[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้รักการเขียนก็ต้องเขียน เรื่องราวรอบตัวที่ไม่ต้องมโน แค่ตั้งนะโม ว่าเขียนโดยสุจริต
แต่คนอ่านจะได้อะไรมั้ย ต้องรอคอมเม้นต์..
   สังคมคนเรามีเรื่องน่ารื่มรมย์และไม่น่าอภิรมย์ตามเหตุต่างๆ คำพูดคำศัพท์จึงมีหลากหลาย เช่น เกรงใจ มารยาท  สองคำนี้เกี่ยวติดกันตามลำดับก่อนหลังว่าอะไรควรสำนึกก่อน
คนหลายเชื้อชาติก็ให้ความสำคัญกับพฤติกรรมที่ต่างกัน
คนไทยทั่วไปฟังเรื่องเหล่านี้อาจจะชินชา แต่' พลอยแดง' ผู้เขียนรู้สึกไม่โอเคเอาเสียเลย เพราะคิดเหลื่อมหน่อยแบบฝรั่ง

ตอนที่ผ่านมา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://m.ppantip.com/topic/41859652?
https://m.ppantip.com/topic/41863059?
https://m.ppantip.com/topic/41872967?
 
 ปีหนึ่งในวันที่ฉันเองอยากจะพบเพื่อนสนิททางสายงานขึ้นมาด้วยอยากคุยเรื่องที่ทำงาน
ซึ่งฉันได้เพิ่งลาออกและไปพักผ่อนต่างประเทศเพิ่งกลับมา

 เพื่อนสาวคนนี้ทำงานบริษัทเดียวกันตอนเริ่มมาทำงานใหม่ๆ
ต่อมาแยกบริษัทกัน นายใหญ่ยังคนเดียวกันและทุกงานเลี้ยงประจำปี สองบริษัทก็มาร่วมกันทุกครั้ง

  ความเป็นพนักงานระดับสูงทำให้เราสนิทแบบกินวันเกิดร่วมกันทุกปีสามคน มีชายหนุ่มระดับเดียวกันอีกคนหนึ่ง  สองคนเลี้ยงคนที่มีวันเกิด ครั้งสุดท้ายไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่นที่เพิ่งเริ่มเกิดในไทย

 ฉันได้โทรบอกกับเธอว่า อยากไปกินอาหารเย็นที่โรงแรมนี้นะฉันเลี้ยง ว่างมั้ยอยากเจออยากคุยกันนะ  มาคนเดียวนะ แฟนไม่ต้อง ด้วยว่าเธอมีแฟนต่างชาติ  น่าจะปลีกตัวมาได้

  ตกลงกันแล้วก็รอถึงวันนัด

 ฉันขับรถไปแวะที่ห้องเสื้อที่มอลล์ริมถนนสุขุมวิทเป็นร้านประจำ ยังไม่ทันเสร็จธุระก็เห็นเพื่อนสาวโผล่เข้ามา พร้อมกับเพื่อนจากที่ทำงานเดียวกันสองสาว ¹ ก็ทักทายกันเพราะรู้จักกันอยู่แล้ว

ต่างก็ทำธุระของตนเองเสร็จ

 ฉันก็เตรียมแยกตัวไปตามนัด นึกในใจว่าสองสาวที่มาด้วยคงแยกกันไป

 เมื่อขับรถเลี้ยวเข้าทางสู่ที่จอดรถโรงแรมห้าดาวที่ฉันชอบขึ้นลิฟต์แก้วมองไปเห็นกรุงเทพในที่สูง

  ได้ที่จอดรถแล้ว ขณะที่เดินไปสู่ลิฟต์ฉันก็ประหลาดใจอย่างมากเมื่อเห็นว่าเธอสามคนเดินตรงมาด้วยกัน

  เพื่อนก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไรว่าได้เซอรไพร้ซ์ฉันนี่นะ

  เอ..อะไร..ยังไง ไม่นึกว่าจะเป็นแบบนี้ รึว่าเพื่อนจะเปลี่ยนเป็นเลี้ยงฉันเพราะเอาเพื่อนระดับลูกน้องมาด้วย  คิดสิว่าจะถามมั้ย ถามว่าอย่างไรล่ะ โอ..ฉันสับสนและเริ่มเครียดแล้ว

 ไม่มีใครพูดถึงการมีสมาชิกเพิ่มมาอีกสองคนเกินนัด ก็ได้แต่เดินตามฉันมากดลิฟต์แล้วก้าวเข้ามาด้วยกัน  สองคนนั่นมางานเดียวกับเราแน่แล้ว

โอย.. ฉันอยากคุยกับเพื่อนสนิทสองคนนะ แล้วจะเป็นสามสี่คนไปได้อย่างไรกัน มันผิดจุดประสงค์นะ มันเป็นไปได้อย่างไร เสียบรรยากาศแล้ว

