คือช่วงนี้เราทะเลาะกับสามีบ่อยมากเลยค่ะ เรื่องหลักๆก็คือเรื่องที่เค้าไปดื่มเหล้ากับที่ทำงานบ่อยมากและเมากลับมาแบบไม่รู้เรื่องว่ากลับมาบ้านได้ยังไง และกลับถึงบ้านกี่โมง เวลาเค้าไขประตูเข้าบ้านมาตอนตี3 ตี4 ทำให้เราสะดุ้งตื่นทุกครั้งและหลับต่อไม่ได้ แต่เค้ามาถึงก็นอนเลยค่ะไม่ได้เป็นคนที่เมาแล้วโวยวาย แต่ก็นั่นล่ะค่ะมันทำให้เราต้องหลับๆตื่นๆอยู่ตลอด โทรหาเค้าก็ไม่ค่อยรับ เราเป็นห่วงเวลาเค้าเมาแล้วชอบขับมอไซค์กลับบ้าน เราก็เลยโทรไปย้ำตลอดว่าให้นั่งแท็กซี่กลับมานะ เรากลัวเค้าจะไปเจอด่านหรือเกิดอุบัติเหตุ พอเค้าถึงบ้านเราก็คอยเช็คของว่าอยู่ครบมั้ย เพราะเวลาเค้าเมากลับมาพอเค้าหลับภาพก็ตัดจำอะไรไม่ได้อีกเลย กระเป๋าตังค์หายแต่ดีมีคนเก็บมาคืนให้ ไปจอดรถไว้ที่อื่นแล้วเดินกลับบ้านมาก็มีค่ะ เช้ามาต้องมาตามหารถกันให้วุ่น เราเหนื่อยมากเลยค่ะเค้าเป็นแบบนี้มานานแล้ว พอเราขอให้กินน้อยๆหน่อยไปเดือนละครั้งก็พอ แรกๆก็ทำให้นะ พอหลังๆก็เหมือนเดิม เค้าไม่เคยปฏิเสธเจ้านายและเพื่อนที่ทำงานเลย เวลาเค้าไปดื่มไปกินก็จะไปเที่ยวตามที่มีผู้หญิงคอยนั่งดริ๊งก์ บางครั้งเราไปเจอไลน์ที่ผู้หญิงนั่งดริ๊งก์ทักมาแต่เค้าเมากลับมาไม่รู้เรื่องอะไร เช้ามาเราถามเค้าเค้าก็ตอบแบบปัดๆว่าเด็กเจ้านาย เราก็เลยถามว่าแล้วทำไมมาอยู่ในเครื่องแกล่ะ พอถามมากๆเค้าก็ทำท่ารำคาญและบอกว่าเราไม่เชื่อใจเค้าบ้างล่ะ คือผู้หญิงทักมาหาสามีตัวเองจะให้เมียที่บ้านยิ้มดีใจหรอคะถามหน่อย เราถามเค้าว่าทำไมต้องมีไลน์ผู้หญิงนั่งดริ๊งก์พวกนี้ด้วย เด็กเจ้านายแล้วแกไปเกี่ยวอะไรเราขอเหตุผลเค้า เค้าก็ไม่ตอบเค้าได้แต่บอกว่าถ้าเค้าบอกเหตุผลเราไปก็มีแต่จะทะเลาะกัน และสาเหตุก็อาจจะทำให้เลิกกัน เราก็บอกให้เค้าบอกมา เค้าก็บอกว่าเวลาไปร้านแบบนี้เค้าเป็นคนดีลให้เจ้านายและทุกคน เราเลยถามเค้าไปว่าแล้วทำไมไม่บอกเจ้านายไปล่ะว่าให้คนอื่นทำเพราะผมต้องกลับมาทะเลาะกับที่บ้านประจำ เค้าก็พูดว่าก็เค้าเต็มใจเค้ายอมที่จะกลับมามีปัญหากับที่บ้าน เราเลยถามเค้าต่อไปว่าชอบเที่ยวแบบนี้หรอ เค้าบอกว่าใช่เค้าชอบเที่ยว เราได้ยินมันจุกอกบอกไม่ถูกเลย นอกจากเค้าไม่เคยให้เกียรติเราแล้วเค้ายังไม่เคยสนใจความรู้สึกเราเลยค่ะ ก็ยังคงเที่ยวคงดื่มแบบเดิม แต่ก็บอกเราว่าไม่เคยไปยุ่งกับใคร มีแค่เราคนเดียวเค้าแค่ชอบเที่ยวชอบเต้นและชอบดื่ม เราควรจะรู้สึกยังไงดีคะ

