สวัดดีค่ะเรามีเรื่องประสบการณ์การจริงของเราเองมาเล่าให้เพื่อนๆฟัง เราเองในวัย24 ได้ 6 วัน เราเสียแม่ไปขอเล่าก่อนนะ เราเป็นลูกคนเล็กคนที่4 พี่ๆเรามีครอบครัวก็หายกันไปหมดจะโทรมาพ่อแม่แค่ตอนยามลำบากไม่ว่าเทศกาลใดๆ เขาไม่มาเยี่ยมพ่อแม่เราเลยจนบางครั้งแม่ต้องโทรไปรึสั่งให้เราโทรไปหาพี่ๆว่าให้โทรมาหาแม่บ้าง เราเองเป็นคนเดียวที่อยู่กับเขามาตลอด จนเรากำลังจะแต่งงานจากพี่สาวเราไม่เคยกลับมาบ้านเขาต้องกลับมาเพราะจะทำบุญบ้านด้วย แล้วเงินแม่เราที่เก็บไว้รักษาตัวมันหายไป 90,000 บาท แล้วพี่เราใส่ร้ายเราว่าเราอาจจะเป็นคนเอาไปแต่แม่เรารู้เขาพูดว่าไม่มีใครกล้าเอาไปหรอกมีมันคนเดียวที่กล้าเอา พี่สาวเราคนโตเขาทำเป็นว่าไม่ได้เอาไปหาว่าพ่อลืมพ่ออัลไซเมอร์ ทั้งๆที่พ่อไม่ได้เป็นและความจำพ่อดีมากเพราะเราเจอพ่อแม่ตลอด พาพ่อแม่ไปไหนมาไหนตลอด เราเลยคิดว่าเขาเอาคงามคิดว่าพ่อเป็นอัลไซเมอร์มาตากไหนจนเรารู้ว่าแม่ชอบบ่นว่าพ่อหลงลืม พูดกับพี่สาวคนโตว่าพ่อหลงๆลืมๆแล้วนะเพื่อที่ให้เขาเห็นใจพ่อแม่ที่เคยมาเอาเปรียบเขาเคยขโมยเงินทองเขาที่สร้างกันมา ให้เขาสำนึกได้แต่เขาไม่สำนึกยิ่งเขารู้ว่าพ่อหลงลืมย ่งมาขโมยเงินที่บ้านอีก แม่พูดว่าที่ผ่านมันไม่มาเงินกูไม่เคยหายพอมันมาเงินกูหายมันมีลูก3 คนแล้วทำไมมันคิดไม่ได้เขาเสียใจมากมันเป็นก้อนสุดท้ายที่ไว้รักษาตัว….จนตอนหลังแม่มีแผลที่เท้า เขารักษาจนหายแล้ว แล้วเขาก็เป็นอีกเพราะเป็นเบาหวานพอเงินเขาหายเขาไม่คิดจะไปรักษาตัวอีกเลย เขาดื้อมากเขาโกหกว่าไปหาหมอตลอด เรามีลูกวัยขวบเศษ เราทำได้เพียงพาหลานไปเที่ยวหาเสาร์อาทิตย์พาเขาไปซื้อของรึเที่ยว ตอนหลังเขาไม่อยากไปไหนเพราะเขาเป็นแผล ที่เท้า เขาโกหกเราตลอดว่าไปหาหมอแล้ว เราจะพาไปเขาก็ไม่ยอมเราต้องเรียกแท๊กซี่มาเพื่อกดดันเขา เขาพูดจะรอพี่ชายคนที่2 ไปหาหมอตลอดเราก็น้อยใจว่าทำไมไปกับเราไม่ได้ทำไมต้องรอพี่ชายตลอดจนตอนด้วยสถานการณ์โควิดที่มันแรงมากเราไม่ค่อยได้กลับบ้านแต่โทรศัพท์คุยกันทุกวันจนวันเกิดเรา เราไปหาแม่แบบเซไพรส์เขาลืมด้วยซ้ำว่าวันเกิดเราซึ่งปกติเขาจะจำได้แล้วพูดเสมอว่าวันเกิดหมาเขาพูดครั้งสุดกับเราว่าแม่เป็นเบาหวานมา 24 ปีแล้วเรอะไปส่งแม่น่าวัดหน่อย เราไม่รู้เลยว่ามันเป็นลาง เราเห็นเหมือนเขาเดินเซขาบวมๆเราถามว่าแม่ทำไรมาขาถึงบวมขนาดนี้ ซึ่งเขาเป็นแผลรอบใหม่แล้วเขาไม่บอกเรา หลังจากนั้นได้6 วันแม่เราเสียชีวิต แต่พี่สาวเราไปแจ้งตำรวจว่าแม่ติดโควิด19 ในมรณะก็ลงว่าแม่ติดเชื้อโควิด19 แม่เราประกอบพิธีแบบคนเป็นโควิดแบบเผาเลยแล้วพี่ๆเราทั้ง3ไม่บอกเราสักคำว่า 11 โมงนี้แม่จะเผาเขารีบแม่เราโดยเราไม่มีโอกาสได้ไปวางดอกไม้จันทน์ให้แม่ทั้งๆที่เราเป็นคนเดียวที่ใกล้ชิดพ่อแม่ที่สุดและสุดท้ายเรามารู้ตอนหลังว่า เขาทำประกันชีวิตโควิด19 ให้พ่อแม่เพราะหากตายด้วยโควิดจะได้รับเงินเยียวยาเราไม่ว่ากี่หมื่นพี่สาวคนที่3เอาไปซื้อทองใส่หลังจากนั้นพ่อเราอยู่ที่บ้านหลังนั้นกับพี่ชายพี่ชายก็ไปทำงานไปตั้งแต่พ่อยังไม่ตื่นทำกับข้าวเรียงไว้3มื้อ กลับมาตอนพ่อหลับ ซึ่งพี่สาวคนที่3อยู่บ้านพ่อเราแต่อยู่อีกหลังเขาไม่ยอมมาอยู่บ้านที่พ่ออยู่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร?? จนพ่อเราล้มหัวฝาดพื้น หัวปูดเรารับไม่ได้เราเลยพาพ่อมาอยู่ด้วยแล้วรักษาเขาที่อาการเดินไม่ค่อยได้ พ่อเราชอบฉี่รดที่นอนเราก็ทำให้ดูแลเขามาตลอดตั้งแต่ม่อนด้วยกันหาข้าวปลาที่เขาอยากกินให้ ตลอด3มื้อ พยุงเขาเขาห้องน้ำตลอดจนเราปวดหลังเราไม่เคยบ่นรึว่าเขา จนกระทั่งเราตั้งท้องนอกมดลูกเกือบตายหมอบอกแฟนเราว่าเราอาการ 50 / 50 ให้ทำใจไว้นิดนึงเพราะเสียเลือดมากถึง3ลิตรแล้วไม่รู้ว่าเลือดที่ให้เขาเขาจะรับได้ไหมเพราะมาด้วยค่อนข้างวิกฤต อ่อลืมบอกไปว่าพ่อเรายกที่บ้านให้เราเป็นชื่อเราแล้วหลังจากนั้นที่พี่เรารู้เรื่องเราถึงเป็นแบบนี้ได้เพียง3 เดือนแต่บ้านที่พ่อแม่เราอยู่เป็นชื่อเรากับพี่ชายพอพี่ชายเราได้บ้านมันก็หายไปเลยบล๊อคเบอร์เราติดต่อไม่ได้โทรไม่รับโทรไม่ติดบ้างพ่อโทรไปมันก็บอกทำงานอยู่ขับรถอยู่แล้วก็ตัดสายทิ้ง!!!!! ซึ่งต่างจากตอนที่พ่อยังไม่ยกอะไรให้ พ่อเสียใจมากพ่ออยากกลับไปนอนบ้านพ่อบ้างเพราะเขามาอยู่กับเรานานเขาก็เบื่ออยากกับลูกชายบ้างแต่พี่ชายก็อ้างว่าต้องหาตังอยู่กรุงเทพ อ่อที่พี่สาวเราคนโตไม่ได้อะไรอ่ะ เพราะก่อนน่านี้พ่อเราโทรลองใจเขาโดยการขอเงินใส่ฟันปลอม เขาตอบมาว่าเขาไม่มีแต่เขาคุยกับพ่อก่อนน่าว่าซื้อปลูกยางไป3 ล้านซื้อที่3ไร่ พ่อเราไม่ได้เป็นอัลไซเมอร์หมอบอกว่าเขาความจำดีกว่าคนแก่ปกติทั่วไปเสียอีก แต่ร่างกายมันทำให้เขาเชื่องช้าแค่นั้นแต่สมองเขาดีมาก (สมัยก่อนเขาขโมยทองพ่อไป40บาทตอนนั้นพ่อให้อภัยแล้วเพราะเห็นว่าเขายังเด็กมาหาลัยขโมยไปอยู่กับผู้ชาย) จนมามีลูก3คนแล้วยังมาขโมยเงินที่พ่อแม่รักษาตัวไปอีก เขาช้ำใจมาก แล้วพี่สาวคนที่3มันอาศัยอยู่บ้านพ่อแม่เราอีกหลังแต่ไม่เคยเดินมาดูพ่อแม่เลย แถมเอาผลประโยชน์จากศพแม่โกงที่พ่อเอาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองโดยไม่รู้ตัวว่าพ่อแม่ลำบากแค่ไหนผัวเขาก็ก่างไปทั่ว ด่าคนที่มาเช่าแผงพ่ออยู่จนเขาไม่อยู่หนีหายกันไปจนพ่อแทบไม่มีรายได้ พอเขาไม่อยู่มันก็เอาคนอื่นมาเช่าโดยการเก็บเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง ทำตัวเลวมาก จนพ่อไม่อยากจะคุยด้วย พ่อไปหามันมันไม่ออกมาเจอน่าพ่อเพราะมันโกงเงินพ่ออยู่เพราะมันคิดว่าพ่อเป็นอัลไซเมอร์มันเลยกล้าทำทุกอย่าง พ่อเลยหักแขนหักขาพวกมันโดยให้เราเราปฏิเสธว่าไม่ต้องการแต้ขาบอกเขาต้องการให้เราพ่อให้หนูด้วยความเต็มใจ เราเองไม่ใช่ลูกรักพ่อนะ เราเป็นลูกคนเดียวที่โดนพ่อตีหนักสุดซึ่งปกติพ่อเราไม่เคยตีใครเลย แล้วเราเป็นคนสุดท้ายที่พ่อไว้ใจให้เราเก็บเงิน ในบ้านเรามันมีอะไรแปลกๆมากมายไม่ว่าจะเป็นกระทางธูปคนตายที่อยู่ในบ้านเพราะคนไมยมีความเชื่อว่ากระทางธูปคนตายที่ไม่ใช่ของญาติพี่น้องมาเก็บไว้ในบ้านคนจะล้มเจ็บล้มป่วยตาย ซึ่งตอนแม่เราอยู่แม่เราบอกมันอยู่ในกองจานชามพี่สาวคนโตเรามันเอามาวางน่าบ้าน เราถามพี่สาวคนโตมันบอกไม่ใช่ของกู กูไม่มีแบบล่นๆ เดี๋ยวมาเล่าต่อ……