สวัสดีค่ะ เราอยู่ม.5ปีนี้เป็นปีที่มีผอ.คนใหม่เข้ามาแล้วเขาทำให้โรงเรียนมีงานการแสดงต่างๆมากมาย เช่น เชิญคนแขกผู้ใหญ่มาในพิธีนู้นนี้ ซึ่งตอนนี้มีงานกาชาด อะไรสักอย่าง แต่เป็นงานใหญ่มากกกกก ต้องการนางรำไปรำ70คน (เราไม่ได้จะอวยหรือจะหลงตัวเอง แต่เราค่อนข้างออกงานไปทำกิจกรรมเยอะอยู่) จนวันนี้เค้าไม่ได้เลือกเราไปรำ555 จริงๆคนรำเยอะ เลยมีความรู้สึกว่า ต้องโดนเราบ้างแหละ แต่ก็ไม่มี555 แต่เพื่อนในกลุ่มเรามี6คน ได้ไปรำ3คน ทีแรกตอนเค้าซ้อมรำกัน เราหันหน้าหนีและไม่อยากยอมรับความจริงเลยว่าไม่มีเราอยู่ในจุดนั้นๆ จนเราทำใจได้หลายวัน ก็มีครูสังคมมาถามเราว่า นางสาวเอไม่ไปรำกะเขาด้วยหรอ (เอ:เรา) เราก็เลยคิดหนัก ไม่รู้จะตอบไง เลยตอบจากสิ่งที่อัดอั้น ว่า เขาเลือกคนที่หน้าตาค่ะครูก็บอกว่าเราอย่าตัดสินเขาแบบนี้สิ เราก็บอกว่ามันคือเรื่องจริงค่ะขนาดคนเต้นด้อยกว่าหนูยังเอาไปรำเลยเพราะหน้าตาดี หลังจากจบบทสนทนาเราแอบน้ำตาซึมมันเหมือนตอกย้ำตัวเองว่าไม่ได้ไป จนผ่านมาหลายวันก่อนวันแสดงจริง เพื่อนที่รำ 2คนมาเข้าห้องน้ำกะเรา สักพักอยู่หน้ากระจกเค้าก็ซ้อมรำกัน ตอนนั้นเรารู้สึกแย่มาก เลยบอกว่า กูขึ้นก่อนนะ เค้าก้เลยขึ้นตามมาด้วย และ1ใน3ที่รำ ก็มาพูดกะเราว่า "...เห็นกูซ้อมมั้ย จริงๆมันต้องเท่ากันเว้ยยย " อะไรประมาณนี้ เราเลยพูดไปว่า "เอ้า แล้วมาบอกกูทำไมกูไม่ได้อยู่ในนั้นด้วย 555" ซึ่งเรารู้สึกแย่นิดๆ เวลากินข้าวด้วยกัน6คนที่โรงอาหาร3คนนั้นก็จะพูดเรื่องซ้อมรำกัน เราต้องเงียบเลยเพราะไม่รุ้เรื่องกะเขาและค่อนข้างรำคานนิดๆ จนวันนี้เป็นวันแสดงงาน เขาออกรร.กันไปหมด เราอยุ่เรียนในห้องซึ่งมีนร.น้อยมาก ครูวิทย์ท่านนึง เช็คชื่อ ล่ะถามเราว่า เอ ไม่ไปรำกะเขาหรอ คือเราเกือบจะทำใจได้ดีแล้วแต่เหมือนครูมาถามให้รู้สึกจี้จุดมากกก เราก็ตอบไปว่า หนูหน้าตาไม่ดีค่ะ ความรู้สึกน้ำตาซึมกลับมาอีกครั้ง จนกลับบ้านมาปล่อยโฮกระจายเลย ร้องออกมาทั้งหมดที่รู้สึกระบายให้แฟนฟัง แน่นอนว่า กลับมาเค้าต้องมีเรื่องมาเล่าให้ฟังนู้นนี้ ซึ่งเราควรจะยินดีหรือพูดยังไงกะเพื่อนเราดี คะ