เรารู้สึกท้อกับวิชาคณิตศาสตร์มากค่ะ ตอนนี้เราเรียนอยู่วิทย์-คณิต ม.5 ค่ะ  เรื่องมันมีอยู่ว่าวันนี้เราคุยกับเพื่อนในกลุ่มพูดถึงวิชาคณิต ซึ่งวิชานี้สอบบ่อยมากเป็นการแสดงวิธีทำเสมอ และถ้าไม่ผ่านก็ต้องแก้ถ้าอยากได้คะแนน โดยแก้เป็นการคัดค่ะ ซึ่งมันเยอะมาก ในช่วงต้นเทอม(เทอม1)เราพยายามติว ทำแบบฝึกที่ครูให้มาด้วยตัวเองตลอด เพื่อหวังว่าจะทำข้อสอบได้บ้าง แต่กลับทำได้แค่นิดเดียว เราท้อมาก แต่ก็ยังพยายามต่อไปค่ะ จนท้ายๆเทอมเริ่มเหนื่อยแล้วเราเลิกที่จะติวแล้วค่ะ ก็อาจจะมีบ้างแต่ไม่เคร่งเท่าช่วงแรก ซึ่งคะแนนก็ออกมาตามสภาพ ได้บ้างไม่ได้บ้าง จนช่วงเริ่มเทอม 2 ใหม่ เราตัดสินใจว่าจะต้องได้เกรด 3 ให้ได้ พอเริ่มสอบอีกครั้ง คะแนนที่ออกมาถือว่าดีกว่าตอนเทอม 1 เยอะเลยค่ะ เราดีใจมาก หวังว่าครังถัดไปจะสอบได้คะแนนดีอีก แต่ไม่เป็นแบบที่หวัง เพราะตอนที่สอบเราดันสันสบในวิธีการทำและสูตรที่ต้องใช้บางสูตรเฉยเลยค่ะ และด้วยเวลาที่จำกัด เราก็เลยทำไม่ทัน คะแนนก็ออกมาโหล่ยโท่ยตามเคย เราท้อหมดไฟเลยคะ ก็เลยเลิกที่จะติวแล้วค่ะ อยากติวก็ติวก็ ไม่อยากติวก็ไม่ติว 

กลับมาที่เราคุยกับเพื่อนในกลุ่มนะคะ เราบ่นเรื่องคัดแก้ที่เยอะมากกับเพื่อนอยู่ แล้วอยู่ๆเพื่อนที่เรียนเก่ง ตัวท็อปคณิตก็พูดขึ้นมาว่า ก็ไม่คัดสิจบ อารมณ์แบบขำๆ แซวๆ เราเลยตอบกลับไปว่า แกก็พูดได้สิ ก็แกได้คะแนนเยอะนิ่ โง่ๆแบบฉันก็ต้องคัดอยู่แล้ว เพื่อนตอบกลับไปว่า ก็ไม่พยายามเอง เรารู้สึกจุกกับคำนี้มากค่ะ แน่นอนว่าแอบน้ำตาคลอ เพราะมันเหมือนจะจริงเหมือนที่เพื่อนบอก แต่เราก็เหนื่อยที่จะพยายามแล้วค่ะ คณิตศาสตร์เป็นอะไรที่ยากมากสำหรับเรา ต้องใช้ความพยายามเยอะๆ และเราก็เหนื่อยที่จะพยายามแล้วอะคะ 

สำหรับวิชาอื่นเราเต็มที่เราพยายามเสมอนะคะ ชีวะ เคมี ฟิสิก ซึ่งมันก็คะแนนดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่ก็ไม่ได้แย่เท่าคณิตนะคะ 

มันเป็นความรู้สึกที่ว่า โอ้ยย ต้องพยายามแค่ไหนวะ เหนื่อยแล้วนะ

เราย้ายร.รมาตอนม.5นะคะ ตอนช่วงม.4เกรดคณิตถือว่าดีมาก น่าจะเรียนออนไลน์และเนื้อหาไม่ยากมาก แต่พอม.5มา มันสุดจะแย่

#ตั้งแต่สอบมาเราไม่เคยตกวิชาชีวะสักครั้งเลยค่ะ ขอแอบขิงหน่อยแล้วกัน เพราะก็มีดีอยู่เท่านี้5555