หวัดดีค่ะ เราอายุ22 เรียนครูอังกฤษ เราเรียนหลักสูตรนานาชาติ  เราโตมาในครอบครัวที่มีแต่คนรุนแรง เวลาพ่อทะเราะกับแม่พ่อชอบทุบข้าวทุบของ ทำร้ายแม่ ส่วนแม่เวลาโมโห ก็ชอบทุบข้าวของเหมือนกัน เราเป็นลูกคนกลาง มักจะโดนเยอะที่สุด บางทีจะโดนแม่ด่าถ้อยคำแรงๆ ด่าจิกกระบาน ไม่ค่อยให้เกียรติเรา มักจะด่าเราต่อหน้าเพื่อน หรือเพื่อนๆของน้องที่มาเที่ยวบ้าน บางทีก็ด่าไปตบเราไป แม่มักไม่ค่อยมีเหตุผล เราแค่จะไปปิดไฟห้องน้ำ แม่ก็ด่าจะปิดทำไม กูจะไปอาบน้ำ สาระแนรู้ดีนัก เราโดนแต่toxic ตั้งแต่เด็กจนเราตอนนี้ เรารู้สึกต่อต้านในใจ จนบางทีเราก็ด่าหรือเถียงกลับ แกก็ทำท่าทีตกใจ เพราะตั้งแต่เด็ก เราไม่เคยเถียงพ่อเถียงแม่ จนมีอยู่ครั้งนึง เขาทะเราะกับพ่อมา ขึ้นมาบนห้องเห็นเราเล่นเกม ด่าเราไม่ทำอะไร โยนขวดนั้น โดนจอคอมเราแตก เราเลยโต้กับ เอาขวดน้ำป่ใส่หน้า หยุมหัว จับหัวโขกกับกำแพง ตอนนั้นอยากฆ่าให้ตาย แต่โทรศัพท์มือถือดังขึ้น เห็นแจ้งเตือนเงินเข้า เราเลยฉุกคิดจึ้นได้ ว่าชีวิตเรากำลังจะไปได้ดี กำลังจะเรียนจบ ถ้าเราทำคนนึงตายตอนนี้เราจบแน่ เราเลยพูดว่า ที่ยังไม่ตายห่าตอนนี้เป็นเพราะคำว่าอนาคตมันค้ำคอหนูอยู่ แม่ก็ยังคงเป็นเหมือนเดิมมาเลื่อยๆ เราหลีกเลี่ยงการปะทะ บางทีเลี่ยงไม่ได้ก็ด่ากลับ แต่ยิ่งด่าอารมณ์ยิ่งขึ้น ยิ่งอยากฆ่าให้ตาย มันน่าหมั่นใส้ มันน่าโมโห เราเคยอยากไปพบจิตแพทย์อยู่เหมือนกัน อยากรู้ว่าตัวเองป่วยทางจิตมั้ย แต่ช่วงนี้ตัวเองดีขึ้น เก็บตัว เที่ยว ไม่พูดคุยกับใคร ตัวเองสบายใจดี 😊