ผมดูซีรีย์ ไม่ว่าจะเป็น จีน ญี่ปุ่น เกาหลี ไทย หรือประเทศไหนๆ ก็จะมี ตัวเอก สวยหล่อเป็นธรรมดา
แต่ที่ผมแปลกใจมักจะมีพวกที่ว่า ทำไมนางเอกไม่สวยเลย ทำไมพระเอกไม่หล่อเลย คนนี้ไม่เข้ากับคนนี้เลย คนโน้นยังจะเหมาะสมกว่าอีก ผมอยากจะรู้ว่าคนพวกนี้เค้าเอาอะไรตัดสิน ว่าเค้าไม่หล่อเค้าไม่สวย
ทั้งที่คนพูดหน้าตาก็ยังไม่ได้ครึ่งของเค้าเลย ยังมีหน้าไปวิจารณ์เค้าอีก
กล้าพูดมาได้อย่างมั่นใจว่าเค้าไม่สวยเค้าไม่หล่อ หัดไปส่องกระจกดูหน้าตัวเองดีกว่ารึเปล่าก่อนจะไปวิจารณ์คนอื่น
ผมก็ไม่ได้หล่ออะไร ถ้าเกณฑ์หน้าตาอยู่ที่ 10 ผมคงอยู่ 4-5 ประมาณนี้แหละ
ผมยังไม่กล้าไปวิจารณ์ใครเลยเรื่องหน้าตา เพราะผมคิดว่าผมยังไม่ดีเท่าเค้าเลย ผมยังไม่มีความสามารถเท่าเค้าเลย แล้วผมมีสิทธิ์อะไรไปวิจารณ์เค้าเรื่องหน้าตา
เพราะผมละอายใจตัวเองถ้าปากของผมไปวิจารณ์คนอื่นทั้งที่ตัวเองยังไม่มีความสามารถเท่าเค้า
ผมละอายใจตัวเองสุดๆ
ตอนเด็กๆผมเคยวิจารณ์หน้าตาเพื่อนของผมครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นผมกลับมาบ้านผมมาเห็นตัวเองในกระจก แล้วผมรู้สึกละอายว่า ไอ้....เอ้ยหน้าตากูก็แค่นี้กูยังมีหน้าไปว่าคนอื่นอีก เป็นเรื่องตลกร้ายที่ผมว่าคนอื่นไม่หล่อเลยทั้งที่หน้าตาของผมยังสู้เค้าไม่ได้เลย55555
ตั้งแต่นั้นมาผมไม่วิจารณ์เรื่องหน้าตาของใครเลย แต่เรื่องหน้าตาของคนอื่นผมก็คิดอยู่เพราะไม่มีใครอดใจได้หรอก แต่ผมแค่ไม่พูดออกมาก็เท่านั้นคิดคนเดียวดีกว่า ดีกว่าไปพูดให้คนอื่นฟังทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ต่างจากเค้า
เอาเวลาว่าเรื่องหน้าตาของคนอื่น ไปทำอะไรที่มันเป็นประโยชน์ดีกว่ามั้ง
อย่าไปสนหน้าตาคนอื่นเค้าเลย ถ้าขัดใจก็แค่ไม่ต้องมอง คนเราเลือกได้นิว่าจะมองหรือไม่มอง แล้วก็ไม่ต้องไปบูลลี่เรื่องหน้าตาของเค้า คนเราเกิดมาไม่ได้ใช้แม่พิมพ์เดียวกันซักหน่อย คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่สามารถเลือกเปลี่ยนแปลงตัวเองได้
เกี่ยวกับหน้าตาคนอื่น
แต่ที่ผมแปลกใจมักจะมีพวกที่ว่า ทำไมนางเอกไม่สวยเลย ทำไมพระเอกไม่หล่อเลย คนนี้ไม่เข้ากับคนนี้เลย คนโน้นยังจะเหมาะสมกว่าอีก ผมอยากจะรู้ว่าคนพวกนี้เค้าเอาอะไรตัดสิน ว่าเค้าไม่หล่อเค้าไม่สวย
ทั้งที่คนพูดหน้าตาก็ยังไม่ได้ครึ่งของเค้าเลย ยังมีหน้าไปวิจารณ์เค้าอีก
กล้าพูดมาได้อย่างมั่นใจว่าเค้าไม่สวยเค้าไม่หล่อ หัดไปส่องกระจกดูหน้าตัวเองดีกว่ารึเปล่าก่อนจะไปวิจารณ์คนอื่น
ผมก็ไม่ได้หล่ออะไร ถ้าเกณฑ์หน้าตาอยู่ที่ 10 ผมคงอยู่ 4-5 ประมาณนี้แหละ
ผมยังไม่กล้าไปวิจารณ์ใครเลยเรื่องหน้าตา เพราะผมคิดว่าผมยังไม่ดีเท่าเค้าเลย ผมยังไม่มีความสามารถเท่าเค้าเลย แล้วผมมีสิทธิ์อะไรไปวิจารณ์เค้าเรื่องหน้าตา
เพราะผมละอายใจตัวเองถ้าปากของผมไปวิจารณ์คนอื่นทั้งที่ตัวเองยังไม่มีความสามารถเท่าเค้า
ผมละอายใจตัวเองสุดๆ
ตอนเด็กๆผมเคยวิจารณ์หน้าตาเพื่อนของผมครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นผมกลับมาบ้านผมมาเห็นตัวเองในกระจก แล้วผมรู้สึกละอายว่า ไอ้....เอ้ยหน้าตากูก็แค่นี้กูยังมีหน้าไปว่าคนอื่นอีก เป็นเรื่องตลกร้ายที่ผมว่าคนอื่นไม่หล่อเลยทั้งที่หน้าตาของผมยังสู้เค้าไม่ได้เลย55555
ตั้งแต่นั้นมาผมไม่วิจารณ์เรื่องหน้าตาของใครเลย แต่เรื่องหน้าตาของคนอื่นผมก็คิดอยู่เพราะไม่มีใครอดใจได้หรอก แต่ผมแค่ไม่พูดออกมาก็เท่านั้นคิดคนเดียวดีกว่า ดีกว่าไปพูดให้คนอื่นฟังทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ต่างจากเค้า
เอาเวลาว่าเรื่องหน้าตาของคนอื่น ไปทำอะไรที่มันเป็นประโยชน์ดีกว่ามั้ง
อย่าไปสนหน้าตาคนอื่นเค้าเลย ถ้าขัดใจก็แค่ไม่ต้องมอง คนเราเลือกได้นิว่าจะมองหรือไม่มอง แล้วก็ไม่ต้องไปบูลลี่เรื่องหน้าตาของเค้า คนเราเกิดมาไม่ได้ใช้แม่พิมพ์เดียวกันซักหน่อย คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่สามารถเลือกเปลี่ยนแปลงตัวเองได้