แรกรัก 2
คืนนั้นก่อนที่จะขับรถกลับเข้าบ้านที่พัทยา ...
หนึ่งในสุภาพสตรีสามคนนั้น … ยื่นกุญแจรถให้ ตะนิ่นตาญี แล้วบอก ... ขับรถที …
ไม่รู้เพราะ ไม่รู้จักทาง หรือ เพราะเมา … จึงมีข้อเสนออย่างนั้น
ในรถเราแนะนำตัวกันอย่างเป็นทางการ เต้-ส้ม-จิ๊บ ค่ะ
ตะนิ่นตาญี หัวเราะ … ต้อ ครับ …
เมื่อกี้ชวนเพื่อนเราออกมาข้างนอกร้านทำไม … ส้ม ซึ่งนั่งอยู่เบาะหลังคู่กับ จิ๊บ ถาม …
ชวนออกมาดู ต้อ สูบบุหรี่ครับ … ตะนิ่นตาญี ตอบ ...
เต้ หัวเราะแล้วบอกว่า … ต้อ เขา หนวกหู คุยกันไม่รู้เรื่องเลยชวน เต้ ไปเดินเล่นริมหาด …
แต่ทีนี้ ต้อ เขาเห็นว่า ริมหาดมันมืดมากเกรงว่าจะมีอันตรายก็เลยยืนคุยกันหน้าร้านอ่ะ …
จะจีบเพื่อนเราว่างั้นเถอะ … จิ๊บ พูดยิ้มๆ
เต้ หน้าแดงไม่พูดว่าอะไรนอกจากชำเลืองมอง ตะนิ่นตาญี
********************************************
เช้าวันรุ่งขึ้น ตะนิ่นตาญี ตื่นขึ้นมาตีห้ากว่า …
เห็นยังเช้าอยู่มากจึงเดินออกไปหาซื้อ ขนมปัง ปาทั่งโก๋ โจ๊ก ในตลาด
พอกลับมาเห็น เต้-ส้ม-จิ๊บ นั่งเล่นชิงช้ากันอยู่ใต้ต้นไทรใหญ่
ตะนิ่นตาญี แปลกใจจึงเดินเข้าไปทัก … ตื่นเช้ากันดีนะครับ
ส้ม หัวเราะ เต้ เขาตื่นก่อนเพื่อนเห็น ต้อ เดินออกไปไม่รู้ไปไหน
จะตามไปด้วยก็กลัว ต้อ รำคาญเลยมาปลุก ส้ม กับ จิ๊บ …
เต้ หน้าแดงหันมาแก้ขวยด้วยการหยิกเพื่อน …
ตะนิ่นตาญี หัวเราะ … ออกไปซื้ออาหารเช้ามาให้น่ะครับ …
ไม่รู้ว่าปกติเช้าๆกินอะไรก็เลยซื้อมามั่วไปหมด … เดี๋ยวจัดให้นะครับ
พูดแล้วก็เดินเข้าไปในบ้าน เห็น เต้ เดินตามเข้ามา …
ส้ม กับ จิ๊บ เขาไล่เข้ามาช่วยให้ ต้อ ค่ะ … เต้ บอกด้วยใบหน้าแดงก่ำ …
ถ้า ส้ม กับ จิ๊บ ไม่ไล่ให้เข้ามาช่วย ก็ ไม่เข้ามาช่วยหรือครับ …
ไม่มีคำตอบให้ได้ยิน … แต่เห็นจากใบหูที่แดงขึ้นมาทันที …
********************************************
พอ ตะนิ่นตาญี เดินถือถาดใส่อาหารเช้าออกมาพร้อมกาแฟ …
จิ๊บ พูดขึ้นมาว่า … บ้าน ต้อ สวยจัง … พาสาวสาวมาหาอาหารเช้าให้กินบ่อยไหม …
ตะนิ่นตาญี หัวเราะ … ปกติแล้วเวลา ต้อ มาพัทยากับ จ๋อ ป๊อก ตี๋ …
เราไม่ค่อยจะได้กินอาหารเช้ากันที่บ้านหรอกครับ … เพราะตื่นกันค่อนข้างสาย …
ส่วนมากแล้วถ้าไม่กลับกรุงเทพเลย … ก็จะกินอาหารเช้าที่ริมหาด …
ที่นั่นมีร้านอร่อยอยู่หลายร้าน … ถ้ามีโอกาสมาเที่ยวกันอีก ต้อ จะพาไปนะครับ …
จิ๊บ หันไปหัวเราะกับ ส้ม แล้วบอก ส้ม ว่า …
ตอบได้ฉลาดเนอะตัวเอง … แต่ไม่ยอมตอบให้ตรงคำถาม …
