ตามหัวข้อเลยค่ะ เอาตรงๆเลยคือเราเบื่อกรุงเทพค่ะ วันๆใช้ชีวิตแต่แบบเดิมด้วย เขาเป็นคนหล่อและห่วงหล่อมาก จนทำเราหงุดหงิดบ่อย กลัวแดดขั้นสุด คือไปเที่ยวไหนกันไม่ได้เลย เขากลัวดำ ขนาดทากันแดดหรือใส่เสื้อหนาๆกี่ชั้นก็ตาม เขาก็ยังกลัวแดดอยู่ดี เรื่องมันมีอยู่ว่า เราชวนเขาไปต่างจังหวัดกับทางบ้านเรา3วัน2คืน อธิบายก่อนคือเขาสนิทกับบ้านเราอยู่เคยไปที่บ้านต่างจังหวัดของเราด้วยแต่ไม่ได้ค้าง เขาให้เหตุผลมาว่าเขาเกรงใจไม่กล้านอนไม่กล้าทำอะไรแต่คือคุยไปมาจริงๆแล้วเขาก็แค่กลัวแดดกลัวดำ ถามกลับมาว่า มันมีอะไรให้น่าไป เล่าเหตุผลอีกตอนที่ตัวเขาเคยกลับต่างจังหวัด กลับกรุงเทพมาโดนคนทักว่าดำขึ้นบลาๆๆ เขาไม่โอเคมากๆ คือเราเสียใจอยู่หลายครั้งที่การที่เขากลัวดำมันสำคัญกว่าเราหรอ วันครบรอบไปเที่ยวไม่ได้ด้วยซ้ำ เอาจริงๆเรารักเขานะ แต่รักมันดูจืดชืดมากอะ มันไม่ใช่แค่นอนกอดกันทุกวันแล้วจะพออะ ชีวิตเรากับเขาวนเวียนอยู่แค่ ตื่นมาไปทำงาน(ไม่ได้กินข้าวด้วยกัน) กลับบ้านมา กินข้าวด้วยกัน อาบน้ำนอน แบบนี้วนไป พอวันหยุดเขาก็นอนตื่นสายเพราะเก็บกดที่ต้องตื่นไปทำงานเลยอยากนอนเยอะๆตื่นมาเราก็แค่กินข้าวดูหนังบ้านกันแค่นั้น แค่นั้นเลย สิ่งที่ทำร่วมกันคือกินข้าวที่โต๊ะแล้วดูหนังในคอม แค่นั้นจริงๆชีวิต... เราอยากไปเที่ยวไปสร้างความทรงจำกับเขามากแต่เขาก็แค่กลัวแดดกลัวดำกลัวไม่หล่อ อยากมีความสุขเวลามองตัวเองในกระจก คือไม่รู้จะทำยังไงดี ไปเที่ยวที่พอจะทำได้ คือดูหนังรอบดึก แค่นั้นเลยจริงๆ 🤣 แถมนานๆทีด้วย คบกัน1ปี ดูหนังในโรง2ครั้ง (ครั้งแรกยังไม่คบกันด้วยครั้งสองคือครบ1ปีมาสักพักนึง) แกกก ฉันรักเขาแต่ฉันเบื่อกรุงเทพ ฉันเบื่อชีวิตวนๆ มันมีความสุขที่มีเขาอยู่ แต่.... (แค่กินข้าวนอกบ้านตอนกลางวันยังไม่มีโอกาสเลย) มันท้อมากอะ เครียดด้วยที่แบบครอบครัวเราก็จะมาถามว่าทำไมแฟนไม่มาด้วย ให้เหตุผลว่ากลัวแดดก็ไม่ได้อีก ช่วยคิดหน่อยค่ะว่าต้องทำยังไงดี มันจะมีกิจกรรมอะไรให้ทำให้เที่ยวได้อีกตอนกลางคืน เรากับแฟนไม่กินเหล้าไม่เข้าผับค่ะ มันเลยไม่มีอะไรเลยจริงๆ