เหมือนเราก็เป็นคนที่สู้กับหลายๆเรื่อง ฝ่าฟันเรื่องแย่ๆมาด้วยตัวเองตลอด  ครอบครัวก็ไม่ใช่เซฟโซน ไม่มีแฟน ส่วนเพื่อนก็มีคุยมีถามสารทุกข์สุขดิบกันบางครั้งแค่นั้น เวลามีปัญหา มีเรื่องอึดอัดใจไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง  เวลามีเรื่องราวดีๆมีเรื่องตลกๆขำๆในชีวิตก็ไม่รู้จะแชร์กับใคร  รู้สึกอยู่ตัวคนเดียว  โดดเดี่ยวยังไงไม่รู้ค่ะ  ความรู้สึกนี้มันกัดกินเราจนบางครั้งก็คิดเล่นๆว่าอยากหายไปจากโลกนี้  ไม่ก็อยากหลับไปเลยไม่ต้องรับรู้อะไร  ใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้าง แล้วจัดการกันยังไงบ้างคะ