ในตอนต้นของตอนที่สี่ คุณย่าดูแลบาดแผลที่แขนของเธอเป็นอย่างดี เธอปฏิบัติต่อลลิลเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว ตอนนี้ลลิลรู้สึกว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของที่ไหนสักแห่ง ตลอดชีวิต ลลิลรู้สึกว่าถูกทอดทิ้งจากครอบครัวเพราะรู้สึกว่าแม่ไม่รัก คนเดียวที่รักเธอคือยายของเธอที่ล่วงลับไปแล้ว เธอรู้สึกโดดเดี่ยวและไม่เป็นที่ต้องการเพราะแม่ของเธอยุ่งกับการทำงานและเป็นห่วงแฟนใหม่ของเธอมากเกินไปแทนที่จะเป็นลูกสาวของเธอเอง อย่างน้อยลลิลก็มีป้าที่รักและเป็นที่พึ่ง ลลิลต้องการตามหาพ่อของเธอ ในขณะที่แม่ของเธอไม่เห็นด้วยกับความคิดนั้น ลลิลจึงก่อกบฏต่อการปกครองของแม่และออกจากบ้านไปจบลงที่ไร่ของปีย์ ขณะที่ปรีย์ดูจะห่วงใยลลิลแต่ลลิลกลับทำตัวเหมือนเด็กเหลือขอปรี่จึงเบือนหน้าหนี. คุณย่าและครอบครัวที่เหลือของปรีกลายเป็นครอบครัวลลิลที่เธอมี. 

คุณย่าทายาให้สวยอยางเบาเมือ, เธอถามลลิลว่ายังเจ็บอยู่ไหม ลลิลตอบว่า ไม่เป็นไร ในขณะที่ปรียุ่งอยู่กับการพูดคุยกับคนอื่น ปรีกับลลิลสบตากันแวบหนึ่งจากระยะไกล คุณย่ารู้ว่าปรีกับลลินเริ่มชอบกัน คุณย่าแอบเชียร์ให้ปรีกับลลิลได้อยู่ด้วยกัน.

เธอเรียกปีย์ให้มาหา เธอบอกว่าเธอต้องไปนอนลงเพราะปวดหลัง คุณย่าขอให้ปรอยพาเธอไปพักผ่อน ขณะที่ปรี่ยังคงดูแลลลิลที่แขนที่บาดเจ็บ. 

ถ้ามันเจ็บมาก คุณจะเอาความเจ็บปวดออกไปบ้างไหม? ซึ่งปีย์ก็ตอบกลับไปว่า ถ้าเจ็บมาก ฉันจะทำแผลให้เธออย่างอ่อนโยน.
ปรีย์บอกลลิลถ้าแขนยังเจ็บอยู่จะให้ลางานสองสามวัน ลลิลบอกถ้าหยุดงานไม่มีรายได้ ไม่มีเงินใช้หนี้เพราะทำงานหรือจับไข่มดแดงก็ไม่ได้ อย่างน้อยเขาจะไม่ตัดเงินเดือนเธอหรือ ? ตอนนี้ลลิลกำลังเจรจากับปีย์เรื่องรายได้ เงินเดือน ซึ่งปีย์ไม่พอใจที่ลลิลเจ้าเล่ห์ขนาดนี้ เขาเริ่มเป็นห่วงเรื่องความเป็นอยู่ของยายและพี่สาวหากพวกเขายังข้องเกี่ยวกับลลิล เขาไม่ต้องการให้ลลิลเอาเปรียบพวกเขา.

ปรีย์ตอบว่าถ้าเธอต้องการยาแก้ปวดก็บอก, ปรีย์ปล่อยลลิลไว้คนเดียว เขาดูไม่พอใจกับพฤติกรรมของเธอมาก ฉันเดาว่าการเจรจาเกี่ยวกับรายได้ของเธอล้มเหลว ลลิลคิดว่าปรีทำอะไรผิดจึงทำตัวแปลกๆ เมื่อปีย์ปล่อยเธอไว้คนเดียว ลลิลก็หยิบลูกหินที่เธอพบก่อนหน้านี้ออกมาจากกระเป๋า ลลิลสงสัยว่าพ่อของเธอยังคงทำงานและอาศัยอยู่ที่ฟาร์มพิทแมนหรือไม่?

