ใกล้ถึงวันปัจฉิม🎊 เรื่องมีอยู่ว่า.. มีผู้ชายคนหนึ่งเขาจะเอาของขวัญวันปัจฉิมมาให้ ไม่ใช่แฟน เหมือนว่าเขาชอบเราฝ่ายเดียว(ไม่ได้มโน) (ขอไม่อธิบายระเอียดความสัมพันธ์มันซับซ้อน) คือเรากับเขาไม่ได้คุยกันมา

ทุกคนครับ คือเวลาเราชอบใครสักคนเราไม่กล้าทำอะไรสักอย่างแบบไม่ใช่ตีวเองถ้าเขินคือเก็บอาการไม่อยู่แล้วที่สำคัญครับมันเป็นการแบชอบฝ่ายเดียวครับหนักขวาชิปแต่ก็ยินดีมันรู้สึกเจ็บดีก็กลัวว่าบอกไปจะไม่ได้ตาม

ตอนเขาสองคนคบกัน เขาเคยสัญญากันว่า วันที่เรียนจบจะไปดู แล้วตอนนี้เขาคบกับเรา แล้วพอใกล้ถึงวันปัจฉิมของคนนั้นเขาก็ทักคนที่รู้จักกับแฟนของเราไปว่า "ทักไปถามให้ทีว่าวันปัจฉิมจะมาไหม อยากรู้ว่าจะทำตา

เราแอบชอบเพื่อนสนิทคนนึงสักพักก็ได้มารู้ว่าเขามีแฟนแล้วรู้สึกแอบแย่นิดนึงที่ก่อนหน้านี้ไม่รู้เลย เราทักไปหาแฟนเขาคอยให้คำแนะนำ สนับสนุนเต็มที่ ขอให้เขารักกันนานๆ ถึงจะเจ็บแต่ก็ได้เห็นว่าที่เราเลือกทาง

คือ

แปลกมากเลยนะ เป็นแบบนี้ คือเราก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ใครเป็นแบบนี้ แวะมาคุยกันบ้างนะ เช่นให้ของขวัญวัน ครบรอบ วันแต่ง ปัจฉิม อะไรก็ช่าง คนที่เราอยากให้มากที่สุด คือคนที่เขาอยากไปจากเรา เช่นกัน ถึงยังไงม

คือเราแอบชอบรุ่นพี่มาอยู่คนนึงเขาอยู่ม.4 เราอยุ่ม.1ค่ะ ทีนี้เราแอบชอบพี่เขามาตั้งแต่รร.เก่าแล้ว(ตั้งแต่พี่เขาม.3) แล้วทีนี้เราย้ายมาอยู่รร.เดียวกันโดยบังเอิญค่ะ เราเคยจีบพี่เขาแล้วแต่จีบไม่ติดงื้อ เรา

คือเราชอบรุ่นน้องในโรงเรียนคนหนึ่ง แล้วเราเพิ่งจะมาชอบเขาตอนเราอยู่ ม.6นี่เองแล้วเหมือนเขารู้ว่าเราชอบ คือเขาเป็นคนนิ่งๆอะเหมือนจะโรคส่วนตัวสูงนิดๆไม่ค่อยพูด เราชอบแอบมองเขาตอนจะเดินไปห้องเรียนบ่อยๆแล

จู่ๆก็นึกถึงย้อนอดีตขึ้นมา ตอนนั้นเราอยู่ ม.2 ค่ะ และได้คุยกับรุ่นพี่ ม.4 เค้าเป็นคนทักมาคอยเป็นห่วง ใส่ใจ เราก็เริ่มชอบเขามากขึ้นทุกวัน จนวันนึง เราพึ่งมารู้ว่าเค้าไปคุยกับแฟนเพื่อนสนิทเรา เรารู้สึกเ

เราเลิกกับแฟนไปได้ประมาณเกือบหนึ่งเดือนแล้ว ตอนแรกเราก็รู้สึกว่าเราตัดใจได้แล้วแต่พอมาเจอหน้าเขาเพียงแวบเดียวความทรงจำทุกอย่างที่เคยมีร่วมกันผุดขึ้นมาในสมองเต็มไปหมด สาเหตุที่เราได้เลิกกันเป็นเพราะว่า