คือถ้าจำใจต้องอดอาหาร อดทุกอย่าง แบบไม่มีอะไรเลยในชีวิตแม้กระทั่งเน็ต รึมือถือ ทุกสิ่งอย่างคือไม่มี อาจ มีแค่เสื้อผ้า กรณีนี้พูดถึงไม่มีบ้านด้วย (กรณีที่ยังผ่อนผู้ปกครองผ่อนหนี้ไม่หมดและโดนยึด)และอยู่กลางแจ้งอาจไม่ใช่ข้างถนนเพราะเสียงดังน่ารำคาญ แต่ไม่รู้ที่ไหน แต่ไม่เอาแบบมีผู้คนรึศูนการกุศลอะไรทั้งนั้น เพราะไม่ชอบผู้ร่วมกับใครและไม่อยู่แบบลำบากหรือสู้ชีวิตไรทั้งนั้นอันนีพูดถึงถ้าพ่อแม่เสียชีวิตไปก่อนเราและไม่มีคนดูแล และเราคือมีเพียงเสื้อผ้า และไม่ไปขอทาน ไม่มีขัน อาจนั่งอยู่เฉยๆ หรือพิงอะไรแถวนั้น และก็ต้องตายไป อดหิว ยอมหิว จนสิ้นลมหายใจ คือเราไม่ชอบสู้ชีวิตไรทั้งนั้นอะ เราไม่รู้ว่าถ้ามันเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นจริงแล้วเราตายไป หลังจากจิตเราออกแล้วจะเจออะไรต่อ ถ้าหิวๆจิตมันจะอกุศลรึไม่ คือเราจะรับมือยังไงดีอ่ะ รึถ้าตอนนี้เราบรรลุอริยะแล้วขณะที่ยังกินใช้ได้อยู่และวันนึงต้องเป็นแบบนั้น เราจะขึ้นสวรรค์ได้ไหม ถ้าจิตอกุศลเพราะความหิวหรือความเครียด แต่บรรลุอริยะไปแล้ว คือถึงได้ไปสวรรค์แล้วก็จริงแต่คือรอไรอะ แล้วก็วนมาลูปเดิม เกิดใหม่อีก คือต้องการไปนิพพานไปเลยอะ แต่ไม่มีเงินใช้
ไม่ได้เจตนาที่จะฆ่าตนเอง มันถือว่าบาปไหมแบบนี้