ถามจริงๆ … เธอจะจีบ เต้ เหรอ …
ตะนิ่นตาญี ยิ้มให้ จิ๊บ แล้วหันไปมอง เต้ โดยไม่ตอบคำถาม …
เต้ หน้าแดงแล้วยกมือขึ้นตีไปที่แขนของ จิ๊บ เบาๆ … จะบ้าเหรอตัวเอง …
ส้ม หัวเราะแล้วบอกว่า … ไม่ต้องยืนระวังตรงขนาดนั้นก็ได้ …
มานั่งกินข้าวด้วยกันเถอะ …
********************************************
ก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับกรุงเทพ ไอ้ตี๋ ชวนทุกคนกินข้าว …
จิ๊บ หนึ่งในสามสาวให้ความเห็น … ไปกินในกรุงเทพจะดีกว่า …
แถวสยามสแควร์มีข้าวหน้าไก่อร่อยอยู่เจ้าหนึ่งหลังโรงหนังสกาล่า
ไอ้ป๊อก หัวเราะ … ใครไปถึงทีหลังต้องเป็นคนจ่ายตังค์เอาป่ะ …
เสียงหัวเราะสดใสดังจาก เต้ ... ได้เลย ...
นั่นทำให้ขากลับเราขับรถกันเร็วมาก …
และ เพื่อไม่ให้หลงกัน เต้ จึงให้ ตะนิ่นตาญี เป็นคนขับรถ …
ระหว่างทาง เต้ ส้ม จิ๊บ ชวน ตะนิ่นตาญี คุยตลอดทาง …
จะเรียกว่า คุยกัน ก็ คงไม่ใช่ทั้งหมด …
แต่น่าจะเป็นการคุยกันเพื่อหาข้อมูลเสียมากกว่า …
คุยกันไป-คุยกันมา ได้ความว่า … ส้ม-จิ๊บ-เต้ เรียนอยู่ที่ สวนสุนันทา …
เป็นรุ่นพี่พวกเราอยู่ สอง-สามปี เห็นจะได้ ...
เต้ เป็นคนต่างจังหวัด ... บ้านอยู่ สงขลา …
มีบ้านพักอยู่ในกรุงเทพ อยู่แถวแถวเทเวศน์ อายุมากกว่า ตะนิ่นตาญี เพียงแค่ปีเดียว …
แต่เรียน pass ชั้นมาตลอด จึงเรียนเร็วกว่า ตะนิ่นตาญี 2-3 ปี …
ส่วน บ้านส้ม กับ บ้านจิ๊บ นั้นอยู่แถวฝั่งธนบุรี …
ตลอดทาง เต้ จะชวน ตะนิ่นตาญี คุยเป็นส่วนใหญ่ บ้านอยู่ไหน มีแฟนหรือยัง ...
บอกตรงตรง ตะนิ่นตาญี ชอบเสียงหัวเราะ กับ รอยยิ้ม ของ เต้ มาก
มีความรู้สึกว่าเวลาที่ เต้ ยิ้มเหมือนโลกทั้งใบจะยิ้มไปกับ เต้ ด้วย …
******************************************
กว่าเราจะถึงกรุงเทพก็ปาเข้าไปบ่ายสองโมงกว่าแล้ว ...
ก่อนแยกจากกัน ตะนิ่นตาญี ขอเบอร์โทรศัพท์ เต้ ไว้ กะว่าถึงบ้านแล้ว …
จะโทรไปชวนกินข้าวด้วย และ เมื่อโทรไปชวนก็ได้รับการตอบรับที่ดี …
นับแต่วันนั้นเราคุยกันทางโทรศัพท์ทุกวันตั้งแต่ทุ่มหนึ่งถึงเที่ยงคืน …
ไม่มีขาด จนถึงวันที่เรานัดกัน ...
วันนั้น ตะนิ่นตาญี ขับรถไปรับ เต้ ที่ สวนสุนันทา ตั้งแต่แปดโมงเช้า …
หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำไม่รู้ว่าผลจะเป็นอย่างไร … รอไม่นานนัก เต้ ก็มา …
เต้ ใส่กางเกงขาสั้นแบบที่เรียกกันว่า hot pant สีดำ …
เสื้อคอปกสีขาว รองเท้าส้นสูง ก้าวเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม ...
