เรายังไม่เคยมีเเฟนสักคนเลยค่ะ คนคุยก็ยังไม่มี ทั้ง ๆ ที่หน้าตาเราก็พอใช้ได้ สำหรับเราหน้าตาก็กลาง ๆ ไม่ได้ สวยโดดเด่นอะไร หรือเป็นเพราะการใช้ชีวิตเเละนิสัยชีวิตประจำวันก็ ไปเรียน กลับหอ วนลูบอยู่เเบบนี้เเต่ก็มีบางโอกาสที่ออกไปกับเพื่อนไปออกกำลังกายบ้าง ส่วนไปเที่ยวเราไม่ค่อยชอบเพราะคนเยอะเราอึดอัดไม่ใช่ว่าไม่มีคนมาชอบเลยมีเเต่น้อยส่วนมากไม่ตรงสเปก เราไม่ได้ชอบคนหล่ออะไรขนาดนั้นเเต่เราก็ดูจากหลาย ๆ อย่าง เพื่อนในสาขามีเเฟนไปเเล้ว 80% เราเป็น 20% ที่เหลือ  เรามีเพื่อน 2 กลุ่มคือกลุ่มที่เรียนด้วยกันตอน ม.ปลาย เเละมาเรียนต่อที่มหาลัยด้วยกัน เพื่อนกลุ่มนี้จะไม่มีใครมีเเฟนเลย ส่วนเพื่อนที่มหาลัยมีเเฟนเกือบหมดเเล้ว เพื่อนที่มหาลัยบอกว่าน่าจะเป็นที่นิสัยของเราด้วยที่เป็นคนจริงจังกับทุกเรื่อง ตอน ม.ปลายเราไม่เคยสนใจเรื่องความรักเลยเอาเเต่เรียนอยากเป็นที่ 1 ใครถามก็ไม่ค่อยจะบอกจนเพื่อนผู้ชายในห้องไม่ค่อยชอบเราเพราะเราเอาเเต่เรียนเราจะหงุดหงิดมากถ้าอาจารย์สอนเเล้วยังมาถามเราอีก เเละอีกอย่างเราไม่ชอบเข้าหาใครก่อนถ้าไม่ชอบจริง ๆ ส่วนมากคนที่เราชอบเขาไม่ชอบเรา เราไม่ค่อยหวานเหมือนผู้หญิงคนอื่น ด้วยความที่เราจริงจังกับทุกเรื่องใครเล่นมุขตลกมาก็ตามไม่ค่อยทันส่วนในโซเชี่ยลก็นาน ๆ โพสทีเราคิดว่าการตกหลุมรักเราควรเจอหน้าก่อน เเล้วก็ถ้าคนที่รักเรา เราเป็นยังไง เขาก็จะรักหรือไม่เราก็ยังหวงพื้นที่ส่วนตัวมาก ๆ  เเละเราก็รักตัวเองมากเกินไปที่จะเเบ่งความรักให้ใครได้ ช่วยเเนะนำหน่อยนะคะเพื่อจะได้เอาไปปรับใช้ เพื่อจะได้มีคนเข้ามาบ้าง