เรากับเค้ามีลูกด้วยกัน 1 คนค่ะตอนนี้ลูกก็โตพอจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรแล้วอายุ 13 ปีแล้วค่ะ แต่พ่อเค้าก็รักลูกเค้ามากนะคะรับผิดชอบเรื่องลูกและเรื่องทุกอย่างในบ้าน แต่บางอย่างก็มีหารๆกันบ้างอย่างเช่นค่าไฟ ออกไปทานอาหารนอกบ้านบางครั้งก็หารกันค่ะ ซื้อของเข้าบ้านเราเป็นคนซื้อบ้างเค้าซื้อบ้าง เค้ามีงานมีรายได้ที่แน่นอน ส่วนเราขายของออนไลน์ ทำฟรีแลนซ์รายได้ไม่แน่นอนบางเดือนก็ได้มากบางเดือนก็ได้น้อย แต่ก็พอเอามาช่วยค่าใช้จ่ายในครอบครัวได้ จะไปทำงานประจำอายุเราก็เกิน 35+มาแล้วคงไม่ค่อนมีที่ไหนรับ

มันมีอยู่ครั้งนึงเป็นวันเกิดลูกก็ออกไปทานอาหารที่ร้านกัน แต่พอเจ้านายและที่ทำงานโทรมาให้ไปอีกร้าน เค้าก็ลุกรี้ลุกรนและก็หงุดหงิดอยากจะไปให้ได้เราก็ให้เค้าไป เค้าก็ทิ้งเราและลูกกับแม่ย่าไว้ที่ร้านอาหารให้กลับกันเอง วันนั้นเราร้องไห้อยู่ในใจเพราะไม่อยากให้ลูกเห็นน้ำตาของเรา เพราะมันเป็นวันแห่งความสุขของลูกเรา  เราอึดอัดมากเราไม่อยากเชื่ออะไรที่เค้าพูดอีกแล้ว แต่เค้าก็ยังยืนยันว่าเค้าแค่ชอบไปเที่ยวไปดื่มไปเต้น แต่เค้าไม่ได้ไปมีอะไรกับใคร เราควรทำยังไงดีคะ เลิกดีมั้ยแล้วค่อยมาตกลงเรื่องลูกและแบ่งหน้าที่กันอีกที อยู่ด้วยกันทุกวันนี้ใจเรามีแต่น้ำตาแต่เราก็ไม่เคยร้องไห้ออกมานะ ถ้าหลุดพ้นตรงนี้ได้เราคงจะมีความสุขถึงแม้มันจะลำบากซักหน่อย แต่หลายคนก็ผ่านมาได้เราก็ต้องผ่านได้สิ เพราะยิ่งทนสภาพจิตใจเราก็แตกสลายมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เราขอบคุณพื้นที่ในพันทิปนะคะที่มีพื้นที่ให้เราได้ระบายออกมา เพราะเราก็ไม่รู้จะพูดให้ใครฟังเราไม่เหลือญาติแล้วค่ะ พ่อแม่ท่านก็เสียหมดแล้ว จะพูดกับลูกเราก็ไม่อยากเอาเรื่องเครียดไปใส่เค้า เพราะมันเป็นเรื่องของพ่อแม่ที่ต้องทางออกกันเอง ลูกเค้าไม่ได้ผิดอะไร เราว่าพอได้ระบายมันก็ช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นนะ