สวัสดีค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า เรากับสามีอยู่กินกันมา7 ปี มีลูกด้วยกัน1 คน อายุ 5 ขวบเศษ เราทั้งคู่ได้เปิดกิจการขายของหน้าบ้านของแม่สามี ซึ่งด้านหลังจะเป็นบ้านทางพ่อแม่สามีซึ่ง จะมีลูกหลานของเขาอยู่ในบ้าน เขาจะมีหลานสาว2 คน 1 คนอยู่ในบ้าน คน ที่2อยู่บ้านแม่เขาซึ่งเป็น(พี่สาวสามีเรา) อยู่มาวันนึงหลานคนนี้ก็ย้ายมาอยู่บ้านแม่สามีเราก็คือบ้านยายของเขา  มันก็ไม่แปลกเราไม่คิดอะไร เราขายของเปิดร้านกันปกติ แต่สามีเรากับหลานสาว มักจะชวนกันออกไปข้างนอกซึ่งเวลาเราถามเขาก็จะอ้างพาหลานไปซื้อของ พาหลานไปเอาชุด พาหลานไปเที่ยวงานวัด มีวันหนึ่งสามีบอกเราจะไปส่งหลานสาวคนนี้ขึ้นรถไปทำกิจกรรมที่ รร ตี5 เราก็ให้เขาไปส่งปกติ ซึ่งเขาจะต้องมารับลูกพาลูกไป รร  เพราะเราต้องเปิดร้านขายของแต่เช้า แต่เขาบอกนอนไม่ตื่นและไม่ได้พาลูกไป รร เหตุการณ์นี้  ทำให้เราน้อยใจ ว่าหลายสำคัญกว่าลูกหรอ และอีกหลายๆเหตุการณ์ เช่น ลูกชายเราวัย5 ขวบเศษ เขาอยากให้พ่อไปส่ง หาตากับยายซึ่งระยะทางไปส่งแค่2 กิโลเมตร เขาหงุดหงิดลูก ที่ลูกงอแง บ่นด่าลูก  และเวลาให้เขาช่วยงานหน้าร้านเขาจะไม่ค่อยทำไม่สนใจหาเงินเข้าร้านแต่พอหลานสาวคนนี้มาบอกไปส่งไหนก็ตาม เขาจะไม่มีข้ออ้าง รีบลุกไปในทันที ซึ่งหลานคนนี้เขาโตเป็นสาวพอสมควรแล้วน่าจะ ม.5-6  เวลาเขาจะไปไหนมาไหนจะให้สามีเราไปรับไปส่งพาไปตลอด โดยที่ไปไหนก็ตามจะไม่มีเรา  เราขายของกันตามปกติซึ่งต้องมีวิ่งส่งของ เราให้สามีวิ่งส่งของให้หลานคนที่2 เขาก็จะไปด้วยทุกที่ กลางคืนเขาก็จะพากันออกไปนุ่นนี่ซึ่งเขาก็บอกพาไปธุระแต่เราไม่รู้คืออะไร ไปที1-2 ชม หรือ บางทีมากกว่านั้นซึ่งเราเองก็ไม่ได้คำนวนเวลาเพราะต้องขายของมีหน้าร้าน เขาไปกันแบบนี้ทุกวัน วันละหลายๆรอบตามที่เขาอยากไปกัน  ส่วนลูกเรา บางครั้งจะไปด้วยบางครั้งจะไม่ได้ไปกับเขา สิ่งที่ทำให้รุ้สึกและคิดน้อยใจคือเราชวนสามีกินปลาเผากัน สามีไม่กินบอกจะพาหลานไปงานวัด ไปกันกับหลานคนนี้และลูกชายของเรารวม 3 คน ซึ่งตัวเราก็เฝ้าร้านรอเขากลับมา ไป20:00  กลับมา  เกือบ23:00 และอีกเหตุการ์คือ คืนวันเค้าท์ดาว ครอบครัวเราและครอบครัวแฟนเราไปเค้าท์ดาวน์กันที่แห่งหนึ่ง เราเห็นเขา2 คน สบตากัน ยิ้ม แบบแปลกๆ เราไม่แน่ใจเราก็หันไปมองหน้าทั้ง2 คน แฟนเราเลยหันหน้าหนี  เรารุ้สึกน้อยใจมากๆ 😥  และเราจะทะเลาะกับสามีทุกครั้งที่เขาไปแบบไม่บอกและบ่อยหรือไปกันเลยเวลา
หรือเราใจแคบหรือเราคิดมากไปเอง และคืนล่าสุด 21:30 เขาออกไปกันอีกกลับมา เกือบ 23:00 เราน้อยใจออกไปหาเพื่อน ตัดสินใจถามแฟนไปตรงๆ ว่าเราเป็นอะไร หลานเป็นอะไร  แล้วมีอะไรลึกซึ้งไปกว่านั้นไหม ทำใมไม่สนใจเรื่องครอบครัว เรื่องหาเงินเลย หนี้สินรุงรังเราเองคิดมากจนปวดหัว พ่อแม่เราเห็นมาตลอดเขาก็ถามเรา แต่เราไม่กล้าคิดไม่กล้าถาม จนคืนนี้แระ ที่เราตัดสินใจถาม เขาก็หงุดหงิดหาว่า เราทุเรศที่คิดเรื่องสกปรกแบบนั้น เราโมโหขออย่าเขาก่อนหน้านี้ 2-3 รอบ เขาจะไม่ยอมหย่า แต่พอมีเรื่องนี้เข้ามาเขาบอกจะหย่าให้ อ้างว่าเป็นความต้องการของเราเอง ซึ่งครอบครัวเราจะมีปัญหาเรื่องนี้มาโดยตลอดและชัดเจนขึ้นในทุกๆวันตั้งแต่ที่หลายเขามาอยู่ที่บ้าน   เราหาคำตอบไม่ได้ว่าเราใจแคบหรืออะไร