คือตัวเราจะเรียนจบม.3แล้ว ตัวเรายังไม่รู้ว่า ตัวเองชอบอะไร? รักสิ่งที่ทำอะไร? ถนัดอะไร? ตัวเราเป็นคนชอบมองโลกในปัจจุบันไม่เคยคิดถึงอนาคตข้างหน้า เป็นคนที่ไม่เคยมีแบบแผนแต่จะทำตามแบบแผนที่คนอื่นได้วางเอาไว้ ตัวเรามีสิ่งที่ชอบมากมายแต่มักจะชอบได้ไม่เกิน3วัน สิ่งที่พอไปได้คือการวาดรูปเพื่อนๆในกลุ่มมักจะบอกว่ารูปที่ตัวเรานั้นวาดออกมาได้สวยและน่ารักโดยเฉพาะจิบิ แต่สำหรับตัวเรามันยังดีไม่พอมันต้องดีได้มากกว่านี้อีกสิแต่พอลองพยายามแบบจริงๆจังๆ ก็ทำได้ไม่เกิน3วันเช่นเคย ลองเรียนกีฬาเช่น วอลเลย์บอล บาส ตระก้อ
แต่ดันหมดความสนใจในทันที โดยเฉพาะตระก้อบอลเลย์ตัวเรามักเล่นในวันที่ว่างมากๆแต่ช่วงนี้เริ่มสนใจบาสขึ้นมาเล็กน้อย แต่ตัวเราก็เกียดการที่ต้องมาวิ่งและมีกลิ่นเหงื่อ เลยมักหลีกเลี่ยงสิ่งที่ทำให้เหนื่อยตลอด แต่ บอลเลย์บอล บาส ตัวเราดันที่ขยันเล่นสะด้วยงงกับตัวเองมาก พอหันมาลองเล่นดนตรีไทยดู หมดความสนใจภายใน2ชม.เวลาจำโน๊ตเป็นอะไรที่แย่มาก เพื่อนที่ไม่สนิทบวกกับครูที่นั่งจ้องตัวเรา มันชั่งเป็นอะไรโคตรอึดอัดและเครียดมากครั้งนึง ตัวเราเคยร้องไห้เพราะจำตัวโน๊ตไปได้สักที พอหันมาสนใจวิทย์คณิตแต่คือ555ตามขาดเลย ตัวเราสอบตกวิชานี้พยายามจำ ทำ ฝึก แต่ก็ลงท้ายได้แค่ท้อที่เต็มไปด้วยข้ออ้าง พอหันมาสนใจอังกฤษ ญี่ปุ่น มันก็สนุกดีแต่จดจ่อกับมันไปได้แค่วันสองวันก็เลิกสนใจและเลิกพยายามกับมัน แต่มีไม่กี่สิ่งที่ตัวเรานั้นจดจ่อกับมันจนลืมสิ่งรอบตัวหลายต่อหลายครั้งเวลาทำกับมัน เช่นการวาดรูป การแต่งนิยาย การทำอาหาร
ตัวเราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบเขียนแต่มักชอบหาความหมายของคำนั้นๆลงในคำที่ค้นหากลายเป็นว่าตัวเราดันชอบเขียนอะไรแบบนี้ ตัวเราคิดว่าถ้าเรียนไปเป็นครูคงจะดีกว่าเนื่องจากตัวเราดูเข้ากันได้กับเด็กเล็ก
ตัวเราไม่ชอบสิ่งที่มันยาก สิ่งที่ไม่เป็นไปตามที่เราคิด สิ่งที่ดูน่ารำคาญ หรือสิ่งที่ดูวุ่นวาย ตัวเราเป็นคนชอบเขาสังคมชอบอยู่กับผู้คนแต่บางครั้งจะชอบอยู่ตามมุม ตัวเราเมื่อเร็วๆนี้ได้พบว่าโลกมันดูน่าเบื่อกว่าปกติมากคงเป็นเพราะตัวเราไม่เริ่มที่จะมีสิ่งที่สนใจ ความฝันก็ไม่มี ความรักหรือความชอบก็ไม่มี ตัวเราที่ไม่มีอะไรพิเศษคนรอบข้างมีแต่คนบอกตัวเรา ว่าตัวเราควรเรียนสายสามัญโดยเฉพาะศิลป์อย่างการวาดภาพ บางคนก็บอกว่าตัวเราควรเรียนสายอาชีพเพราะดูทรงว่าตัวเราคงเรียนสายนี้ไปรอด
บางคนก็วางแผนชีวิตให้เราไว้แล้วในอนาคต ตัวเราควรไปทางไหนดี ควรจะเชื่อใครดี ควรจะทำไงกับชีวิตดีเกรดเฉลี่ยของเราได้แค่2.38
จะจบม.3แล้วควรเรียนสายไหนดี?
