คือเรามีพี่มีน้อง เราเป็นคนกลาง แล้วเวลาแม่จะไปไหนส่วนใหญ่น้องกก็จะตามติดไปตลอด บางทีแม่ก็ชวนพี่ออก พอบางทีเราจะขอให้แม่พาไปนู้นนี้ แม่ก็จะผลัดบ้าง บอกไม่ว่างบ้าง แต่บางทีกลับกับ พี่ขอไปนู้นนี้ แม่ยังพาไปได้ทุกที ไม่รู้สิ เราพยายามไม่คิดมาก ไม่เก็บมาน้อยใจ พยายามเข้าใจแม่นะ แต่บางครั้งความคิดมาก น้อยใจก็ผุดขึ้นมา เราร้องไห้กับตัวเองตลอด มันไม่ใช่ความแค้น โกรธหรืออะไรนะ แต่แค่น้อยใจ