คำว่าเพื่อนตาย เพื่อนแท้ๆ นอกจากจะหาได้ยากแล้ว คนให้ก็หาคนรับไม่ได้ง่ายๆ เหมือนกันนะ
 
เกริ่นก่อนนะครับ สตอรี่ค่อนข้างละเอียด ยาว เยอะ เพราะถ้าไม่บอกจุดเริ่มต้น คนอ่านไม่เข้าใจแน่นอน

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เหตุการณ์เริ่มจากช่วงตุลาคม 65 ปีที่แล้ว เพื่อนถูกจ้างออก แฟนทิ้ง ความบรรลัยชีวิตได้มาครบๆ จากคนเคยเฮฮา ต้องหันพึ่งสุราย้อมใจ

ดื่มจัดต่อเนื่อง 3 อาทิตย์ไม่กินข้าว จากคนที่เคยอ้วนอุดมสมบูรณ์ดูดี กลายเป็นขี้ก้างผอมแห้ง 

เข่า ศอก มีแต่รอยแผลถลอก  เพราะอาการนอนไม่หลับจากพิษสุรา ลุกขึ้นลงนอนอยู่ในห้องวนเป็นอยู่แบบนั้น (ผมเห็นอาการตอนเข้ารพ.) 
 
ปกติก็คุยสาระทุกข์สุขอยู่เป็นประจำ แต่ 3 อาทิตย์เดือนนั้น คือเพื่อนเงียบหาย กลัวจะตายเอามากก็เลยบุกไปหาห้องแต่เช้า (ผมอยู่คนละจังหวัดนะครับ 100 กม. ได้) อยู่กล่อมเพื่อนทั้งวันจนยอมไปรพ. (รอสร่างเมา)
 
พอถึงรพ. หมออีอาร์จับแอทมิดทันที ในเย็นวันนั้นเพราะค่าหัวใจ ความดัน ปั่นป่วนไปหมด (ผมซึ่งไม่ได้เตรียมอะไรมาเลยก็อยู่เฝ้านะ ซักตี 3 ก็ค่อยกลับบ้านตัวเอง มีเขียนโน๊ตทิ้งไว้ กลัวมันจะใจเสียว่าเราทิ้ง) 
 
ระหว่างอยู่รพ. ประมาณเกือบ 3 อาทิตย์ เพื่อรักษาอาการลงแดง ตับอักเสบ(ดื่มจัดจนค่าตับพุ่ง) และโรคกระเพาะ 
ผมก็ขับรถไปๆ มาๆ คือไปอยู่เป็นเพื่อนมันทุกคืน ตี 3 กลับบ้านไปทำงาน 2 ทุ่มก็กลับมาอยู่เป็นเพื่อน เสาร์-อาทิตย์ก็อยู่ทั้งวัน 
 
พอถึงเวลาปล่อยกลับบ้าน ผมนึกอยู่ในใจเสมอ อยู่ห้องคนเดียวไม่รอดแน่ๆ ปากแม้จะพูดว่าจะไม่ดื่มอีก เพราะจะเอาเวลาไปหางานใหม่ ซึ่งมันก็หาใหม่ได้จริงๆ สัมภาษณ์อะไรผ่านหมด แต่มาพังเพราะตรวจสุขภาพ เพราะค่าตับยังสูงเกินมาตรฐาน

พองานที่ตั้งใจพัง ก็หันไปพึ่งสุราอีกครั้งที่ 2  และดื่มต่อเนื่องทั้งสัปดาห์พร้อมขังตัวเองในห้อง ถามไรไม่ตอบอีก พอรับโทรศัพท์ไหวก็ร้องห่มร้องไห้ ผมก็ลากมันไปรพ. หนที่ 2 อยู่ประมาณ 2 อาทิตย์ หมอจึงปล่อยออกมา แต่ค่าตับยังสูง
 
จากนั้นผมจึงตั้งใจว่า มันอยู่คนเดียวไม่ได้แล้ว จึงกล่อมให้มาอยู่บ้านด้วย แต่มันปฏิเสธ ผมจึงปล่อยให้มันอยู่คนเดียวเพราะไม่อยากเซ้าซี้  ซึ่งมันก็กลับไปดื่มอีก 
 
จนต้องพาไป รพ. ครั้งที่ 3 คราวนี้หมออีอาร์ดุใส่เลย แต่เพราะอาการไม่รุนแรง ลงแดงยังมีบ้าง จึงได้ยาโรคกระเพาะมาแทน ผมเลยลากมันมาอยู่บ้านด้วย

อยู่บ้านผมร่วม 2 เดือน ผมเปลี่ยนผีแห้งๆ ให้เป็นคนเหมือนเดิม (มีคนแก่อยู่ด้วย มันเลยไม่ค่อยเหงา) แถมยังได้งานใหม่ช่วงธันวาคม 65 แต่ไทำได้ 2 อาทิตย์ เพราะถูกเอาเปรียบมากเกินไป ก็ออกมา และกลับมาบ้านผมอยู่จนข้ามปี 
 
พอปีใหม่ 66 ก็ได้งานแห่งใหม่ และอยู่ต่างจังหวัดที่ใหม่อีกคนเดียว ผมก็ไปช่วยย้ายขนของ มันก็เป็นช่วงเวลาที่ดีในตอนนั้น 
 
