คือเราเริ่มสังเกตเพื่อนคนนึงเพราะการกระทำเขาเปลี่ยนไปเพราะเราเป็นเพื่อนร่วมห้องกันมาก่อน แล้วเราก็สังเกตจนรู้จริงๆว่าเขาชอบเราแล้วเราก็ชอบเขามาจากการสังเกตครั้งนี้เหมือนกัน คือเท่ากับว่าตอนนี้เรากับเขาต่างมีใจให้กัน คนอื่นรู้หมดเพราะเราชอบไปไหนมาไหนกันสองคนบ่อยๆ เขาเป็นคนที่ชอบพูดคำว่าไม่ถามอะไรก็จะตอบไม่ แต่บางทีคำว่าไม่ของเขาก็ไม่จริงเขาแค่ตอบว่าไม่แต่สุดท้ายเขาก็ทำอย่างที่เราบอก จนเราอยากลองพัฒนาความสัมพันธ์มากกว่าเพื่อน เราเลยบอกว่า"ครั้งนี้จริงจังนะ เราลองเป็นแฟนกันมั้ย" เขาก็ตอบไม่นั้นแหละแต่เขาตอบมาอีกว่า"กูอยากมีแฟนแต่กูไม่อยากเป็นแฟนกับ"
อารมณ์ว่า ให้ได้แค่เพื่อน แต่เราก็เข้าใจเพราะตอนที่แรกๆที่สังเกตเขาเราพึ่งโดนบอกเลิกมา มันอาจจะทำให้เขาคิดแบบนั้น

มีช่วงนึงที่ทำให้เราได้นอนด้วยกัน (ความสัมพันธ์ของเราเป็นความสัมพันธ์หญิงกับหญิง) เรานอนข้างกัน เรากับเขาก็เล่นกันตามปกติที่เรากับเขาเล่นกัน คือการจับตามร่างกาย แต่เราโดนจับเพราะเขาไม่อยากให้เราจับเราก็ยอม จนทำให้เราเริ่มทำเรื่องแบบนั้นกับเขาทั้งที่เราเป็นแค่เพื่อนกันเรารู้มันเกินเลยมากกว่าเพื่อน แต่ต่างคนต่างไม่ทีใครหยุด จนทำให้เราอยากเป็นมากกว่าเพื่อนจริงๆอยากชัดเจนกับเขาอยากทำทุกอย่างมากกว่าเพื่อนแต่ก็นั้นแหละจะทำยังไงคำตอบก็คือไม่ เราไม่อยากบังคับเขาแต่เราก็แอบน้อยใจทุกครั้งเวลาเราชวนเขาพทนู้นนี้หรือถามอะไรไปแล้วเขาตอบส่าไม่ทุกครั้ง บางทีเขาก็ตะคอกใส่แต่เรารับได้เพราะมันเป็นนิสัยเขา

พักหลังๆเรากลัวว่าเขาจะเลิกชอบเรา เพราะเขาชอบเราก่อนมานานพอสมควร เรากลัวว่าในขณะที่เราเริ่มรู้สึกมากขึ้นเรื่อยๆ เขาก็รู้สึกกับเราลดลงเรื่อยๆเหมือนกัน มันเป็นความคิดมากคิดมากจนเครียดจนช่วงนี้เรานอนดึกกว่าปกติ อาจจะเป็นเพราะเราชอบเขามาหชอบมากจริงๆเลยเอาเรื่องเขามาคิดมากตลอดเวลา

เราอยากรู้ว่าเราควรทำยังไงกับความสัมพันธ์แบบนี้ดี พอจะมีหวังบ้างมั้ย เพราะเรามีแพลนว่าจะลองขอเขาวันวาเลนไทน์ที่จะถึงอีกที