ฉันเริ่มทุกข์  ท้องฟ้ากรุงเทพวันนี้ฉันมองแบบกังวล

 ออกจากลิฟต์ฉันเดินนำไปห้องอาหาร ที่นั่นบริกรจัดที่ให้ชิดหน้าต่างกระจก มองลงมาที่ถนนเห็นแสงไฟรถยนต์พุ่งเป็นสายยาวเต็มถนนน่ามอง

  เมื่อทำอะไรไม่ถูกก็เงียบเฉยดีที่สุด เพื่อนก็ไม่เห็นอารัมภบทเกี่ยวกับส่วนเกินมาสองคนว่าโปรแกรมเปลี่ยนเป็น.. อะไรสักอย่าง ฉันจะได้เลิกกังวลเสียที

 ไม่รู้ว่าการเก็บกลั้นสีหน้าสีตาของฉันมันเป็นแบบไหน ไม่มีใครพูดอะไรเลย ฉันก็ไร้อารมณ์ไม่เหมือนฉันคนเดิมที่เฮฮาในเพื่อนฝูง

  อดทนต่อไป

  บริกรนำเมนูมายื่นให้ ทุกคนสั่งอาหารของตัวเอง สักครู่บริกรนำไวน์มาเสนอ บอกปีพศ. ด้วย ฉันก็ต้องส่ายหน้าว่าไม่รับ เหลือบเห็นเพื่อนเบาๆพูดกับสองสาว ว่า แพง

 ฉันจำไม่ได้ว่าได้คุยอะไรกันนัก มันคงไม่มีสาระอะไรที่จำได้ ฉันอยากรู้ว่าสามคนนั้นรู้ไหมว่า ฉันมีความรู้สึกอะไรที่พวกเธอพอเห็นบ้างไหม เพราะฉันไม่สามารถมองเห็นกิริยาอาการของตนเองได้ ฉันไม่สงบสุขเลย

ฉันรู้แค่ว่าอาหารมื้อนั้นจืดชืดสิ่นดี ในเมื่อสมองฉันว้าวุ่นไปด้วยความสงสัย เฝ้าแต่ถามตนเองว่า มันพลาดไปตอนไหน ก็เพื่อนสนิทไม่ใช่เหรอ เคยกินข้าวด้วยกันมาหลายครั้งแล้วนี่

 เมื่อมันล่วงเลยมาถึงขณะนี้แล้วก็ทำให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบเพื่อนกำลังทำอยู่ แม้จะมีเวลาที่บางคนไปเข้าห้องนัำ

 เมื่อทานเสร็จกันแล้วก็ต้อง
เตรียมตัวเพื่อจ่ายเงิน

โถ.. ฉันยังนึกฝันไปว่าเพื่อนจะขอจ่ายเองล่ะนะ

 เปล่า.. อย่าฝันไปเลย ความจริงฉันควักเงินออกมาจ่ายอย่างดุษฎี 
 
 นี่ฉันต้องมาเลี้ยงคนสามคนเนื่องในอะไรมิทราบ

  ทำไมเพื่อนถึงทำอย่างนี้..

 เมื่อบริกรเอาเงินทอนมาให้ เพื่อนจึงเอ่ยปากขอบคุณฉันทั้งสามคน เพื่อนสนิทบอกว่าวันเกิดของฉันที่จะถึงเขาสามคนจะเลี้ยงให้นะ

แล้ววันนี้ล่ะเนื่องจากอะไร?

เพื่อนเอ๋ยมันไม่มีอะไรที่เป็นเหตุเลย ใช่ว่าเพราะฉันรวยเลยพาใครมาก็ได้ เพราะฉันใจดีเลยทำ นี่เป็น Sitdown dinner นะที่มาได้เฉพาะคนจะต้องได้รับเชิญเท่านั้น มิใช่นั่งกินข้าวแกงแล้วเห็นกันเลยเรียกมากินด้วยกัน

 เป็นเรื่องCommon sense..
ฉันว่ามันไม่ใช่นะ ก็ฉันบอกอยากคุยด้วยว่าเมื่อฉันลาออกแล้วอยากรู้ความเป็นไปของสังคมเดิมบ้าง

 มันยากเย็นจนเพื่อนไม่เข้าใจเลยหรือ คบกันมาร่วมสิบห้าปีก็ว่าได้  เราคบกันแบบไหน ทำไมถึงเป็นอย่างนี้..

ฉันได้แต่ร้องอยู่ในใจคนเดียวฉันหาประโยคที่จะถามให้เข้าใจไม่เจอ และฉันคงไม่ถาม ฉันคิดว่าเขาเป็นคนไทย ฉันคิดได้อย่างนี้จริงๆให้ตายเถอะ ฉันเริ่มรู้สึกเป็นฝรั่งขึ้นมาอีกแล้ว..
               
                  👌👫

Foot note ¹ หนึ่งในสองสาวเป็นเพื่อนคนหนึ่งที่ฉันได้ให้ความช่วยเหลืออย่างไม่มีใครรู้ให้เธอมีชีวิตที่มีอนาคตได้ในปัจจุบันนี้ นับว่าเป็นบุญคุณอันยิ่งใหญ่ที่เธอจะไม่มีวันได้รับจากใครในชีวิตนี้

'พลอยแดง'