มาตรการ"ปิดกรุงเทพฯ"ของขบวนการล้มล้างประชาธิปไตยนั้นแน่นอนว่าคาดหวังอยากล้มล้างระบบการเลือกตั้ง
แต่ปิดกรุงเทพฯจังหวัดเดียวมันหยุดการเลือกตั้งได้จริงหรือ??
การสร้างความเดือดร้อนให้คนกรุงเทพฯนั้นก็คงหยุดการทำหน้าที่ของนายกฯไม่ได้แน่ๆ
และคงหยุดความตั้งใจที่จะไปใช้สิทธิเลือกตั้งของประชาชนอีกค่อนประเทศไม่ได้แน่ๆเช่นกัน
แล้วขบวนการล้มล้างประชาธิปไตยต้องการให้เกิดอะไรขึ้นจากการปิดกรุงเทพฯ??
ก็คงไม่พ้นต้องการยั่วยุให้เกิดความรุนแรง
สร้างโอกาสที่จะทำให้เกิดเงื่อนไขการทำรัฐประหารนั่นเอง
แต่ใครจะเป็นคู่กรณีระหว่างตำรวจปราบจลาจลหรือว่าประชาชนคนกรุงฯที่ทนไม่ไหว??
ก็ต้องติดตามดูกัน
แต่ข้อสังเกตอันหนึ่งที่เห็นก็คือ ขบวนการล้มล้างประชาธิปไตยของนายสุเทพเองก็ไม่ได้มั่นใจกับมาตรการปิดกรุงเทพฯกันนักหรอก
ที่งัดมาตการนี้ออกมาก็เพราะจนตรอกจริงๆ ไปไม่ถูกแล้ว
เห็นได้จากมาตรการที่ไม่ได้เด็ดขาดอะไรนัก คือปิดแบบเกรงใจ แบบพอเป็นพิธี มีหวังนิดๆ
เพราะปิดกรุงเทพจริงๆนั้นปิดไม่ยากหรอก ไม่ต้องใช้คนมากมายอะไรด้วย
เช่นแค่ใช้แนวร่วมการไฟฟ้าที่มีอยู่ ตัดไฟที่หล่อเลี้ยงกรุงเทพฯเสียมันก็เป็นการปิดกรุงเทพฯที่สนิทจริงๆแล้ว
แต่ใจไม่ถึงไม่กล้าทำกัน จึงได้แค่ปิดถนนให้คนด่ากันอย่างที่เห็น
ผมจึงไม่เห็นความจำเป็นที่รัฐบาลรักษาการจะสุ่มเสี่ยงเอากำลังเจ้าหน้าที่มาสลายการชุมนุมให้เกิดเงื่อนไขบานปลาย
และไม่เห็นความจำเป็นที่คนเสื้อแดงจะต้องมาเคลื่อนไหวเปิดกรุงเทพฯให้สุ่มเสี่ยงต่อการประทะกัน
คือหากอยากแสดงพลังสนับสนุนประชาธิปไตยก็ทำกิจกรรมอย่างอื่นดีกว่าที่จะมาเผชิญหน้ากัน
คือตราบใดที่ยังไม่มีการยึดอำนาจล้มล้างประชาธิปไตยสำเร็จ
มันก็ยังไม่ถึงเวลาที่จะเปิดเกมส์แสดงพลังตอบโต้กันจริงๆ

และในขณะที่ฝ่ายล้มล้างระบอบประชาธิปไตยเปิดหน้ากันออกมาชัดเจนนั้น
พวกเค้าได้ทำให้เห็นว่า ระบอบทักษิณที่พวกเค้าอุปโลกก์ขึ้นมากับระบอบประชาธิปไตยที่พวกเค้าพยายามล้มล้าง
คือสิ่งเดียวกัน
ผมก็เห็นว่าเป็นโอกาสที่ดีที่คนเสื้อแดงควรฉกฉวยโอกาสนี้ เติบโตจากข้อจำกัดความเป็นเสื้อแดง
ให้กลายมาเป็นมวลชนผู้ปกป้องประชาธิปไตยกันให้เต็มที่ได้แล้ว