เราอาศัยอยู่กับรุ่นพี่ที่ทำงาน เค้าช่วยเราเรื่องที่พัก ที่ทำงาน และโอกาสหลายอย่างในชีวิต เวลามีอะไรเราก็จะคอยปรึกษาตลอด เพราะถือว่าเราให้เกียรติและมีความเกรงใจในหลายๆเรื่อง การที่เราจะทำอะไร เราไม่อยากข้ามหัวใครโดยเฉพาะคนที่มีบุญคุณกับเรา แล้วชีวิตเราก็เลยวนกับเรื่องราวแบบนี้

- ถ้าเราคิดจะทำอะไรสักอย่าง เเล้วเค้าสนับสนุนให้ทำ  = "เห็นมะถ้ากุไม่ช่วยงานนี้ทำไม่ได้หรอก" (เราแค่ปรึกษาเขาก่อน ตามที่บอกข้างต้น"

- ถ้าเราไม่ทำตาม = "เดี๋ยวนี้เก่งแล้วนี่ พูดอะไรไม่เคยฟัง แนะนำอะไรไม่ได้"

-ถ้าเราทำตาม = "นี่ไม่คิดจะทำอะไรด้วยตัวเองบ้างหรือไง อะไรกุก็ต้องคอยแนะนำตลอด"

-ถ้าเราหยุดทำ = "เห็นไหมบอกแล้วสุดท้ายก็ไปไม่รอด" (ที่หยุดเพราะมีอะไรที่ดีกว่าให้ทำ)

-ทำอะไรเอง = "คิดจะทำอะไรไม่เคยจะปรึกษากัน เห็นเค้าเป็นคนไม่น่าเชื่อถือเหรอ"

พอจะเริ่มทำสักอย่างมันก็จะวนอยู่แบบนี้

จนตอนนี้เราย้ายออกมาจากจุดนั้นเเล้ว เพื่อความสบายใจ สุดท้ายก็ยังไม่พ้นที่ต้องโดนต่อว่า เป็นคนเณรคุณ ได้ดีแล้วไม่เห็นหัว