อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน แล้วทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด

เมื่อก่อนไม่เข้าใจท่อนนี้เลยค่ะ
แต่พอโตขึ้นก็เข้าใจมากขึ้นว่าคนเราบางทีก็อย่าคิดเพ้อถึงอนาคตที่ยังมาไม่ถึงมากเกินไป
อย่างคุณจบวิศวะไฟฟ้า แต่ใจก็เพ้อถึงวิศวะยานยนต์ตลอด
ใจลอยคิดถึงแต่สิ่งที่ตัวเองไม่มี จนละเลยสิ่งที่ตัวเองทำอยู่ นั่นก็คือการเป็นวิศวกรไฟฟ้า
เพราะคุณอายุตั้ง 28 แล้ว แสดงว่าจบและทำงานมา 5-6 ปี
คุณจะมาอ้างว่าไม่มีความรู้ รู้เท่าเด็กม.6 ไม่ได้ คุณไม่ใช่เด็กพึ่งเรียนจบค่ะ คุณทำงานแล้ว
ตลอดเวลาที่ทำงานมาไม่คิดจะเรียนรู้อะไรบ้างเลยหรอคะ หรือคิดแค่ทำเช้าชามเย็นชาม ให้ผ่านไปวันๆ รอวันลาออกย้ายงานหนีไปเรื่อยๆ
เหมือนสมัยเรียนที่ไม่ตั้งใจเรียน เรียนแค่พอผ่านนะหรอ ?

ตั้งสติค่ะ ตื่นจากฝัน แล้วอยู่กับความจริง
มีโอกาสได้ทำงานวิศวะไฟฟ้า ก็ควรเรียนรู้กับมันให้มากที่สุด อย่างน้อยก็มีความรู้ติดตัว
ไม่ใช่มีแต่ใบปริญญา แต่ความรู้จริงๆไม่มีแบบนี้
อย่าคิดว่าทำไปก่อน ทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ผ่านไป เดี๋ยวก็ลาออก เดี๋ยวก็ไปเรียนต่อ เดี๋ยวก็ไปนั่นไปนี่ ไม่อยู่กับปัจจุบัน
ไม่งั้นสุดท้ายก็กลายเป็นเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ท่าดีทีเหลว เพราะมัวแต่คิดการณ์ไกลแต่พอไปทำกลับไม่ตั้งใจทำจริงๆ