เรื่องมีอยู่ว่า เรากับบีเป็นเพื่อนสนิทกัน แล้วย้ายมาอยู่คอนโดพี่สาวเรา เราย้ายมาเพราะอยู่ในช่วงว่างงาน แม่เลยให้มาอยู่กับพี่สาว จะได้ช่วยพี่เลี้ยงลูก(หลานเรา4 ขวบ) เรามาอยู่ก็ช่วยทำงานบ้าน เลี้ยงหลาน ทำทุกอย่าง(ทำกับข้าวลงไปกรอกในใส่ขวด ทิ้งขยะ ตื่นมาเตรียมของหลาน ตื่นมาทำกับข้าวให้พี่หลานและบี กวาดขยะ ซักผ้า ตาก พับผ้าไปซื้อของเข้าบ้าน) พี่เราแค่ทำงาน กลับมากินข้าว แค่นั้นจริงๆ
ส่วนบีมีงานอีเว้น วันละ 500-700 แต่ไม่ได้มีงานทุกวัน แม่เราก็ถามว่าบีมาอยู่นานมั้ย ได้ช่วยออกค่าใช้จ่ายค่ากินมั้ยกลัวพี่สาวเราจะรับภาระเพิ่มอีก แค่ค่ากินค่าเลี้ยงลูกก็หนักแล้ว เราก็โกหกแม่ไปว่า บีให้พี่เราเดือนละ 500 เป็นค่าของใช้ในห้อง(พี่เราเช่าคอนโดเดือนละ7000) ค่าน้ำค่าไฟ ค่าอยู่ไรงี้ เพราะบีต้องผ่อนไอโฟนให้แม่เราเดือนเกือบ4000 มันก็เยอะแล้ว ถ้าให้มาจ่ายค่าห้องอีกก็กลัวว่ามันหนักเกินไป เรื่องที่แม่เราให้บีจ่ายเดือนละ500 เราก็ไม่ได้เอามาบอกบี กลัวมันคิดมาก แต่ก็พูดอ้อมๆไปว่า ถ้าทำงานมีเงินเหลือก็ช่วยพี่เราออกค่ากิน ค่าใช้จ่ายบ้าง นิดๆหน่อยๆบีก็โอเคเข้าใจนะ
ช่วงแรกๆก็ช่วยออกค่ากิน 200-300 ต่อเดือนนะ หลังๆไม่ช่วยเลย ผ่อนไอโหนหมดแล้วก็ไม่ช่วย มีเลี้ยงกาแฟพี่เราบางครั้ง (แต่เทียบไม่ได้เลยกับที่พี่เราเลี้ยงข้าวเวลาออกไปกินข้างนอก ค่ายาเวลาบีไม่สบายพี่เราก็จ่ายให้) ซึ่งค่ากินตกอาทิตย์ 600-700 เพราะซื้อกับข้าวมาทำกินเองทุกมื้อจะได้ประหยัด แล้วที่ทำให้เราเริ่มไม่พอใจคือ พอเข้า 3-4 เดือนหลังบีไม่ช่วยเราล้างจาน ขัดห้องน้ำ ซึ่งนานๆทีจะขัดอยู่แล้ว บวกกับเรื่องค่าใช้จ่าย ซึ่งบีมีเงิน แต่บีไม่ได้เอาเงินมาช่วยในส่วนรวม บีเอาไปซื้อเสื้อผ้า แต่ก็บ่นว่าไม่มีเงินเราก็เคยพูดกับบีนะว่า เวลามีเงินก็เก็บไว้จ่ายยามจำเป็น ช่วยพี่เราจ่ายเล็กๆน้อยๆ ไม่ต้องเอาไปซื้อเสื้อผ้า เพราะเสื้อบีเยอะแล้ว บีก็บอกไม่ได้ซื้อเยอะ นานๆครั้ง นิสัยของบีที่เราไม่ค่อยชอบก็ตรงนี้แหละ เป็นประเภทลูกหนี้ ที่ไม่ยอมคืนเงิน บอกว่าไม่มีเงิน แต่กินดีอยู่ดี รู้เพราะบียืมเงินเราหลายครั้งและกว่าจะคืน นาน! ไปคาเฟ่ถ่ายรูปลงไอจีทุกวัน แต่บ่นไม่มีเงิน
จนหลังๆเราก็ตึงใส่บี พยายามจะทำให้ปกติ ไม่แสดงความไม่พอใจออกมา เพราะบีกับพี่เราสนิทกันคุยกันถูกคอ เราก็คิดว่าดีแล้ว พี่เราจะได้ไม่เหงา แต่บีคงรับรู้ได้ว่าเราเริ่มไม่โอเคละ แต่ไม่มีใครเปิดประเด็นคุยเรื่องนี้ ก็คุยทำตัวปกติใส่กัน แต่ลึกๆไม่โอเคกันหรอก คบกันมานานรู้นิสัยกันดี จนบีตัดสินใจย้ายกลับบ้าน เราเลยเริ่มคิด เริ่มรู้สึกผิดว่าเราทำเกินไปมั้ย เจ้าของห้องก็ไม่ใช่ พี่เรายังไม่เดือดร้อนเลย แต่อีกใจก็รู้สึกไม่พอใจที่เพื่อนเอาเปรียบพี่เรา เรากับบียังเคยคุยกันเลยว่า เป็นห่วงพี่เรา เพราะพี่เราเป็นคนใจดีมากๆๆ นึกถึงคนอื่นจนตัวเองเดือดร้อน ทั้งๆที่เคยคุยกันแบบนี้แต่บีก็กลายเป็นคนนั้นซะเอง
