ว. 2 ว. 8
เห็นเงียบๆ นี่คือก๋อยหนีไปเที่ยวมาตั้งแต่ปลายปีที่แล้วจ้ะ (เพิ่งมีเวลามาเขียนรีวิวก็วันนี้แหละ)
++รอบนี้ไปล่องแพยางที่อุ้มผาง จ.ตาก เรียกว่าสนุกจนลืมวันลืมคืนกันเลยทีเดียว++
+++ การเดินทางไปทีลอซูถือว่าไม่ยาก ถนนจัดว่าดีจนเกือบตลอดสาย
และกำลังจะดีขึ้นไปอีกเพราะอยู่ระหว่างขยายทางให้กว้างขึ้น โดยเฉพาะช่วงถนนลอยฟ้า
การเดินทางก็กินเวลาค่อนข้างเนิ่นนาน และบนเส้นทางยาวไกลนั้นถ้าเผลอหลับเป็นต้องมีหัวตกเบาะกันบ้าง
และที่จะลืมไม่ได้เลยคือไปเที่ยวรอบนี้กลับมาได้โควิดติดมาซะงอมพระรามเลย..ครบรสจริงๆ เลย +++
+++ น้ำตกทีลอซูอยู่ในลิสท์ที่จะพาพ่อเที่ยวตั้งแต่ปี 63 แต่ก็มาติดช่วงที่โควิดกำลังเริ่มระบาดอย่างหนัก จึงติดทริปนี้มาเกือบสองปี ดังนั้นเมื่อสบโอกาสที่การท่องเที่ยวกลับมาคึกคักอีกครั้งจึงไม่อยากรออีกแล้ว หาทัวร์ล่องแพยางจนมาเจอทัวร์ “อิงดอย” ในสนนราคาต่อหัว 2,800 บาท รอบนี้ที่เลือกซื้อทัวร์เพราะสะดวก ครบจบ นอน กิน เที่ยว หน้าที่เราคือขับรถเพื่อไปยังที่พักให้จงได้ แต่ก็ใช่ว่ามันจะไวอย่างใจคิดน่ะสิ จากพิดโลกต้องเดินทางไปพักค้างคืนที่แม่สอดก่อนหนึ่งคืน (3 ชม.) จากนั้นเช้าจึงค่อยๆ ขับรถไปยังอำเภออุ้มผาง แม้ระยะทางจะอยู่ที่ประมาณ 230 กม. แต่ก็ถือว่าเป็นการเดินทางที่ไกลเอาเรื่องทริปหนึ่งก็ว่าได้ ด้วยเป็นทางขึ้นเขา มีโค้งถึงพันกว่าโค้ง แถมส่วนใหญ่เป็นถนนสองเลน ใครก็ต่างเตือนว่าระวังเมารถ..เราระวังกันสุดฤทธิ์ สุดท้ายสามารถรับมือกับโค้งเหล่านั้นได้โดยไม่อ้วก..ถือว่า Mission completed ไปหนึ่ง +++
/// สนุกสุดเหวี่ยง เหวี่ยงจริงเหวี่ยงจังเล้ยพี่น้องเอ๊ย..ขับไปพักไปเจอตรงไหนจอดได้เป็นจอด พักสายตากพักสมองกันไปเรื่อย (ก๋อยไม่ได้ขับเองยังเหนื่อยแทน) และนี่คือเส้นทางขึ้นเขาที่นำเราไปสู่อุ้มผาง วิวสวย แดดไม่แรง..ติดอย่างเดียวตรงที่พักบริการนักท่องเที่ยวหาห้องน้ำสะอาดยากมาก แบบว่าต้องทำใจกันหน่อยนะจ๊ะ..อิอิ ///