จนกระทั่ง บริษัทใหม่นั่นจัดงานเลี้ยงปีใหม่ย้อนหลัง และอาจเป็นเพราะเพื่อนผมยังมีอาการติดสุรา มันเลยกลับมาดื่มอีก แต่ยังไปทำงาน พอไถ่ถาม ก็บอกว่าเครียด ขออยู่คนเดียว (แพทเทิร์นเริ่มมา) 
 
แน่นอนว่าเพื่อนผมมันเลิกไปทำงานเลย งานไม่โอเค  ก็เลยติดเหล้าอยู่ห้องใหม่คนเดียวมืดๆ ระหว่างที่มันสลบคาห้อง ผมไปรอมันทั้งวัน อยู่ 2 ครั้ง เพราะมันไม่ตอบแชท ไม่รับโทรศัพท์ กลัวจะฆ่าตัวตาย หรือไม่ก็ล้มหัวฟาดตายในห้องน้ำ 
 
ซึ่งห้องใหม่นี้ ผมลืมขอกุญแจไว้ เลยเข้าไปหาไม่ได้ เป็นได้แค่หมาเฝ้าหน้าห้อง เคาะประตูก็เกรงใจเพื่อนบ้าน พอได้ยินเสียงมันลุกเดินเข้าห้องน้ำ เปิดตู้เย็น ก็สบายใจไป ผมก็กลับบ้าน ทิ้งมันอยู่คนเดียวต่อ 
 
ผ่านไป 3 วัน อ่านแชท แต่ไม่ตอบ 2 วันหลังจากนั้น ไม่แตะโทรศัพท์เลย จนกระทั่งวันสุดท้าย มันรับโทรศัพท์ และขอให้เติมตังให้ เน็ตมันหมด 
 
จากนั้นผมจึงไปลากมันกลับบ้าน ในวันถัดไป 
 
อยู่ด้วยกันอีกร่วมอาทิตย์ พออาการลงแดงหาย หน้าตาสดใสดีขึ้น เพื่อนของเพื่อนผมได้โทรมาชวนไปทำงานแห่งมัน มันก็ตอบตกลงไปแบบง่ายๆ ผมก็ไม่ค้านเพราะยังดีกว่าไปอยู่คนเดียวแล้วจิตตก จนต้องกลับมาดื่มอีก
 
แต่เรื่องราวมันมาสะดุดตรงนี้ครับ เพื่อนของเพื่อนผม มันคือเพื่อนในวงเหล้าเก่าแก่ของมันแหละ มันก็คงมีจัดปาร์ตี้ต้อนรับแน่นอนใช่ไหมหละ ด้วยความที่เราไว้ใจ เชื่อใจ มันคงไม่ทำร้ายตัวเองอีกรึเปล่า แต่ก็อดห่วงไม่ได้
 
และเสาร์ ก.พ. 11 ที่ผ่านมา ผมก็ได้ไถ่ถามไปตามปกติด้วยความเป็นห่วง มันก็บอกว่าอยู่บ้านเพื่อน แน่นอนว่าผมเดาถูกว่ามันดื่มเหล้าแน่นอน ก็เลยย้ำเตือนไป ดื่มก็ให้รู้ตัวเองว่าอาการติดเหล้ายังมี ค่าตับยังไม่หาย ระวังลงแดงถ้าห้ามใจไม่ได้
 
เท่านั้นแหละครับ เหมือนระเบิดลงใส่ตัวผมเอง มันตอกกลับมหาผมว่า ดูแลตัวเองได้แน่นอน ไม่ต้องมาเยอะ แฟนก็ไม่ใช่ มันอึดอัด ไม่ชอบ 
 
พออ่านแชทจบ ผมไปต่อไม่ถูกเลยครับ 3 เกือบ 4 ปี เพื่อนเพียงคนเดียวที่ผมทุ่มเททุ่มใจ พูดกลับมาตรงๆ ช่วงที่เมาอยู่
 
ซึ่งใครๆ ก็รู้ เหล้าเข้าปากเมื่อไหร่ นิสัยที่แท้จริงมันจะโผล่ออกมา แต่เวอร์ชั่นนี้ผมไม่เคยเจอเลย 
 
เพราะเราคุยกันแบบให้เกียรติกันเสมอ สรรพนาม ก ู ไม่ค่อยใช้ฟังแล้วถ่อยเกิน
 
ตอนนี้ผมเลยบล็อกแชทไปเลย ห่างกันซักพัก ในหัวผมคือ ตรูผิดหรอ วุ่นวายเกินไปหรอ แล้วที่ผ่านมา คืออะไร? ตอนอยู่กับผมเป็นอีกคน เวอร์ชั่นที่ดีที่สุดแล้วมั้ง แต่พอกลับไปหาเพื่อนเก่าเขา มันเปลี่ยนไปอีกคน เ ส ื อ ก กลับไม่ได้ เตือนไม่ได้ ห่วงก็ไม่ได้ 
 

เพื่อนกัน เตือนกันไม่ได้ มันก็ไม่ใช่เพื่อนแท้แล้วดิ? 
 

ผมควรทำตัวยังไง? ปล่อยเงียบไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น? เลิกคบเพื่อนคนนี้ซะ? ขอโทษซะเพราะเยอะไปหน่อย?