ขอเพื่อนๆพี่ออกความคิดเห็นให้หน่อยนะคะ
ตอนนี้เรารู้สึกว่าต้นตอปัญหาเกิดมาจากเรา
-เราจะไม่ค่อยกวนเวลาทำงานแฟนเลย เขาทำงานราชการที่มีการเข้าออกเวร เนื้องานจะค่อนข้างเดายาก  นอกเสียจากแฟนจะทักมา หรือโทมาเอง เพราะเราก็ไม่กล้าโทรด้วย คบกันก็เหมือนไม่ได้คบ เราแค่อยู่เป็นตอให้เขาระบายความรู้สึก และเป็นเซฟโซนของเขา ส่วนเราจะรู้สึกยังไงเขาไม่สนด้วยซ้ำมั้ง
-เรารู้สึกนอย
+ในด้านความรู้สึกของความรักเขาแทบจะไม่แสดงออกอะไรเลย นอกจากพูดรัก คิดถึง (ในใจเราก็อยากได้โมเม้นต์ดีดี ซึ่งเราขอให้เขาทำให้นะ ขออยู่ 2-3 ครั้ง แต่เขาไม่ทำเราเลยไม่ขออีก)
+เราจะรอคุยกับเขา เพื่อถามสารทุกข์สุขดิบ หรืออยากจะปรึกษากัน หลังจาก 21.00 ไปแล้ว ในทุกๆวันก็เหมือนแทบไม่ได้คุยอะไรเลย เขาคุยเฉพาะเอาที่เขาสบายใจ
**ในเวลาที่เขาเป็นทุกข์ เครียด เรื่องหนี้สินที่มันล้นพ้นตัวเขา เขาก็จะเอามาลงที่เรา เราพยายามเข้าใจเขาทุกเรื่องเลย ย้ำว่าทุกเรื่อง แต่ปัญหาของเราแทบจะไม่ได้คุยกับเขาเลย บางครั้งเขามีเวลาพอที่จะคุยได้ เขาก็ทำเหมือนไม่อยากรับฟัง แล้วก็ทำน้ำเสียงโมโห หรือโวยวายกลายเป็นทะเลาะไปเลย เราพยายามบอกเขาว่ามห้เราเข้าใจกันได้ไหม แก้ปัญหาหยุมหยิมตรงนี้ จะได้ไม่กลายเป็นปัญหาใหญ่ สรุปคือบอกจะปรับตัว แต่ก็ทำเหมือนเดิม พอทำมา เขาก็ต้องสร้อยคำพูดเรา ว่า เขาก็ทำแล้วไง ถ้าไม่ทำเราก็จะตำหนิเขา (เหมือนเขาไม่เต็มใจทำ แต่กลายเป็นว่าเราไปบังคับเขา)

เราควรรู้สึก หรือต้องปรับมุมองยังไงดีคะ
เรารู้สึกแย่มากๆ เพราะมันก็มีเรื่องเล็กๆน้อยๆ ที่เราพิมพ์ได้ไม่หมดอีก แต่ก็พยายามปล่อยวาง พยายามปรับปรุงที่ตัวเอง