ปล. แต่แรกว่าจะลองขับไปตามเส้นทางลัดโดยผ่านอำเภอพบพระและเข้าป่าตัดไปทางเส้นทางธรรมชาติสู่อุ้มผาง คนแม่สอดบอกว่าทางลัดช่วยร่นระยะทางได้ถึง 3 ชม. OMG.. แต่สุดท้ายต้องถือว่าเราโชคดีที่ไม่ได้ไป เพราะเมื่อสอบถามกับทางตำรวจอีกครั้งเค้าเตือนว่าช่วงนี้มีการยิงและวางระเบิดซุ่มโจมตีโดยพม่าหัวรุนแรง ดังนั้นเราจึงต้องย้อนกลับไปยังเส้นทางเดิมเพื่อมุ่งหน้าสู่อุ้มผาง
/// ถนนสองเลนที่ว่านั้นไม่ใช่ว่าจะขี้เหร่ ทางค่อนข้างดีแต่ติดนิดนึงตรงที่รถขาขึ้นเกือบ 50% เป็นรถใหญ่จำพวกรถบรรทุกสินค้า ระหว่างทางก็นั่งตัวโยนโอนไปโอนมา ชื่นชมธรรมชาติ ภูเขา ต้นไม้ไปอะไรไปเพลินตาดีไม่น้อย ช่วงที่ไปอุณหภูมิก็ประมาณ 25-30 กว่าองศาในช่วงกลางวัน ก่อนถึงจุดหมายแวะร้านข้างทางหาของร้อนๆ รองท้องอย่างก๋วยเตี๋ยวหมูแก้วิงเวียนศีรษะได้ชงัด รสชาติถือว่าโอเคเลยแถมยังให้เยอะอีกต่างหาก..ร้านนี้อยู่ก่อนถึงอุ้มผางประมาณ 40 กม. แอบดีใจว่าในที่สุดเรากำลังจะถึงจุดหมายกันแล้ว แต่..40 กม. ไปอุ้มผางมันไม่ใช่การเดินทางแบบปกติที่จะปุ๊บปั๊บถึงน่ะสิ ///
/// จากภาพข้างล่างคือหมากจ้า คนแถวนี้กินหมากเป็นของกินเล่น ถามว่ากินกันทุกคนมั้ย..ก็ไม่ทุกคนแต่ก็เกือบทุกคน งั้นคงต้องลองชิมบ้างแล้วล่ะ จัดไปชิ้นนึงเล็กๆ รสชาติเหรอ จืด เฝื่อน แข็ง อมไปเรื่อยๆ อมได้ทั้งวัน (อมชาตินี้ละลายอีกทีชาติหน้า) เรียกได้ว่าไม่มีไรทำหนุ่มสาวเค้าก็อมหมากเล่นกันไป ///
..................................................................
........................................................
/// ว่าด้วยเรื่องกินก่อนออกเดินทางอีกสักหน่อยเนอะ เดี๋ยวจะหาว่าก๋อยเจอของดีแล้วไม่บอกต่อ (แต่ว่าต่อคือใครก่อน???)..ก่อนถึงแม่สอด กดหาร้านที่ว่ากันว่าเป็นตำนานของ จ.ตาก “ชิวกิมเลิศรส” แค่ได้ยินชื่อนี่ก็อื้อหือแล้ว เกิดมาไม่เคยได้ยิน (นี่ก็เว่อปายยยย) แต่มันต้องมีอะไรดีสิน่าถึงได้ขึ้นชื่อว่าต้องไปกินให้ได้อ่ะ อ้าว..แล้วรออะไรล่ะจ๊ะ...ทางไปร้านชิวกิมค่อนข้างหายากนิดนึง แต่ GPS ช่วยท่านได้.. มองเผินๆ จะเห็นว่าสภาพร้านมันก่าคร่ำสไตล์จีนๆ เลยแหละ เรามาถึงตอนเที่ยงนิดๆ แล้ว เชื่อมั้ยว่าเราได้กินกันเกือบจะโต๊ะสุดท้ายเลย แถมบางรายการก็หมดแล้ว..และนี่คือที่เราสั่งกันมาได้ทัน ทีเด็ดคือพวกตุ๋นเครื่องในที่นุ่มเปื่อยกลมกล่อมมาก แถมบะหมี่ยังทำเองอีกแน่ะ..อาโหร่ย จัดไปคนละ 2 ถ้วย เพราะขนาดชามไม่ได้ใหญ่จนกินอิ่มในรอบเดียวงัย///
