เราอายุ 19 ปีค่ะ เราเรียนบัญชีสายอาชีพมา แล้วตอนนี้ก็กำลังเรียนปวส. (เราเรียนวันอาทิตย์ครึ่งวันอย่างเดียว) คือเราเข้าทำงานในรพ.แห่งหนึ่ง ทำในตำแหน่งพนักงานพื้นฐาน ที่รพ.ไม่ได้ใหญ่มากค่ะ มีเจ้าหน้าที่อยู่ประมาณยี่สิบคนได้ เราทำงานที่นี่มาได้ประมาณ 4 เดือน ตลอดเวลาที่ทำงานมาเราค่อนข้างอึดอัดใจในหลายๆ ด้านมาก ทั้งต้องคอยดูคนไข้ ทั้งคนด้วยกันเอง คือเราอายุน้อยและเด็กที่สุดในนั่นก็เลยเข้ากับผู้ใหญ่ไม่ค่อยเป็น เราเลยอึดอัดมากเวลาจะทำอะไร

          แต่เราคิดว่าปัญหาที่ใหญ่สุดคือ เราไม่มีที่อยู่ในที่ทำงานเลยค่ะ ตั้งแต่เข้ามาเราก็เหมือนเป็นตัวฟรีที่คนอื่นคอยเรียกใช้อะค่ะ และความที่เราเป็นเด็กเราเลยช่วยเพราะเราจะได้มีอะไรทำด้วยและเราจะได้ผลงานสักหน่อยว่าเราทำงานเก่งนะ แต่ว่าเหมือนยิ่งอยู่ยิ่งอึดอัดใจอะค่ะ เราไปอยู่ตรงไหนก็ได้แต่เอาเก้าอี้ไปนั่งข้างๆ พี่เขา ซึ่งตั้งแต่เข้ามา เราเรียนรู้ทุกตำแหน่งในที่ทำงานเลยค่ะ แบบทุกตำแหน่งจริงๆ จนตอนนี้ก็ยังไม่มีผลงานอะไรของตัวเองสักชิ้น คือพูดง่ายๆ ว่า เรายังไม่มีตำแหน่งที่ต้องทำจริงๆ เลย ทั้งๆ ที่พี่คนอื่นๆ ที่เข้ามาพร้องเราเขารับบรรจุกันหมดแล้ว เราแบบอึดอัดมากอะค่ะ แล้วก็งงกับงานที่ทำอยู่ด้วยว่าสรุปเราต้องทำอะไรกันแน่ แล้วเหมือนเราก็ไม่ค่อยได้อะไรจากงานที่ทำอยู่เลยค่ะ เหมือนทำแล้วก็หมดเวลากลับบ้านไปวันๆ เราเคยคุยกับหัวหน้าแล้วแต่เหมือนมันก็วนกลับมาเป็นเหมือนเดิม 

      และตั้งแต่ทำมาปัญหาเรื่องสุขภาพจิตเราก็แย่มาก มากขนาดเราเคยสมองเบลอเพราะคิดเรื่องงานเลยอะค่ะ คือแบบทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้ตัวเลย แล้วก็เหม่อบ่อยด้วย เรากังวลมากตอนอยู่ทามกลางคนไข้เยอะๆ เรากลัวสายตาคนอื่นไปหมดเลยอะค่ะ 

       เราเลยอยากถามทุกคนอะค่ะว่าเราควรลาออกไหม? หรือเราควรปรับตัวยังไงดี?

ตอนนี้คือใจเราอยากออกมาก งานที่ทำได้หยุดเสาร์-อาทิตย์ เราเลยยังลังเลอยู่อะค่ะว่าเราจะออกดีไหม เพราะเราก็มีติดเรียนวันอาทตย์อีก เราไม่รู้ด้วยว่าประสบการณ์เราต้องมีมากพอรึเปล่า หรือว่าเรารีบคิดรีบตัดสินใจไปไหมถ้าจะหางานใหม่

     ทั้งนี้ถ้าใครผ่านเข้ามาอ่านก็ช่วยชี้แนะ แนะนำเราได้นะคะตอนนี้เหมือนเราสับสนอยู่อยากได้แนวความคิดเพิ่มเติม เพื่อมาตัดสินใจจริงๆว่าจะเอายังไงต่อดี

ขอบคุณล่วงหน้าด้วยค่ะ