ลืมบอกว่า บีเป็นคนอยู่ไม่เป็นหลักเป็นแหล่ง ก่อนมาอยู่กับพี่เรา ก็เคยอยู่กับญาติตัวเองมาก่อน ที่บีย้ายออกก็เพราะเค้าไม่พอใจ บีเคยโทรมาบ่นว่าเค้าให้จ่ายค่านู้นค่านี่ ตอนนั้นเราก็ไม่ชอบญาติบี คิดว่าเกินไปไหม ญาติกัน เราก้เลยบอกให้บีช่วยเค้าจ่ายค่าน้ำค่าไฟไป เค้าจะได้ไม่บ่นไม่ว่า จนตอนนี้เราเจอกับตัวถึงเข้าใจญาติของบี อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดายค่ะ!
ที่ตั้งกระทู้ เพราะส่วนนึงอยากระบาย ไม่กล้าเอาไปพูดกับพี่กับเพื่อนคนอื่น มันเหมือนเรานินทาเพื่อนตัวเอง และไม่อยากทำเหมือนบี ที่เคยเล่าเรื่องแย่ๆให้เพื่อนอีกคนดูไม่ดีจนเราก็ด่าเค้าไปบ้าง ที่จำได้มี 3 คนที่บีเล่า เราก็งง เล่าให้เราฟังขนาดนั้น แต่กลับไปสนิทคุยกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บางครั้งก็แอบคิดว่าเราจะโดนนินทาแบบนี้บ้างมั้ย และก็แอบคิดว่าบีอาจจะคบเราที่ผลประโยชน์ คน introvert พูดน้อย ไม่ตอบแชทโม่โทรหาใครแบบเรา ใครจะสนิทด้วยขนาดเรากับบียังเคยห่างกัน ไม่คุยกันเป็นหลายเดือน แต่บีจะกลับมาสนิทด้วยทุกครั้งเวลาต้องการความช่วยเหลือ
ถ้าเพื่อนทำแบบนี้กับเรา จะทำยังไงดีคะ หรือเป็นเราที่ใจแคบ
ส่วนบีมีงานอีเว้น วันละ 500-700 แต่ไม่ได้มีงานทุกวัน แม่เราก็ถามว่าบีมาอยู่นานมั้ย ได้ช่วยออกค่าใช้จ่ายค่ากินมั้ยกลัวพี่สาวเราจะรับภาระเพิ่มอีก แค่ค่ากินค่าเลี้ยงลูกก็หนักแล้ว เราก็โกหกแม่ไปว่า บีให้พี่เราเดือนละ 500 เป็นค่าของใช้ในห้อง(พี่เราเช่าคอนโดเดือนละ7000) ค่าน้ำค่าไฟ ค่าอยู่ไรงี้ เพราะบีต้องผ่อนไอโฟนให้แม่เราเดือนเกือบ4000 มันก็เยอะแล้ว ถ้าให้มาจ่ายค่าห้องอีกก็กลัวว่ามันหนักเกินไป เรื่องที่แม่เราให้บีจ่ายเดือนละ500 เราก็ไม่ได้เอามาบอกบี กลัวมันคิดมาก แต่ก็พูดอ้อมๆไปว่า ถ้าทำงานมีเงินเหลือก็ช่วยพี่เราออกค่ากิน ค่าใช้จ่ายบ้าง นิดๆหน่อยๆบีก็โอเคเข้าใจนะ