นาทีนั้นหัวใจเหมือนจะละลายกลายเป็นน้ำที่ท่วมเจิ่งนองอยู่ในอก …
สายตาจ้องไปที่ เต้ โดยไม่มีคำพูดใดใดหลุดออกมาจากปาก …
เต้ ยิ้มอายอายพลางบอกว่า … มองอะไร มองอย่างนี้อายนะ ...
ไม่รู้จะพูดอะไรได้แต่พึมพำไปว่า … ขอโทษ ...
ตะนิ่นตาญี พา เต้ ไปดูหนังแถวสยามสแควร์ ...
ก่อนเข้าโรงภาพยนตร์ ตะนิ่นตาญี แตะมือ เต้ เบาเบาแล้วค่อยค่อยกุมกระชับ …
เต้ หันมายิ้มให้พร้อมทั้งกระชับมือรับแรกสัมผัสนั้น …
ในโรงหนังเรากระซิบแผ่วแผ่วตลอดเวลา ...
ตะนิ่นตาญี บอก … รู้ไหมไม่เคยเห็นใครยิ้มได้สวยเหมือน เต้ เลย …
เต้ ยิ้มอายอายแล้ว เส เบือนหน้าหนีพร้อมทั้งบอก … เดี๋ยวดูหนังไม่รู้เรื่อง …
ตลอดเวลาชั่วโมงกว่า จนหนังจบ ตะนิ่นตาญี กุมมือ เต้ ไว้ตลอด …
และ เมื่อไปส่ง เต้ ที่บ้าน ตะนิ่นตาญี ได้โอกาสหอมแก้ม เต้ ... พร้อมทั้งสารภาพรัก ...
รักจริงต้องรับผิดชอบนะ … เต้ ขมวดคิ้วใส่ …
ตะนิ่นตาญี พยักหน้ารับด้วยความยินดี ...
อย่างนั้นอาทิตย์หน้าไป สงขลา กัน … ไปหา คุณพ่อ-คุณแม่ เต้ …
ถ้า ต้อ กล้ารับผิดชอบจริงจริง ... เต้ จะให้ ต้อ หมดทั้งตัวและหัวใจ …
ตะนิ่นตาญี
แรกรัก
คืนนั้นก่อนที่จะขับรถกลับเข้าบ้านที่พัทยา ...
หนึ่งในสุภาพสตรีสามคนนั้น … ยื่นกุญแจรถให้ ตะนิ่นตาญี แล้วบอก ... ขับรถที …
ไม่รู้เพราะ ไม่รู้จักทาง หรือ เพราะเมา … จึงมีข้อเสนออย่างนั้น
ในรถเราแนะนำตัวกันอย่างเป็นทางการ เต้-ส้ม-จิ๊บ ค่ะ
ตะนิ่นตาญี หัวเราะ … ต้อ ครับ …
เมื่อกี้ชวนเพื่อนเราออกมาข้างนอกร้านทำไม … ส้ม ซึ่งนั่งอยู่เบาะหลังคู่กับ จิ๊บ ถาม …
ชวนออกมาดู ต้อ สูบบุหรี่ครับ … ตะนิ่นตาญี ตอบ ...
