ผมถือคติไปเที่ยวใช้เงินตัวเอง ไม่ใช่หน้าที่ต้องไปซื้อของฝากใคร นอกจากคนที่ตั้งใจซื้อให้(ไม่เอาเงิน)

พ่อแม่ ผู้มีพระคุณ เพื่อนร่วมงานที่รู้ใจ มีแต่อวยพรให้เดินทางปลอดภัย ไม่เคยทวงของฝากเลย

แต่เพื่อนร่วมงานต่างแผนกนิ่ถึงขนาดโทรหา เพราะผมไม่อ่านข้อความในมือถือ office

"ต้องร้านนี้ ต้องราคานี้ คิดคำนวณยันเศษสตางค์" และที่สำคัญฝากลม "เดี๋ยวได้ของโอนเงินให้นะ"

ผมเลยแกล้งลง social แบบ public ยั่วๆกันไป ถึงไทยก็บอกว่า "ไม่ได้ผ่าน" ง่ายๆดีครับ

ฝากลมได้ลม ฝากซื้อต้องโอนก่อน ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงผมก็จะช่วยซื้อให้

"ไม่ใช่หน้าที่คนอื่นตามซื้อของให้ อยากเที่ยว อยากได้ของ ตีตั๋วไปเองครับ" ฝากถึงมนุษย์ประเภทนี้ด้วยครับ