ช่วงแรกๆก็ช่วยออกค่ากิน 200-300 ต่อเดือนนะ หลังๆไม่ช่วยเลย ผ่อนไอโหนหมดแล้วก็ไม่ช่วย มีเลี้ยงกาแฟพี่เราบางครั้ง (แต่เทียบไม่ได้เลยกับที่พี่เราเลี้ยงข้าวเวลาออกไปกินข้างนอก ค่ายาเวลาบีไม่สบายพี่เราก็จ่ายให้) ซึ่งค่ากินตกอาทิตย์ 600-700 เพราะซื้อกับข้าวมาทำกินเองทุกมื้อจะได้ประหยัด แล้วที่ทำให้เราเริ่มไม่พอใจคือ พอเข้า 3-4 เดือนหลังบีไม่ช่วยเราล้างจาน ขัดห้องน้ำ ซึ่งนานๆทีจะขัดอยู่แล้ว บวกกับเรื่องค่าใช้จ่าย ซึ่งบีมีเงิน แต่บีไม่ได้เอาเงินมาช่วยในส่วนรวม บีเอาไปซื้อเสื้อผ้า แต่ก็บ่นว่าไม่มีเงินเราก็เคยพูดกับบีนะว่า เวลามีเงินก็เก็บไว้จ่ายยามจำเป็น ช่วยพี่เราจ่ายเล็กๆน้อยๆ ไม่ต้องเอาไปซื้อเสื้อผ้า เพราะเสื้อบีเยอะแล้ว บีก็บอกไม่ได้ซื้อเยอะ นานๆครั้ง นิสัยของบีที่เราไม่ค่อยชอบก็ตรงนี้แหละ เป็นประเภทลูกหนี้ ที่ไม่ยอมคืนเงิน บอกว่าไม่มีเงิน แต่กินดีอยู่ดี รู้เพราะบียืมเงินเราหลายครั้งและกว่าจะคืน นาน! ไปคาเฟ่ถ่ายรูปลงไอจีทุกวัน แต่บ่นไม่มีเงิน
จนหลังๆเราก็ตึงใส่บี พยายามจะทำให้ปกติ ไม่แสดงความไม่พอใจออกมา เพราะบีกับพี่เราสนิทกันคุยกันถูกคอ เราก็คิดว่าดีแล้ว พี่เราจะได้ไม่เหงา แต่บีคงรับรู้ได้ว่าเราเริ่มไม่โอเคละ แต่ไม่มีใครเปิดประเด็นคุยเรื่องนี้ ก็คุยทำตัวปกติใส่กัน แต่ลึกๆไม่โอเคกันหรอก คบกันมานานรู้นิสัยกันดี จนบีตัดสินใจย้ายกลับบ้าน เราเลยเริ่มคิด เริ่มรู้สึกผิดว่าเราทำเกินไปมั้ย เจ้าของห้องก็ไม่ใช่ พี่เรายังไม่เดือดร้อนเลย แต่อีกใจก็รู้สึกไม่พอใจที่เพื่อนเอาเปรียบพี่เรา เรากับบียังเคยคุยกันเลยว่า เป็นห่วงพี่เรา เพราะพี่เราเป็นคนใจดีมากๆๆ นึกถึงคนอื่นจนตัวเองเดือดร้อน ทั้งๆที่เคยคุยกันแบบนี้แต่บีก็กลายเป็นคนนั้นซะเอง
ลืมบอกว่า บีเป็นคนอยู่ไม่เป็นหลักเป็นแหล่ง ก่อนมาอยู่กับพี่เรา ก็เคยอยู่กับญาติตัวเองมาก่อน ที่บีย้ายออกก็เพราะเค้าไม่พอใจ บีเคยโทรมาบ่นว่าเค้าให้จ่ายค่านู้นค่านี่ ตอนนั้นเราก็ไม่ชอบญาติบี คิดว่าเกินไปไหม ญาติกัน เราก้เลยบอกให้บีช่วยเค้าจ่ายค่าน้ำค่าไฟไป เค้าจะได้ไม่บ่นไม่ว่า จนตอนนี้เราเจอกับตัวถึงเข้าใจญาติของบี อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดายค่ะ!
ที่ตั้งกระทู้ เพราะส่วนนึงอยากระบาย ไม่กล้าเอาไปพูดกับพี่กับเพื่อนคนอื่น มันเหมือนเรานินทาเพื่อนตัวเอง และไม่อยากทำเหมือนบี ที่เคยเล่าเรื่องแย่ๆให้เพื่อนอีกคนดูไม่ดีจนเราก็ด่าเค้าไปบ้าง ที่จำได้มี 3 คนที่บีเล่า เราก็งง เล่าให้เราฟังขนาดนั้น แต่กลับไปสนิทคุยกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บางครั้งก็แอบคิดว่าเราจะโดนนินทาแบบนี้บ้างมั้ย และก็แอบคิดว่าบีอาจจะคบเราที่ผลประโยชน์ คน introvert พูดน้อย ไม่ตอบแชทโม่โทรหาใครแบบเรา ใครจะสนิทด้วยขนาดเรากับบียังเคยห่างกัน ไม่คุยกันเป็นหลายเดือน แต่บีจะกลับมาสนิทด้วยทุกครั้งเวลาต้องการความช่วยเหลือ