แต่ดันหมดความสนใจในทันที โดยเฉพาะตระก้อบอลเลย์ตัวเรามักเล่นในวันที่ว่างมากๆแต่ช่วงนี้เริ่มสนใจบาสขึ้นมาเล็กน้อย แต่ตัวเราก็เกียดการที่ต้องมาวิ่งและมีกลิ่นเหงื่อ เลยมักหลีกเลี่ยงสิ่งที่ทำให้เหนื่อยตลอด แต่ บอลเลย์บอล บาส ตัวเราดันที่ขยันเล่นสะด้วยงงกับตัวเองมาก พอหันมาลองเล่นดนตรีไทยดู หมดความสนใจภายใน2ชม.เวลาจำโน๊ตเป็นอะไรที่แย่มาก เพื่อนที่ไม่สนิทบวกกับครูที่นั่งจ้องตัวเรา มันชั่งเป็นอะไรโคตรอึดอัดและเครียดมากครั้งนึง ตัวเราเคยร้องไห้เพราะจำตัวโน๊ตไปได้สักที พอหันมาสนใจวิทย์คณิตแต่คือ555ตามขาดเลย ตัวเราสอบตกวิชานี้พยายามจำ ทำ ฝึก แต่ก็ลงท้ายได้แค่ท้อที่เต็มไปด้วยข้ออ้าง พอหันมาสนใจอังกฤษ ญี่ปุ่น มันก็สนุกดีแต่จดจ่อกับมันไปได้แค่วันสองวันก็เลิกสนใจและเลิกพยายามกับมัน แต่มีไม่กี่สิ่งที่ตัวเรานั้นจดจ่อกับมันจนลืมสิ่งรอบตัวหลายต่อหลายครั้งเวลาทำกับมัน เช่นการวาดรูป การแต่งนิยาย การทำอาหาร
ตัวเราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบเขียนแต่มักชอบหาความหมายของคำนั้นๆลงในคำที่ค้นหากลายเป็นว่าตัวเราดันชอบเขียนอะไรแบบนี้ ตัวเราคิดว่าถ้าเรียนไปเป็นครูคงจะดีกว่าเนื่องจากตัวเราดูเข้ากันได้กับเด็กเล็ก
ตัวเราไม่ชอบสิ่งที่มันยาก สิ่งที่ไม่เป็นไปตามที่เราคิด สิ่งที่ดูน่ารำคาญ หรือสิ่งที่ดูวุ่นวาย ตัวเราเป็นคนชอบเขาสังคมชอบอยู่กับผู้คนแต่บางครั้งจะชอบอยู่ตามมุม ตัวเราเมื่อเร็วๆนี้ได้พบว่าโลกมันดูน่าเบื่อกว่าปกติมากคงเป็นเพราะตัวเราไม่เริ่มที่จะมีสิ่งที่สนใจ ความฝันก็ไม่มี ความรักหรือความชอบก็ไม่มี ตัวเราที่ไม่มีอะไรพิเศษคนรอบข้างมีแต่คนบอกตัวเรา ว่าตัวเราควรเรียนสายสามัญโดยเฉพาะศิลป์อย่างการวาดภาพ บางคนก็บอกว่าตัวเราควรเรียนสายอาชีพเพราะดูทรงว่าตัวเราคงเรียนสายนี้ไปรอด
บางคนก็วางแผนชีวิตให้เราไว้แล้วในอนาคต ตัวเราควรไปทางไหนดี ควรจะเชื่อใครดี ควรจะทำไงกับชีวิตดีเกรดเฉลี่ยของเราได้แค่2.38