คือหนูคบกับคนนึงอยู่เขาไม่ค่อยใส่ใจอะไรกับหนูเลยคะหนูก็ไม่แน่ใจนะว่าหนูงี่เง่าไปหรือป่าวแต่หนูกับแฟนเราอายุห่างกันประมาณ4-5ปีค่ะเขาเป็นคนนิ่งๆไม่โรเมนติกอะไรเลยค่ะเราคบกันได้3เดือนก็วันเกิดหนูค่ะในช่วง1เดือนหลังเราเริ่มอยู่ด้วยกันเขามาอยู่ด้วยเกือบทุกวันค่ะแต่วันนั้นวันเกิดหนูโทรศัพท์หนูพังติดต่อใครไม่ได้เลยค่ะคือหนูเศร้ามากๆตอนเช้าเขาก็ไปทำงานหนูไม่ได้หวังอะไรมากเลยนะคะแค่วันสำคัณของหนูหนูอยากบอกว่าหนูมาอยู่ห้องเช่าคนเดียวอยู่ต่างจังหวัดกับแม่หนูแค่ไม่อยากรู้สึกโดดเดี่ยวค่ะประเด็นคือทศ ก็มาพังตรงกับวันเกิดด้วยค่ะตอนเย็นหนูก็หวังว่าอย่างน้อยเขาก็น่าจะอวยพรหรือเค้กเซเว่นก็ได้นะคะแต่คือแบบว่าเค้าก็ไม่ได้มีอะไรให้หนูก็คิดว่าเขาอาจจะมีปัญหาเรื่องเงินของเขาหรือป่าวหนูก็รอจนประมาณ3ทุ่มกว่าๆเขาก็เล่นเกมส์ปกติของเขาแหมแต่คำอวยพรสักคำก็ไม่มีค่ะหนูนอนหันหลังให้ร้องไห้อยู่อย่างงั้นประมาณ1ชั่วโมงได้เขาก็ไม่แอะใจอะไรเลยค่ะจนหนูกั้นเสียงร้องไห้ใว้ไม่ได้หนูก็เลยเดินไปร้องไห้ในห้องน้ำค่ะหนูเข้าไปนานมากๆค่ะประมาณ1-2ชั่วโมงได้หนูก็เดินไปเซเว่น(เพราะร้องไห้เยอะเกินไปหน้าบวมตัวบวมเลยค่ะ)เลยจะไปซื้อยาแก้แพ้มากินค่ะหนูมีความคิดแวบนึงขึ้นมาว่าขนาดคนอื่นดีกับหนูก็ว่านี้ใส่หนูกว่านี้แต่หนูกลับเลือกเขาเพราะเขาเป็นคนที่มีอะไรคล้ายกับหนูในวัยเด็กหลายอย่างหนูก็เลยคิดว่าเขาอาจจะเข้าใจหนูมากกว่าแต่กับไม่เลยค่ะสถานะการตอนนี้เหมือนว่าหนูเสียเขาไปไม่ได้ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกันค่ะทั้งๆที่หนูเองก็ไม่ได้มีความสุขเพราะเหมือนกับว่าในทุกๆวันของหนูมันมีแต่เขาอ่ะค่ะแต่ทนมาตลอดมา7เดือนแล้วค่ะที่เป็นอยู่แบบนี้หนูอยากขอความคิดเห็นของทุกคนว่าหนูควรเลือกอะไรดีหรือหนูแค่กลัวว่าถ้าหนูเลิกกับเขาไปแล้วหนูจะตัวคนเดียว(ตอนนี้หนูตัวคนเดียวในเมืองใหญ่มาทำงานคนเดียวไม่มีเพื่อนคนรู้จักเลยค่ะมีแค่เขา)ตอนนี้เหมือนมันไม่ไหวจริงๆค่ะเพราะไม่มีความสุขเลยเหมือนก็แค่มาอยู่ด้วยกันไปวันแทบจะไม่เหมือนแฟนกันอยู่แล้วค่ะ