“พรุ่งนี้ไปเยี่ยม พี กันที่ นคร” ป้าชวน ไปเยี่ยมลูกชายที่ เมืองนคร 
 “ดีครับเดี๋ยว คืนนี้เรา ไปพักโรงแรมในเมือง ก็ได้คืนหนึ่ง 4-5 ร้อย ก็ เอาแล้ว” ผมพูดพร้อมกับนึกถึง Hop inn มากกว่า
ป้าเป็นคนแปลก ตัดสินใจ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ใช่หรือไม่ใช่ ไม่ใช่หรือใช่ เหมือนสับสน ป้าจะให้ขับรถไปเส้นใน ทางสิชล ขนอม แล้วเข้าเมือง แต่ GPS มันบอกว่าให้วิ่ง ไปทางเส้นเพชรเกษม แล้วเลี้ยว เข้าทางเขาจันดี ผ่านเมืองที่ อากาศดีที่สุดในประเทศไทย คีรีวง 
ฝนตก ตลอดทาง ในชณะที่ ชลบุรีอากาศหนาวเย็น ภาคใต้ฝนตก!!
รถขับมาเรื่อยๆ ถึงเขาจันดี เข้าคีรีวง ที่นี่อากาศดีมาก คนเขาวิ่งขึ้นเหนือ ไปรับลมหนาว คนเมืองใต้ มาที่นี่ดีกว่ามัง อากาศหนาวฝน แต่ไม่หนาวมาก ป่าเขา ทึบ
 “สมัยก่อนพื้นที่แถวนี้ น่าจะมี ผกค อยู่เยอะ เหมือน พนมที่พี่เคยอยู่” 
จากนั้นเราก็คุยกันเรื่องไร้สาระไปเรื่อย จนถึง นครศรีธรรมราช เมืองที่เคยเจริญรุ่งเรือง มาแต่โบราณ พี ลูกชาย ของป้า ทำงานด้านโบราณคดีภาคใต้ที่นี่ เราถึงวัดจันทาราม วันนี้มีงานนิทรรศการ เกี่ยวกับ วัตถุโบราณ พี นั่งแปลเอกสาร ใบลานให้เจ้าอาวาส อยู่ ผมมอง เขาแบบอิจฉา นิดๆ เขา โชคดี ที่มีแม่ที่เข้าใจ ลูกจะทำอะไร แม่สนับสนุน แม่ภูมิใจเสมอ ย้อนเวลา สามสิบกว่าปีก่อน ถ้าพ่อผมเข้าใจ ผมคงเป็นนักโบราณคดี อยู่ในภาคกลางก็ได้
พี ทำงานให้ หมอบรรชา พงษ์พานิช คนดี เมือง นคร เขาอยู่กับหนังสือในห้องสมุดส่วนตัวของคุณหมอ
งานยุ่งแทบไม่มีเวลา กินข้าวกับ ผมแต่เขาก็ถือว่าดี ไม่หวงแม่ เหมือนเจ้าหมิวที่เลิกหวงพ่อ 
 “ไปกินมื้อเที่ยงกัน” ป้าชวน
 “เดี๋ยวคืนนี้นอนที่ไหนดี โรงแรม ในเมืองไม่รู้จักเลย”
 “ไปนอนขนอม ที่พักฟรี” ป้าบอก
ใจก็นึกว่า มีเพื่อนป้า อยู่ขนอมแน่เลย แต่เปล่า มีเรื่องสุดประหลาดใจ กับผม ที่ไม่คาดคิด
 “หมิว จองที่พักให้เราสองคนได้พัก เขาบอกพี่เมื่อก่อนวันพ่อ เขาบอกว่าอยากให้ เป็นของขวัญวันพ่อ” เล่นเอาผมอื้ง เพราะ คนสนิท กันจะรู้ว่าหมิวหวงผมมากเลยโทรคุยกัน
 “หมิวอยากให้พ่อได้พัก แล้วป้า ก็เหนื่อยจากโควิด มาทั้งปี พ่อกับป้าจะได้พักผ่อนกันสบายๆ”
ขอบคุณลูกมาก เลย เรื่องค่าที่พัก ไม่เท่าไร แต่ สิ่งที่ เหนือกว่านั้นคือ การยอมรับในตัวป้า 
ขนอมฮิลล์รีสอร์ท
เป็นรีสอร์ท ที่ใหญ่ ไม่น้อย มีสองฝาก ริมน้ำ กับ บนเนินเขา หมิวจอง ที่พักบนเนินเขา มองไกลๆ เห็นทะเล ไกลลิบๆ ใครมาขนอม แนะนำที่นี่เลยนะครับ
ถามว่ารีสอร์ทนี้ดีอย่างไร 
ความเป็นกันเอง ของ เจ้าของรีสอร์ท ผมกับหมิวจะชอบ รีสอร์ท ที่ไม่ได้อยู่ในรูปแบบบริษัท จัดการ แต่เป็นเจ้าของทำเอง เขาจะเอาใจใส่ ที่นี่ เหมือนธุรกิจครอบครัว
รอยยิ้ม เจ้าอของรีสอร์ท ต่ลูกค้ามันแสดงถึงความจริงใจ ความน่าพักอยู่ตรงนี้แหละ
 “เตียงสุงจังเลย” ป้า ร้อง มันสูงจริงๆ
ไคืนนี้ป้าอย่าดิ้นถีบผมตกเตียงล่ะ” ขู่ป้าไว้ก่อน
ผู้หญิงกับทะเล ร้อยทั้งร้อย ชอบทะเล ป้าเดินนำเลย ลงทะเล แต่ไม่ได้เล่นน้ำ สงสัยคงคิดว่าตัวเอง เป็นนางเอก รัตนาวดี หรือ ปริศนา หรือเปล่า
ส่วนผม กินเบียร์ ดีกว่า 
รีสอร์ทที่นี่ดีอีกอย่างคือ ไม่มี เด็กเปรต นี่แหละได้พักเต็มที่ สระว่ายน้ำส่วนตัว แบบพูลวิลล่า แม้ไม่ได้ ลงน้ำ กัน แต่ก็ รู้สึก สบายๆ มีเด็ก เล็กๆ เดินผ่านมา เห็นลุงป้านั่งมองน้ำ เด็ก ๆ เลยมาขอจองสระน้ำแทน
อาหารเย็นที่นี่ออกช้านิด เพราะครัวเปิด หกโมงเย็น แต่ไม่ใช่ปัญหา ไม่ไกลกัน ขนอมซีฟู๊ด ขับรถ นิดเดียวเอง แต่ ผมกับป้า ขับรถเลย ทางที่นี่สวยมาก ขึ้น 45 องศา ลง 45 องศา แหมมันเหมือนลูกคลื่นเลย
เราเลย ไปนั่งกินร้านอาหารโนเนม นั่งสบายๆ 
ขอบคุณสีสันวันพักผ่อน ที่ลูก มอบให้ วันหน้าคงได้ไปเที่ยวกัน ทั้งหมด นะ