จังหวะชีวิตคุณโบ๊ะบ๊ะมาก
ช่วงวัยเราห่างกันมาก จนดิฉันก็ไม่อาจตัดสินการกระทำชั่ววูบของคุณในคราวนั้น

แต่จะบอกว่า ถ้าคุณคิดว่าตัวเองชอบเขา ก็จงเปลี่ยนหมอเถิดค่ะ
ไม่มีข้อไหนที่จะเป็นทางออกที่ดีไปกว่านี้อีกแล้ว

เพราะการไปเจอหน้าคนที่คุณชอบ และเคยมีความสัมพันธ์ทางกายภาพด้วยอย่างลึกซึ้ง
แล้วเค้าจำคุณไม่ได้ หรือแกล้งจำคุณไม่ได้เพราะบริบทมันบังคับ
คุณย่อมต้องรู้สึกเสียหน้าหรือเสียใจ


แต่ถ้าเค้าจำคุณได้อีก แล้วเค้าเก็บอาการไม่อยู่ ปิดไม่มิด  แววตาเค้าบอกว่าเค้าจำคุณได้
จรรยาบรรณของอาชีพ มันคงสร้างความอิหลักอิเหลื่อจนกลืนไม่เข้าคายไม่ออกให้กับคุณทั้งสองฝ่ายไม่น้อย
มิพัก ต้องพูดถึงว่า ถ้าเงื่อนไขมันยุ่งยากไปกว่านั้นอีกคือ เค้ามีแฟนแล้ว หรือเค้าแต่งงานแล้ว

ครั้นเค้าจะขอปฏิเสธไม่รับคุณเป็นคนไข้ ก็ไม่รู้จะใช้เหตุผลอะไร ?
มันกระอักกระอ่วน พิพ่วนพิพักไปหมด


แต่ฟังจากที่คุณเล่า
ดิฉันว่า เค้าจำคุณได้ ถึงได้พยายามพูดแทรกตลอด ไม่เปิดช่องให้คุณได้พูดอะไรที่จะพาดพิงไปถึงความหลังครั้ง "คืนเดียว" นั่นเลย


เปลี่ยนหมอเถิดค่ะ
เพื่อความสบายใจของคุณทั้งคู่

ถ้าเค้าเจอคุณแล้ว เค้าชอบคุณจริง ๆ การไม่อยู่ในฐานะหมอกับคนไข้ เค้าก็จะจีบคุณได้
แต่ถ้าเค้าอยากจะลืมเรื่องครั้งกระนั้น  ดิฉันไม่เห็นทางเลยว่า คุณจะพยายามผลักตัวเองเข้าไปในความสัมพันธ์ได้อย่างไร ?


เป็นบทเรียนนะคะ
การจะริ ONS ใจคุณต้องทั้งแกร่งทน และยืดหยุ่น พร้อมรับต่อสภาวะโบ๊ะบ๊ะแบบนี้ได้จริง ๆ
คนที่คุณ ONS ด้วย ในภาวะนั้น   เค้าไม่มีจรรยาบรรณแห่งอาชีพที่ต้องยึดถือ
นึกภาพไว้ว่า ถ้ามาเจอกันข้างนอก เค้าอาจเป็นหมอ เป็นลูกค้า เป็น supplier เป็นคนขายของ หรือเป็น trainer
ถ้าคุณทนทานต่อการเผชิญหน้าแบบนี้ได้  ถึงค่อยเริ่ม ONS นะคะ
ไม่งั้น ก็ล้างมือออกมาเถอะค่ะ  
ไม่ใช่เพื่อใคร แต่เพื่อถนอมและบำรุงสภาพจิตใจของคุณเอง