เรื่องนี้ไม่ค่อยน่ากลัวนะครับ  เรื่องมันมีอยู่ว่ามีนักเรียนกลุ่มหนึ่ง มีไอมด ไอแตน ไอบุ้ง ไอเเจ๊ก มันซ้อมร้องเพลงด้วยเพลงด้วยกันที่ห้อง ซอมไปซ้อมมาไอบุ้งมันก็หิวมันเลยขอลงไปซื้อไอติมไอ3ตัวนั้นก็ลงตามกันขึ้นมาด้วยพอขึ้นมา ไอมดมันก็จัดโต๊ะให้กว้างๆ จะได้ซ้อมได้ดีขึ้น แล้วมันก็เพดานตกลงมา ทับทั้งสี่คนตายแล้วบรรยากาศในห้องก็มีแต่คนตาย กลุมที่ล้อเลียนคุณครูคอขาดตายกันหมดแต่กลุ่มที่ซ้อมตายแบบน่าสลดสยอง ร่างเละ และเพดานที่ตกลงมาเป็นศพครูประจำชั้นี่ตายนานแล้วในสภาพดีครบทุกส่วน แต่นักเรียนกลุ่มนั้นที่รู้ว่าตัวเองตายก็ยังอยากเจอครูและพ่อแม่เพื่อขอโทษสิ่งต่างๆี่เคยทำให้สี่คนนั้นเดินเร่ร่อนไปร้านค้าข้างๆเเต่ไม่มีใครเห็นสักคนแล้วมีใครคนหนึ่งวิ่งตามมามองใกล้ๆแต่ไม่ทำอะไรแล้วมีคนหนึ่งที่เห็นวิญญานไอแจ๊กเลยช่วยโดยที่เอากระดาษกับปากกาใหเเขียนคำขอโทษต่างที่อยากบอกและไปยืนใกล้พ่อและแม่ แต่ไอมดไปขอโทษครูเเละดูเหมือนว่าครูให้อภัยและเดินขึ้นห้องและก็หายไปเลย อีก3คนก็พบพ่อแม่ขอโทษพ่อแม่  แต่ทันใดนั้นทั้ง4ก็เริ่มร่างกายเน่าเปื่อยและพบกับใครคนหนึ่งที่นั่งกินศพ ไอบุ้ง ไอมดก็มานั่งกิน และยิ้มให้แบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่แล้วความจริงก็ปรากฏว่าโณงเรียนที่ทั้งสี่เรียนนั้นเป็นโรงเรียนร้างที่มีคนตายมานานแล้วมากว่า5 ปี เพราะเหตุการณ์ฆาตกรไล่ฆ่านักเรียนและสี่คนนั้นที่เข้ามาเรียนโดยไม่รู้ตัวนั้นเพราะว่าสี่คนนั้นตายตั้งแต่5ปีที่แล้วเเละเหตุการณ์แบบนี้จะวนทุกๆ5ปี พ่อแม่พวกนั้นก็ตาย ฆาตกรที่บุกมาฆ่าร้องโหยหวนโดยความเจ็บทรมานเพราะเพดานหล่นทับหัวกระเด็นไปสักที่ และมันพยามหาหัวของมันโดยการส่งเสียงโหยหวนให้ดัง จนชาวบ้านเริ่มหวาดกลัวและหนีไปหมดศพนักเรียนที่มันฆ่าก็มเรียนตามปกติมีเสียงหยอกล้อ เสียงด่ากันดังสนั่น เเต่ศพนั้นไม่มีกลิ่นเหม็นสักนิด และนั้นก็ยังเป็นจุดแลกที่ไม่ค่อยไม่ใครกล้าเข้าไปเก็บ และไม่นานนี้ เสียงพวกนั้นก็หายไปพร้อมๆกับรร.เเละชาวบ้านก็มาส่งลูกหลานเรียนตามปกติ