เพื่อนเก่ง เก่งไปหมดเเต่ขาดตรงความมั่นใจ สมัยป.6มันบอกว่าสอบไม่ติดหรอกเเต่บอกเราติด ทั้งๆที่ก็น่าจะรู้ว่าเราไม่มีโอกาสได้เรียนเสริมเหมือนเขา พอผลออกเขาก็ติดจริงส่วนเราอ่ะหรอ ต้องดีใจมั้ย?
มันเป็นความรู้สึกที่พูดไม่ได้ออกมาทั้งหมดบางครั้งก็เเอบเฟลเเอบอิจฉาที่ครูเลือกเเต่คนเก่งๆให้ทำนู้นทำนี้ เราอ่ะหรอนั้งเฉยๆดูคนเก่งทำอะไรเก่งๆที่เราก็ไม่อาจจะไม่มีวันนี้
อันที่จริงเราเป็นคนที่อ่านหนังสือทุกวันนะคะถึงจะอ่านไม่เข้าใจเเต่เราก็อ่านทุกวันเพราะว่าเราไม่มีโอกาสเรียนเสริมเนื่องจากค่าใช้จ่ายสูงไป เราพยามเต็มที่เเล้ว
สรุปเราควรรู้สึกเเบบไหนหรอคะในขนาดที่เพื่อนเรากำลังดีหรือเเล้วเรารู้สึกไม่โอเคในใจ ให้ดีใจด้วยก็ได้ค่ะเเต่ต้องฝืนหรอยิ่งฝืนยิ่งเครียด เพื่ออะไร
เพื่อนเก่งเเต่เราเรียนไม่เก่ง
มันเป็นความรู้สึกที่พูดไม่ได้ออกมาทั้งหมดบางครั้งก็เเอบเฟลเเอบอิจฉาที่ครูเลือกเเต่คนเก่งๆให้ทำนู้นทำนี้ เราอ่ะหรอนั้งเฉยๆดูคนเก่งทำอะไรเก่งๆที่เราก็ไม่อาจจะไม่มีวันนี้
อันที่จริงเราเป็นคนที่อ่านหนังสือทุกวันนะคะถึงจะอ่านไม่เข้าใจเเต่เราก็อ่านทุกวันเพราะว่าเราไม่มีโอกาสเรียนเสริมเนื่องจากค่าใช้จ่ายสูงไป เราพยามเต็มที่เเล้ว
สรุปเราควรรู้สึกเเบบไหนหรอคะในขนาดที่เพื่อนเรากำลังดีหรือเเล้วเรารู้สึกไม่โอเคในใจ ให้ดีใจด้วยก็ได้ค่ะเเต่ต้องฝืนหรอยิ่งฝืนยิ่งเครียด เพื่ออะไร