เต้ หัวเราะแล้วบอกว่า … ต้อ เขา หนวกหู คุยกันไม่รู้เรื่องเลยชวน เต้ ไปเดินเล่นริมหาด …
แต่ทีนี้ ต้อ เขาเห็นว่า ริมหาดมันมืดมากเกรงว่าจะมีอันตรายก็เลยยืนคุยกันหน้าร้านอ่ะ …
จะจีบเพื่อนเราว่างั้นเถอะ … จิ๊บ พูดยิ้มๆ
เต้ หน้าแดงไม่พูดว่าอะไรนอกจากชำเลืองมอง ตะนิ่นตาญี
********************************************
เช้าวันรุ่งขึ้น ตะนิ่นตาญี ตื่นขึ้นมาตีห้ากว่า …
เห็นยังเช้าอยู่มากจึงเดินออกไปหาซื้อ ขนมปัง ปาทั่งโก๋ โจ๊ก ในตลาด
พอกลับมาเห็น เต้-ส้ม-จิ๊บ นั่งเล่นชิงช้ากันอยู่ใต้ต้นไทรใหญ่
ตะนิ่นตาญี แปลกใจจึงเดินเข้าไปทัก … ตื่นเช้ากันดีนะครับ
ส้ม หัวเราะ เต้ เขาตื่นก่อนเพื่อนเห็น ต้อ เดินออกไปไม่รู้ไปไหน
จะตามไปด้วยก็กลัว ต้อ รำคาญเลยมาปลุก ส้ม กับ จิ๊บ …
เต้ หน้าแดงหันมาแก้ขวยด้วยการหยิกเพื่อน …
ตะนิ่นตาญี หัวเราะ … ออกไปซื้ออาหารเช้ามาให้น่ะครับ …
ไม่รู้ว่าปกติเช้าๆกินอะไรก็เลยซื้อมามั่วไปหมด … เดี๋ยวจัดให้นะครับ
พูดแล้วก็เดินเข้าไปในบ้าน เห็น เต้ เดินตามเข้ามา …
ส้ม กับ จิ๊บ เขาไล่เข้ามาช่วยให้ ต้อ ค่ะ … เต้ บอกด้วยใบหน้าแดงก่ำ …
ถ้า ส้ม กับ จิ๊บ ไม่ไล่ให้เข้ามาช่วย ก็ ไม่เข้ามาช่วยหรือครับ …
ไม่มีคำตอบให้ได้ยิน … แต่เห็นจากใบหูที่แดงขึ้นมาทันที …
********************************************
พอ ตะนิ่นตาญี เดินถือถาดใส่อาหารเช้าออกมาพร้อมกาแฟ …
จิ๊บ พูดขึ้นมาว่า … บ้าน ต้อ สวยจัง … พาสาวสาวมาหาอาหารเช้าให้กินบ่อยไหม …
ตะนิ่นตาญี หัวเราะ … ปกติแล้วเวลา ต้อ มาพัทยากับ จ๋อ ป๊อก ตี๋ …
เราไม่ค่อยจะได้กินอาหารเช้ากันที่บ้านหรอกครับ … เพราะตื่นกันค่อนข้างสาย …
ส่วนมากแล้วถ้าไม่กลับกรุงเทพเลย … ก็จะกินอาหารเช้าที่ริมหาด …
ที่นั่นมีร้านอร่อยอยู่หลายร้าน … ถ้ามีโอกาสมาเที่ยวกันอีก ต้อ จะพาไปนะครับ …
จิ๊บ หันไปหัวเราะกับ ส้ม แล้วบอก ส้ม ว่า …
ตอบได้ฉลาดเนอะตัวเอง … แต่ไม่ยอมตอบให้ตรงคำถาม …
ถามจริงๆ … เธอจะจีบ เต้ เหรอ …
ตะนิ่นตาญี ยิ้มให้ จิ๊บ แล้วหันไปมอง เต้ โดยไม่ตอบคำถาม …
เต้ หน้าแดงแล้วยกมือขึ้นตีไปที่แขนของ จิ๊บ เบาๆ … จะบ้าเหรอตัวเอง …
ส้ม หัวเราะแล้วบอกว่า … ไม่ต้องยืนระวังตรงขนาดนั้นก็ได้ …
มานั่งกินข้าวด้วยกันเถอะ …
********************************************
ก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับกรุงเทพ ไอ้ตี๋ ชวนทุกคนกินข้าว …
จิ๊บ หนึ่งในสามสาวให้ความเห็น … ไปกินในกรุงเทพจะดีกว่า …
แถวสยามสแควร์มีข้าวหน้าไก่อร่อยอยู่เจ้าหนึ่งหลังโรงหนังสกาล่า
ไอ้ป๊อก หัวเราะ … ใครไปถึงทีหลังต้องเป็นคนจ่ายตังค์เอาป่ะ …
เสียงหัวเราะสดใสดังจาก เต้ ... ได้เลย ...
นั่นทำให้ขากลับเราขับรถกันเร็วมาก …
และ เพื่อไม่ให้หลงกัน เต้ จึงให้ ตะนิ่นตาญี เป็นคนขับรถ …
ระหว่างทาง เต้ ส้ม จิ๊บ ชวน ตะนิ่นตาญี คุยตลอดทาง …
จะเรียกว่า คุยกัน ก็ คงไม่ใช่ทั้งหมด …
แต่น่าจะเป็นการคุยกันเพื่อหาข้อมูลเสียมากกว่า …
คุยกันไป-คุยกันมา ได้ความว่า … ส้ม-จิ๊บ-เต้ เรียนอยู่ที่ สวนสุนันทา …
เป็นรุ่นพี่พวกเราอยู่ สอง-สามปี เห็นจะได้ ...