/// เกือบลืมอวดว่าไปกินร้านโรตีโอ่งที่ขึ้นชื่อที่สุดในแม่สอดมาด้วยนะ ร้านโรตีโอ่งร้านนี้เปิดขายตั้งแต่เช้าตรู่ คิวยาวจนสายๆ มาช้าไม่มีโต๊ะนะเออ ตอนที่ก๋อยไปคือได้ที่นั่งพอดีเพราะไปคนเดียว (Join โต๊ะ) เพราะคนอื่นเค้าไม่อินกับอาหารเช้าเบาๆ อย่างโรตีกัน..แถ่นแท้น อยากกินแกงถั่วแต่หมดแล้วอ่า เลยได้มาแค่โรตี นมข้น ไข่ดาว และตบท้ายด้วยโอวัลติน ที่หวานฉ่ำใจมากๆๆๆ และสำหรับก๋อยโรตี 1 แผ่นคือพอดีอิ่มสบายท้อง..ให้ 3 ผ่าน ///
+++ หลังจากเดินทางมา 4 ชั่วโมงกว่า เราไม่สามารถทำเวลาได้มากกว่านี้เพราะทั้งทางขึ้นเขา ทางโค้ง แถมด้วยขบวนรถใหญ่ที่ค่อยๆ ขับตามกันไปในบางช่วง ซึ่งสังเกตได้ว่าเป็นพวกรถโลจิสติกส์ขนาดใหญ่ที่ขนของเพื่อทั้งนำไปก่อสร้าง นำไปขายก็มี..สุดท้ายมาอ๋อตอนที่ไปถึงว่า เราไปในช่วงที่เค้ากำลังจัดงาน “แผ่นดินดอยลอยฟ้า” พอดิบพอดี +++
/// จากร้านก๋วยเตี๋ยวริมทาง ระยะทาง 40 กม. ใช้เวลาเกือบชั่วโมงเหมือนกันนะ..และแล้วเราก็มาถึงที่พัก แต่ด้วยเป็นช่วงที่คนเที่ยวกันเยอะมากๆ ที่พักตรงรีสอร์ทที่จองมาจึงเต็ม แต่ทางรีสอร์ทก็ได้จัดให้เราไปพักที่รีสอร์ทที่รู้จักกันอีกทีซึ่งอยู่ไม่ไกล แต่ก็ต้องใช้รถขับไป-มาอยู่ดี///
/// มื้อเย็นเป็นมื้อแรกที่ทางรีสอร์ทจัดเตรียมให้ อาหารจานใหญ่ หมดก็เรียกเติมกันได้เรื่อยๆ..และที่นี่เราได้พบกับซังเฮ ไกด์ชาวกะเหรี่ยงของเรา ///
+++ ยังไม่หมดเท่านี้ เดี๋ยวจะพาเพื่อนๆ ไปเดินเที่ยวงาน “แผ่นดินดอยลอยฟ้า”
ก็แหม่ะก็ช่างประจวบเหมาะที่บังเอิญได้มาเที่ยวงานท้องถิ่นของอุ้มผางพอดี +++
ทีลอซูก็แค่ปากซอย..เหรอจ๊ะ???? (2-4 ธันวาคม 2565)
ปล. แต่แรกว่าจะลองขับไปตามเส้นทางลัดโดยผ่านอำเภอพบพระและเข้าป่าตัดไปทางเส้นทางธรรมชาติสู่อุ้มผาง คนแม่สอดบอกว่าทางลัดช่วยร่นระยะทางได้ถึง 3 ชม. OMG.. แต่สุดท้ายต้องถือว่าเราโชคดีที่ไม่ได้ไป เพราะเมื่อสอบถามกับทางตำรวจอีกครั้งเค้าเตือนว่าช่วงนี้มีการยิงและวางระเบิดซุ่มโจมตีโดยพม่าหัวรุนแรง ดังนั้นเราจึงต้องย้อนกลับไปยังเส้นทางเดิมเพื่อมุ่งหน้าสู่อุ้มผาง