ผมขอแชร์เรื่องราวอันลึกลับ น่าขนลุกที่ผมได้สัมผัสกับตัวเอง
ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนว่าผมเป็นคนไม่เชื่อในเรื่องสิ่งลี้ลับใดๆ (แต่ก็ไม่ลบหลู่เช่นกัน)
ซึ่งชีวิตผมเจอเรื่องแปลกที่ไม่สามารถหาคำตอบเป็นจำนวนนับนิ้วได้
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อครั้งผมเรียนอยู่มัธยมปลาย และเป็นครั้งแรกที่ผมได้เจอกับเหตุการณ์อันน่ากลัว
โรงเรียนของผม ด้านหน้าและด้านข้างของโรงเรียนเป็นหมู่บ้าน ด้านหลังเป็นทางรถไฟ และด้านข้างที่ด้านหนึ่งเป็นป่ากล้วย
โรงเรียนจะมีทางเข้าอยู่สองทางคือ ด้านหน้า(ทางเข้าหลัก)และด้านหลัง
โดยปกติผมจะเดินทางด้วยรถมอเตอร์ไซต์ส่วนตัวมาโรงเรียนทางด้านหลัง และจุดจอดมอเตอร์ไซต์จะมีอยู่ด้านข้าง(จุดจอดหลัก)และด้านหลัง
วันนั้นผมได้ขับรถเข้าทางด้านหลังและเลือกจอดรถชิดกำแพงหลังโรงเรียน(กำแพงสีขาว) และวันนั้นเป็นวันที่ผมมีเรียนพิเศษช่วงเย็น
ทุกครั้งที่ผมมีเรียนพิเศษ หลังจากเลิกเรียนที่โรงเรียน ผมจะมาเอารถและไปจอดที่สถาบันสอนพิเศษเพื่อง่ายต่อการกลับบ้าน
แต่วันนั้นไม่ใช่ ผมได้จอดรถไว้ที่เดิมแล้วเดินไปเรียนพิเศษ
เมื่อเลิกเรียนพิเศษซึ่งเป็นเวลาราวๆทุ่มครึ่ง ผมได้เดินจากหน้าโรงเรียนไปยังที่จอดรถหลังโรงเรียน
ก่อนจะถึงที่จอดรถ จะประกอบด้วยสนามฟุตซอล สนามบาส ตึกเรียนและต้นไม้ใหญ่ 1 ต้น พื้นที่บริเวณนั้นจะมีไฟเซนเซอร์อยู่ท่ามกลางสิ่งปลูกสร้างที่ว่ามา
ระหว่างที่ผมเดินผ่านพื้นที่เหล่านั้น มันมืดและไร้ผู้คน เมื่อเดินถึงต้นไม้ก่อนจะถึงที่จอดรถ ไฟเซนเซอร์ก็ได้สว่าง ใบไม้ก็เริ่มร่วง
พอผมถึงรถผม(เหลือคันเดียว) ผมได้เปิดสวิตซ์ไฟใส่หมวกกันน็อคเตรียมสตาร์ท
ระหว่างนั้นแสงไฟรถที่ส่องกับกำแพงโรงเรียนพร้อมแสงไฟเซนเซอร์ที่ส่องผ่านหลังผมสะท้อนกับกำแพง เกิดเป็นภาพเงานของผมบนกำแพง
แต่ประเด็นมันไม่ได้มีแค่เงาของผม แต่มีเงาปริศนาซึ่งให้ความรู้สึกคือเงาคนขยับจากขวาไปซ้าย
ผมผู้ซึ่งแปลกใจจึงทำการหันหลังกลับไปมอง ปรากฎไม่พบใครแม้แต่สุนัขสักตัวก็ไม่มี อย่าว่าแต่ระยะรัศมี 100 เมตร ผมมองไป 1000 เมตรก็ไร้วี่แวว
ผมใช้ระยะประมาณ 1-2 นาทีในทดลองการหาเหตุผล แต่ก็ไม่พบอะไรที่บ่งชี้ จึงตัดสินใจสตาร์ทรถกลับบ้าน
แล้วใครจะเชื่อได้ว่าระหว่างนั้น ผมได้เห็นเงาที่ให้ความรู้สึกเดิมปรากฎจากซ้ายไปขวา
ปล.ว่ากันว่าในอดีตพื้นที่ของโรงเรียนนี้เป็นสุสานมาก่อน
พลบค่ำ ฉันกับใคร?
ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนว่าผมเป็นคนไม่เชื่อในเรื่องสิ่งลี้ลับใดๆ (แต่ก็ไม่ลบหลู่เช่นกัน)
ซึ่งชีวิตผมเจอเรื่องแปลกที่ไม่สามารถหาคำตอบเป็นจำนวนนับนิ้วได้
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อครั้งผมเรียนอยู่มัธยมปลาย และเป็นครั้งแรกที่ผมได้เจอกับเหตุการณ์อันน่ากลัว
โรงเรียนของผม ด้านหน้าและด้านข้างของโรงเรียนเป็นหมู่บ้าน ด้านหลังเป็นทางรถไฟ และด้านข้างที่ด้านหนึ่งเป็นป่ากล้วย
โรงเรียนจะมีทางเข้าอยู่สองทางคือ ด้านหน้า(ทางเข้าหลัก)และด้านหลัง
โดยปกติผมจะเดินทางด้วยรถมอเตอร์ไซต์ส่วนตัวมาโรงเรียนทางด้านหลัง และจุดจอดมอเตอร์ไซต์จะมีอยู่ด้านข้าง(จุดจอดหลัก)และด้านหลัง
วันนั้นผมได้ขับรถเข้าทางด้านหลังและเลือกจอดรถชิดกำแพงหลังโรงเรียน(กำแพงสีขาว) และวันนั้นเป็นวันที่ผมมีเรียนพิเศษช่วงเย็น
ทุกครั้งที่ผมมีเรียนพิเศษ หลังจากเลิกเรียนที่โรงเรียน ผมจะมาเอารถและไปจอดที่สถาบันสอนพิเศษเพื่อง่ายต่อการกลับบ้าน
แต่วันนั้นไม่ใช่ ผมได้จอดรถไว้ที่เดิมแล้วเดินไปเรียนพิเศษ
เมื่อเลิกเรียนพิเศษซึ่งเป็นเวลาราวๆทุ่มครึ่ง ผมได้เดินจากหน้าโรงเรียนไปยังที่จอดรถหลังโรงเรียน
ก่อนจะถึงที่จอดรถ จะประกอบด้วยสนามฟุตซอล สนามบาส ตึกเรียนและต้นไม้ใหญ่ 1 ต้น พื้นที่บริเวณนั้นจะมีไฟเซนเซอร์อยู่ท่ามกลางสิ่งปลูกสร้างที่ว่ามา
ระหว่างที่ผมเดินผ่านพื้นที่เหล่านั้น มันมืดและไร้ผู้คน เมื่อเดินถึงต้นไม้ก่อนจะถึงที่จอดรถ ไฟเซนเซอร์ก็ได้สว่าง ใบไม้ก็เริ่มร่วง
พอผมถึงรถผม(เหลือคันเดียว) ผมได้เปิดสวิตซ์ไฟใส่หมวกกันน็อคเตรียมสตาร์ท
ระหว่างนั้นแสงไฟรถที่ส่องกับกำแพงโรงเรียนพร้อมแสงไฟเซนเซอร์ที่ส่องผ่านหลังผมสะท้อนกับกำแพง เกิดเป็นภาพเงานของผมบนกำแพง
แต่ประเด็นมันไม่ได้มีแค่เงาของผม แต่มีเงาปริศนาซึ่งให้ความรู้สึกคือเงาคนขยับจากขวาไปซ้าย
ผมผู้ซึ่งแปลกใจจึงทำการหันหลังกลับไปมอง ปรากฎไม่พบใครแม้แต่สุนัขสักตัวก็ไม่มี อย่าว่าแต่ระยะรัศมี 100 เมตร ผมมองไป 1000 เมตรก็ไร้วี่แวว
ผมใช้ระยะประมาณ 1-2 นาทีในทดลองการหาเหตุผล แต่ก็ไม่พบอะไรที่บ่งชี้ จึงตัดสินใจสตาร์ทรถกลับบ้าน
แล้วใครจะเชื่อได้ว่าระหว่างนั้น ผมได้เห็นเงาที่ให้ความรู้สึกเดิมปรากฎจากซ้ายไปขวา
ปล.ว่ากันว่าในอดีตพื้นที่ของโรงเรียนนี้เป็นสุสานมาก่อน