เต้ เป็นคนต่างจังหวัด ... บ้านอยู่ สงขลา …
มีบ้านพักอยู่ในกรุงเทพ อยู่แถวแถวเทเวศน์ อายุมากกว่า ตะนิ่นตาญี เพียงแค่ปีเดียว …
แต่เรียน pass ชั้นมาตลอด จึงเรียนเร็วกว่า ตะนิ่นตาญี 2-3 ปี …
ส่วน บ้านส้ม กับ บ้านจิ๊บ นั้นอยู่แถวฝั่งธนบุรี …
ตลอดทาง เต้ จะชวน ตะนิ่นตาญี คุยเป็นส่วนใหญ่ บ้านอยู่ไหน มีแฟนหรือยัง ...
บอกตรงตรง ตะนิ่นตาญี ชอบเสียงหัวเราะ กับ รอยยิ้ม ของ เต้ มาก
มีความรู้สึกว่าเวลาที่ เต้ ยิ้มเหมือนโลกทั้งใบจะยิ้มไปกับ เต้ ด้วย …
******************************************
กว่าเราจะถึงกรุงเทพก็ปาเข้าไปบ่ายสองโมงกว่าแล้ว ...
ก่อนแยกจากกัน ตะนิ่นตาญี ขอเบอร์โทรศัพท์ เต้ ไว้ กะว่าถึงบ้านแล้ว …
จะโทรไปชวนกินข้าวด้วย และ เมื่อโทรไปชวนก็ได้รับการตอบรับที่ดี …
นับแต่วันนั้นเราคุยกันทางโทรศัพท์ทุกวันตั้งแต่ทุ่มหนึ่งถึงเที่ยงคืน …
ไม่มีขาด จนถึงวันที่เรานัดกัน ...
วันนั้น ตะนิ่นตาญี ขับรถไปรับ เต้ ที่ สวนสุนันทา ตั้งแต่แปดโมงเช้า …
หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำไม่รู้ว่าผลจะเป็นอย่างไร … รอไม่นานนัก เต้ ก็มา …
เต้ ใส่กางเกงขาสั้นแบบที่เรียกกันว่า hot pant สีดำ …
เสื้อคอปกสีขาว รองเท้าส้นสูง ก้าวเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม ...
นาทีนั้นหัวใจเหมือนจะละลายกลายเป็นน้ำที่ท่วมเจิ่งนองอยู่ในอก …
สายตาจ้องไปที่ เต้ โดยไม่มีคำพูดใดใดหลุดออกมาจากปาก …
เต้ ยิ้มอายอายพลางบอกว่า … มองอะไร มองอย่างนี้อายนะ ...
ไม่รู้จะพูดอะไรได้แต่พึมพำไปว่า … ขอโทษ ...
ตะนิ่นตาญี พา เต้ ไปดูหนังแถวสยามสแควร์ ...
ก่อนเข้าโรงภาพยนตร์ ตะนิ่นตาญี แตะมือ เต้ เบาเบาแล้วค่อยค่อยกุมกระชับ …
เต้ หันมายิ้มให้พร้อมทั้งกระชับมือรับแรกสัมผัสนั้น …
ในโรงหนังเรากระซิบแผ่วแผ่วตลอดเวลา ...
ตะนิ่นตาญี บอก … รู้ไหมไม่เคยเห็นใครยิ้มได้สวยเหมือน เต้ เลย …
เต้ ยิ้มอายอายแล้ว เส เบือนหน้าหนีพร้อมทั้งบอก … เดี๋ยวดูหนังไม่รู้เรื่อง …
ตลอดเวลาชั่วโมงกว่า จนหนังจบ ตะนิ่นตาญี กุมมือ เต้ ไว้ตลอด …
และ เมื่อไปส่ง เต้ ที่บ้าน ตะนิ่นตาญี ได้โอกาสหอมแก้ม เต้ ... พร้อมทั้งสารภาพรัก ...
รักจริงต้องรับผิดชอบนะ … เต้ ขมวดคิ้วใส่ …
ตะนิ่นตาญี พยักหน้ารับด้วยความยินดี ...
อย่างนั้นอาทิตย์หน้าไป สงขลา กัน … ไปหา คุณพ่อ-คุณแม่ เต้ …
ถ้า ต้อ กล้ารับผิดชอบจริงจริง ... เต้ จะให้ ต้อ หมดทั้งตัวและหัวใจ …
ตะนิ่นตาญี