ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเหนื่อย เอือมหมดละ
แฟนไม่มีเวลาให้เราเลยค่ะ ถึงเราจะไปเจอกันที่เรียน ก็แทบไม่ได้คุยอะไรเท่าไหร่เพราะอาจารย์สอน บางทีมีว่างเค้าก็นั่งเล่นแต่เกมไม่ได้สนใจอะไรเราเท่าไหร่555  

กลับบ้านมาเค้าจะไปหาเพื่อนตลอดค่ะถ้าเป็นวันไปเรียน อยู่กับเพื่อนตั้งแต่เลิกเรียน จนถึง4-5ทุ่ม ถ้าวันไปทำงาน เค้าทำงานเสร็จ 4-5 โมง ไปหาเพื่อนถึง 5ทุ่ม   กลับมาไม่ได้แม้แต่โทรคุยกันเลยค่ะบางทีจะมีส่วนน้อยแบบน้อยมากๆ ไม่ก็แค่คาสายนอนจบ ทุกคนอาจจะมองว่าอย่างน้อยก็ได้คาสายมั้ย ( ดักไว้ก่อน ) แต่คือมันเป็นแบบนี้มานานมากแล้วนะคะ เราแทบไม่ได้โทรกับแฟนเลย คนเรามันก็ต้องอยากคุยกับแฟนบ้างมั้ย    วันไหนเค้าไม่ไปหาเพื่อนก็แทบไม่ได้คุยเหมือนเดิมค่ะ

ยกตัวอย่างเมื่อวาน เราทักไปคนเดียวด้วยซ้ำ เหมือนไม่ทักเค้าก็ไม่ทักอะค่ะ  เขามีเวลาว่างหลังจากเรียนทำงานตีเป็น 6-7 ชม. เลยมั้งคะ เข้าใจค่ะทุกคนต้องมีเสลาส่วนตัวแต่นี่เรียกใช้เวลาส่วนตัวจนไมทมีเวลาให้แฟนรึเปล่า  เพราะ 6-7 ชม.เนี่ย เค้าพิมพ์คุยกับเราก็ไม่ได้มาก ไม่มีโทรเลย เค้าเอาเวลาพวกนี้ไปกินไปเล่นกับเพื่อนจนหมด เค้ารู้ว่าเรานอน3ทุ่มกว่า เราบอกให้เปลี่ยนเวลากลับแต่เค้าก็ยังกลับเหมือนเดิมแล้วบอกว่าถ้าโทรก็โทรตอนเค้ากลับบ้านเพื่อนไง ซึ่งบ้านเพื่อนเค้ามันเสียงดังค่ะ คุยไม่รู้เรื่อง เราเลยไม่อยากคุย กลายเป็นว่าทุกวันนี้เราฝืนรอเค้ากลับบ้านเพื่อที่จะได้คุย แต่สรุปก็แทบไม่ได้คุยเหมือนเดิม🤣

จนตอนนี้เราคิดเรื่องเลิกอะค่ะ คือไปเจอโพสนึงมาละก็คิด โพสนั้นบอกไว้ว่า คนเรามีเวลา 24 ชม. เท่ากันทุกคน แต่มันอยู่ที่ให้ความสำคัญกับอะไร กับสิ่งไหนมากกว่า สิ่งนั้นจะได้เวลามากกว่าเป็นพิเศษ ผิดมั้ยคะฟังละมาคิดเรื่องเลิกแบบนี้ เพราะถเราเราสำคัญมากพอเค้าคงให้เวลากับเรามากกว่านี้

แล้วมันพอจะมีทางอื่นมั้ยคะ ที่ไม่ต้องเลิก
(เป็นแบบนี้มานานแล้วนะคะ หลายเดือนแล้ว บอกแล้วคุยแล้วแต่ก็ตามนั้นค่ะ)