ฉันชอบตอนที่ปีย์กับลลิลทะเลาะกันมาก จ้องตากัน ดูเหมือนว่าพวกเขาจะห่วงใยซึ่งกันและกัน แต่พวกเขายังไม่ได้สารภาพความรู้สึกที่มีต่อกัน.
ในความคิดของฉัน ถ้าลลิลไม่มีครอบครัวของปีย์คอยเลี้ยงดู และคุณย่าที่รักและเป็นห่วงเธอ ชีวิตของเธอคงไร้ความหมาย.

ลลิลไม่เพียงต้องรับมือกับศัตรูที่ต้องการฆ่าเธอเท่านั้น แต่เธอยังต้องรับมือกับว่าที่แม่สามีในอนาคตของเธอด้วย.
แม่กัน, ว่าที่แม่สามีในอนาคตของเธอเป็นคนเจ้าระเบียบ, เสียงดัง, เข้มงวด, และเอาใจยาก. คนเดียวที่คุณกันชอบและอยากได้มาเป็นสะไภ้ในอนาคตคือไขแสง. ไขแสง เธอเป็นลูกสาวของ เผ่าพัฒน์,  มาเฟียผู้มีอำนาจ / เจ้าของที่ดิน / นักธุรกิจในเมือง. ไขแสง เป็นที่รู้จักและนับถือในเมือง เธอหลงรักปีย์และต้องการแต่งงานกับเขาแต่ไม่มีใครในตระกูลปีย์ต้องการเธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนอกจากแม่กัน. 

คุณกันและไขแสง ไปมาหาสู่ ด้วยกันเสมอ. คืนนั้นแม่กันไปเยี่ยมแสงที่สำนักงานขายที่ดินของพ่อเธอ, พวกเขาแสดงให้กันและกันเห็นว่าพวกเขาร่ำรวยและเสแสร้งเพียงใด.  แสงโชว์สร้อยคอเส้นใหม่ ๑๐ บาท ทำเอาแม่กันอิจฉาว่าที่อนาคตสะใภ้ที่รวยกว่าเธออีก. ฉากนี้ฮามาก เพราะพวกเขามีบุคลิกที่เหมือนกันคือแสดงความร่ำรวยเข้าหากัน. พวกเข้าทั้งคู่แกล้งทำเป็นชอบกัน พวกเขาทั้งสองสวมหน้ากากเข้าหากัน.
ฉากต่อมาคือคุณกันต์ชวนปรี่ไปทำบุญที่วัดไทยกับเธอ เป็นวันหยุดเทศกาลบางประเภทที่วัดไทย ตอนแรกปีย์อยากจะชวนลลิลไปวัดไทยด้วยกันแต่คุณกันต์ไม่เห็นด้วย แม่กันอยากให้ปีย์กับแสงได้ใกล้ชิดกัน โดยไม่รู้ตัว คุณย่ามีแผนอื่นคือให้ลลิลกับปีย์อยู่ด้วยกันและสลัดแสงออกไปอย่างฉลาดโดยไม่แม้แต่จะเสียเหงื่อ คุณย่ากลายเป็นกามเทพที่จะพาปรีกับลลิลมาพบกัน เธอขอให้ลลิลมาทำบุญที่วัดไทยด้วย ลลิลจึงเป็นซินเดอเรลล่าในขณะที่คุณย่าเป็นแม่เทพยดา ทุกคนที่วัดไทยตะลึงว่าลลิลสวยขนาดไหน ลลิลปรากฏตัวที่วัดไทยทำให้แสงไม่พอใจอย่างมากเพราะลลิลกำลังแย่งไฮไลท์ของงาน. คุณย่าแก้เกมได้แยบยลมาก.