สงสารเด็กทั้งสองคนครับ
ที่คิดจะเอาชีวิต ไปแลก กับ สิ่งที่ตัวเองต้องการ
โดยเข้าใจว่า สิ่งที่ตัวเองต้องการเรียกร้อง เป็นฉันทามติของคนทั้งประเทศ
มันไม่ใช่หรอกครับน้องๆ
หลักการ กระบวนการทุกอย่างมันมีอยู่ ภายใต้กรอบของกฏหมาย
ถ้าไม่รู้จักเคารพ หลักการ จะเอา แต่ "หลักตรู"
จะเอา หลักตรู ให้ได้ จะเอาชีวิตไปแลก ผมเกรงว่ามันจะได้เป็นอย่างนั้นจริงๆครับ

กลับมากินอาหารเถอะ เชื่อผม
มันไม่เสียฟง เสียฟอร์มอะไรหรอก เราสู้ แล้วมันไม่ชนะ มันก็แค่นั้น
การไปบีบคั้น กฏ ระเบียบของกฏหมาย และ สังคม ด้วยการขู่บังคับ ไม่ใช่ใช่ประชาธิปไตยเลยนะครับ น้องๆ
มัน ห่างไกล ประชาธิปไตย มากๆ
มันคือ อัตตาธิปไตย หรือ เผด็จการนั่นเอง
มันชักจะดูเหมือน คนเมายาบ้า ขู่เอาปืนจ่อหัวตัวเองอ่ะครับ
แล้วมันก็ไม่เคยมีใครเหนี่ยวไกจริงๆซะที...พอเถอะครับ กลับมากินอาหารเถิดเอย

น้องไม่ต้องไปฟังไอ้พวก "เพื่อนๆ พี่ๆผู้หวังดี" นะครับ
ถึงปากมันบอกว่า พวกมัน รัก น้องๆขนาดไหน มันก็เป็นความรักแบบมีเงื่อนไข
เงื่อนไข ว่า จะต้องมีอุดมการณ์เดียวกับพวกมัน
ไอ้พวกนี้มี hidden agenda กันทั้งนั้น มันรอเอาศพพวกน้องไปแห่
บุคคลที่น้องๆควรจะฟัง มากที่ สุด คือ คุณพ่อ คุณแม่ ของน้องๆครับ
พวกท่านไม่สนับสนุนให้น้องๆอดอาหารหรอก
ความรัก ที่พ่อแม่มีให้ลูกนั้น มันเป็นความรักแบบไรเเงื่อนไขครับ (Unconditional Love)
รักแบบนี้ทรงคุณค่ามาก และ มันเป็น ความรักที่บริสุทธิ์ ไร้เงื่อนไขใดๆ
ลองคิดดูว่าหากน้องต้องมา จบชีวิตจริงๆจากเรื่องแบบนี้ แล้ว พวกท่านจะใจสลาย ขนาดไหน

อย่าเอาชีวิตไปแลกกับอะไรแบบนี้ครับ
อย่ารบ ในสงครามที่ไม่มีวันชนะ
หากน้องตายไป จากการอดอาหาร น้องก็เป็นได้แค่วีรบุรุษประเดี๋ยวประด๋าว ของไอ้พวก พี่ๆผู้หวังดี ได้แค่นั้นเอง
พวกมันก็พากันให้กำลังใจ ให้น้องอดข้าวต่อไปจนตายนั่นแหละ ถึงจะสาแก่ใจ
น้องคิดว่า พวกมันอยากให้น้อง "อยู่" หรือ อยากเห็นน้อง"ไป" ลองคิดดู

กินอาหารซะครับ
อาหารเช้า เป็นอาหาร มื้อสำคัญที่สุดในแต่ละวันครับ

ด้วยหวังดีจริงๆ