ครอบครัวเราอาศัยอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ เราอายุ 28 ปี เติบโตมาจากการเลี้ยงดูของปู่และย่า เติบโตมาร่วมกับพี่สาวแท้ๆ 1 คนและลูกพี่ลูกน้องอีก 1 คน หลังจากเรียนจบเราย้ายมาทำงานที่ กทม. และกู้ซื้อคอนโดเพื่อให้ที่อยู่เป็นหลักแหล่ง ส่วนพี่ทั้งสองคนแต่งงาน มีลูกแล้วและอาศัยอยู่ที่บ้านเดิม (โดยมีพี่เขย 2 คนอยู่ด้วย)
ทุกอย่างดูปกติดี จนกระทั่งวันนึงย่าเราเกิดล้มป่วยเป็นผู้ป่วยติดเตียง ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้และต้องทำกายภาพทุกวัน
แรกเริ่มตอนมารักษาที่ กทม. เราเป็นคนดูแลทั้งหมดเพราะคนที่บ้านไม่สะดวกมาดูแล เราเฝ้าและดูแลอยู่สองอาทิตย์กว่าๆ พอผ่านมาจะต้องย้ายไป รพ. ที่ต่างหวัด ก็จ้างพยาบาลมาดูแล
แต่พอต้องออกจากโรงพยาบาลย้ายกลับมาที่บ้าน กลับไม่มีใครดูแลคุณย่าเลย ภาระจึงตกมาอยู่ที่พี่สาวแท้ๆ เราโดยปริยาย ทั้งค่าใช้จ่าย ทั้งดูแลหน้าร้านขายของที่บ้าน ดูแลย่า (เช็ดขี่เช็ดเยี่ยว) และดูแลลูก กับครอบครัวตัวเองอีก 
 
คุณย่ามีลูกสองคนคือพ่อเรา และอาเรา (ผู้หญิง)
พ่อเรายอมลาออกจากงานเพื่อกลับไปที่บ้าน แต่พ่อเราก็ไม่ถูกกับปู่อีกปู่จึงไม่เต็มใจให้พ่อมาอยู่ด้วยมากนัก
อา เราจ่ายเงินค่ารักษาพยาบาล (เกือบล้าน) ในช่วงแรกที่รักษา แต่ไม่เคยมาดูแลปรนนิบัติเลย (จ่ายเงินอย่างเดียว) หลังๆ ไม่ได้ช่วยอะไรแล้วแม้กระทั่งเงินเพราะย่ากับปู่เราไม่ยอมขายบ้านให้ จึงงอน ไม่ช่วยเหลืออะไร หรือช่วยพ่อเราในตัดสินใจในเรื่องแผนการรักษาของแม่ตัวเองเลย
ส่วนลูกพี่ลูกน้องอีกคน ที่ย่าเลี้ยงมาแบบเป็นหลานรัก(นักแบบห้ามว่าห้ามตีหลานฉันนะ) ไม่เคยมาดูแล มีแต่อ้างว่าไม่สามารถทำได้แต่ไม่ระบุว่าเพราะอะไร ไม่เคยมาสับเปลี่ยนกับพี่สาวเราเวลามีธุระ ไม่เคยช่วยเรื่องเงินอะไรเลย แต่เวลาพาครอบครัวไปเที่ยวคือไปได้
 
ส่วนเราทำงานอยู่ กทม. มีหนี้สามล้านค่าคอนโด จึงไม่ได้ลาออกจากงาน ยังเอาตัวไม่รอดด้วยเลยกะจะช่วยค่าเหนื่อยให้กับพี่สาวเป็นรายเดือน 
เลยอยากปรึกษาค่ะว่าเราทำถูกต้องแล้วหรือไม่ หรือจริงๆแล้วเราควรทำมากกว่านี้ เรารู้สึกสงสารพี่สาวเรามากๆ เพราะเขาเหนื่อยมากและเริ่มมีภาวะเครียด
 
ในส่วนของอาเราที่จ่ายแต่เงิน กับลูกพี่ลูกน้องเราที่ไม่เคยดูดำดูดีย่าเรา ควรทำยังไง
การดูแลรักษาพยาบาลผู้ป่วยติดเตียง หากส่งไปบ้านพักผู้สูงอายุ จะดูแลดีกว่าไหมคะ และดูอกตัญญูหรือเปล่า