อุ้มผางที่รัก....

3 เดือนที่แล้ว ฉันเหมือนคนในสภาพเบลอๆ อันที่จริงเรื่องภูมิศาสตร์ไทยฉันก็เก่งไม่แพ้ใคร แต่ทำไม๊ทำไมไม่เคยได้ยินชื่อ "อำเภออุ้มผาง" ผ่านหูเลยซักนิด เผอิญฉันและกลุ่มเพื่อนมีโครงการไปช่วยเหลือเด็กๆผู้ลี้ภัยที่นั่น จึงเป็นสาเหตุให้ฉันต้องไปอาศัยอยู่ในตัวเมืองเล็กในวันที่ 27-30 ธันวาคมที่ผ่านมา จึงถือโอกาสมาบอกเล่าต่อความงดงามของอำเภอแห่งนี้



อุ้มผางเป็นเมืองที่การคมนาคมยังไปไม่ถึง ระยะจากแม่สอดไปอุ้มผางแค่ 160 กิโล แต่ใช้เวลาการเดินทางกว่า 5 ชั่วโมง ฝ่าฟัน 1290 โค้ง ซึ้งใครเมารถเตรียมยาแก้เมาไปเลย 2 เม็ด ขับยากมาก เส้นทางเป็นไหล่ทางเขา พลาดนิดเดียวคือตกเหว ก่อนถึงอุ้มผางมีถนนชื่อว่าดึกดำบรรพ์ เส้นทางตรงนั้นเป็นหลุมเป็นบ่อ ต้นไม้สูงใหญ่




อุ้มผางเป็นเมืองเล็กๆ คือเราสามารถเดินเล่นได้ทั้งเมือง สัมผัสวิถีชีวิตชนบทที่น่ารักสดใส อาหารการกินค่อนข้างถูก มีเซเว่นอยู่ใจกลางเมือง แต่แพงกว่าปกติประมาณ 1-4 บาท ซึ่งเข้าใจได้เพราะกว่าขนส่งมาถึงคงลำบากน่าดู



ตอนเช้าจะมีหมอกลงหนา อากาศเย็นมากๆ อุณภูมิประมาณ 15 องศา




ร้านข้าวราดแกงใกล้ 7-11 เปิดบริการตอนเช้า ขายอาหารนานาชนิดแถมราคาประหยัด มีลาบที่ใช้เนื้อสดขาย รสชสติอร่อยดี กินแล้วกลิ่นเลือดติดปากทั้งวัน



การเดินทางไปน้ำตกทีลอซูใช้เวลาจากปากทางเข้าไป 2 ชั่วโมง ระยะทาง 27 กิโล เส้นทางหฤโหดที่สุดในสามโลก พอไปถึงอุทยาน ต้องเดินเท้าอีก 30 นาที กว่าจะถึงตัวน้ำตกจริงๆ แต่พอถึงแล้วเกือบจะร้องให้ อุทานว่า " สวย Her " คุ้มค่ามากกับการฝ่าดงมาดูตัวน้ำตก




โดยรวมแล้ว อุ้มผางเป็นอำเภอเล็กๆที่น่ารัก เปี่ยมไปด้วยสเน่ห์ที่น่าค้นหา ผู้คนใจดี ยิ้มแย้มแจ่มใส อากาศโคตรดี ยิ่งตอนเช้าๆเหมือนเราอยู่บนสวรรค์ มีหมอกเยอะมากๆ ใครมีโอกาสพิชิต 1290 โค้ง มันดูเป็นงานหฤโหดนะ แต่มันช่างคุ้มค่าเหลือเกินที่ได้เจอะเจอเมืองที่น่ารักแห่งนี้... ฉันตกหลุมรัก"อุ้มผาง"จากใจจริง