สตางค์ยกย่องเธียเตอร์เป็นสถานที่ที่มีความศักดิ์สิทธิ์ ทำให้ได้เติบโตขึ้นและขอบคุณแฟนๆ ทุกคนที่ช่วยกันสร้างขึ้นมา มีบรรยากาศความทรงจำดีๆ ด้วยกัน : #BNK48 #StangBNK48
-หนูรู้สึกว่าตั้งแต่หนูเข้าวงมา เธียเตอร์ก็เป็นที่ที่ศักดิ์สิทธิ์นะคะ มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์เยอะ แล้วก็ได้เจอเรื่องราวอะไรมากมายในเธียเตอร์นะคะ
-ทั้งเรื่องที่ตัวเองเจอ เรื่องที่คนอื่นเจอ หนูว่าตั้งแต่หนูเข้าวงมา หนูก็เหมือนคลุกคลีอยู่กับเธียเตอร์แห่งนี้นานมากเลยนะ เพราะว่าซ้อมก็ซ้อมที่นี่ ออดิชั่น(เพลงที่นี่)
-ถ้าเกิดได้ดูใน senpai ก็จะเห็นว่าหนูออดิชั่นอยู่กับเธียเตอร์แห่งนี้ ไม่ใช่ออดิชั่นแบบครั้งแรกนะ แต่ออดิชั่นร้องเพลง หรือว่าเต้น Kiss wa dame yo ตั้งแต่สเตจ PARTY ga Hajimaru yo มันก็นานมากหลายปีแล้ว
-ไม่คิดนะว่าเราจะอยู่จนถึงวันที่แบบจะถูกรีโนเวทสเตจใหม่ให้เป็นที่อื่น ก็รู้สึกขอบคุณสถานที่นี้มาก ที่ทุกคนสร้างมาให้นะคะ แล้วก็ทำให้สเตจนี้มันเกิดขึ้น ทำให้มันมีบรรยากาศความทรงจำดีๆ ด้วยกัน
-ดึงหลอน? ไม่ได้ดึงหลอน คือเราไม่เคยเจอสิ่งไม่ดีเลยค่ะ ก็จะเห็นว่ามีพวงมาลัยหรืออะไรอย่างนี้ไหว้ตลอด ก็คือรู้ว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เขาดูแลปกปักษ์รักษาที่นี่อยู่ อีกใจก็รู้สึกว่าแฮปปี้มากที่ได้มีโอกาสได้เข้ามา
-ครั้งแรกที่ได้เห็นเธียเตอร์แห่งนี้ หนูช็อคมาก ในระบบที่เขาจัด มีห้องแต่งตัวด้วยเหรอ มีห้องแต่งหน้าด้วยเหรออะไรแบบนี้ แล้วก็พอเหมือนได้ใช้ เราก็ชินเนอะ
-จนมาถึงวันนี้เราก็รู้สึกว่าเฮ้ยเวลามันผ่านไปเร็วมากเลย มันผ่านไปเร็วมากจริงๆ จนวันนี้เรามาเป็นรุ่นพี่ ก้าวมาเป็นรุ่น 2 ก้าวมาเป็นพี่ที่โตที่สุดแล้ว
-จากวันนั้นที่เรายังเดินตามพี่เขาอยู่เลย แต่วันนี้เราก็ต้องโตแล้ว มีน้องๆ เดินมาถามว่าพี่สตางค์อันนี้เต้นยังไงคะ อันนี้ทำยังไงคะ ครูบอกว่าพี่สตางค์ดุน้องได้เต็มที่เลยนะ
-จนวันนี้เราต้องก้าวขึ้นมาเป็นรุ่นพี่แล้ว ก้าวขึ้นมาทำอะไรหลายๆ อย่าง ถ้าเป็นสตางค์ในวันนั้น เราคงจะไม่ได้ทำอะไรแบบนี้ เราคงจะยืนงงๆ อยู่ หรือว่าไม่ได้ทำตามที่รุ่นพี่บอก ไม่ได้สงสัยอะไร
-จนวันนี้ที่เราขึ้นมาเป็นตรงนี้ เราก็รู้สึกว่าเออเราก็ต้องโตเนอะ เพราะว่าเราก็ต้องเป็นผู้นำต่อไปให้น้อง อย่างน้องมาถาม อันนี้เต้นยังไง หรือว่าเขามาถามอะไร เราก็ต้องทำให้ได้อะไรแบบนี้ ต้องโตเป็นรุ่นพี่ให้ได้อะไรอย่างนี้ค่ะ
-ก็รู้สึกว่าหลายๆ อย่างมันก็เปลี่ยนไปเนอะ ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ที่มันล่วงเลยมา แต่จะบอกว่าวันนี้เต้นแล้วก็รู้สึกคิดถึงรุ่นพี่รุ่น 1 นะ เอาจริงคือมันเป็นฟีลแบบเราเต้นข้างเขามาโดยตลอด นึกออกป้ะ
-คือเราเป็นคนไม่ดุ หนูเป็นคนไม่ดุนะ แต่ถ้าเป็นเรื่องงาน หนูก็จะจริงจังนิดนึง ในเรื่องของแบบทำให้มันถูกต้องอะไรอย่างนี้ อยากทำให้มันออกมาดี
-ก็ไม่ได้ดุ ไม่เคยดุเลย ไม่เคยดุน้องเลย แต่ละคนก็จะมีวิธีการคนละแบบกันใช่ไหม คือก็ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน
-เพราะด้วยความที่สเตจมันมาถึงอย่างนี้ (รีโนเวท) เราก็ต้องเป็นผู้นำต่อไปให้น้องๆ เราก็ทำอะไรไม่ได้ เราก็ต้องเป็นผู้นำที่ดีต่อไป เพราะว่าพี่ๆ เขาก็พูดไว้ว่า ฝากด้วยนะ ต่อจากนี้ก็ขอให้ดีๆ
▶️ Live Stang 15/01/2023 20:56
จากเพจ ดู BNK48 ทุกวัน
https://www.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid02zyzSwHKc6aA2N2kAhGDhFBCN9DggKS56ZXBHxer4uiQNDkz6yjRgXieVPihyukj8l&id=100063505807438&mibextid=Nif5oz
เมื่อถึงวันที่ "ผู้กล้าจะคอยรับช่วงเดินต่อ" อย่างแท้จริง
การก้าวไปเป็นรุ่นพี่ที่โตสุดของ 48TH และ ความผูกพันธ์ที่มีกับ ธต แห่งแรกของ 48TH จากสตางค์
-หนูรู้สึกว่าตั้งแต่หนูเข้าวงมา เธียเตอร์ก็เป็นที่ที่ศักดิ์สิทธิ์นะคะ มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์เยอะ แล้วก็ได้เจอเรื่องราวอะไรมากมายในเธียเตอร์นะคะ
-ทั้งเรื่องที่ตัวเองเจอ เรื่องที่คนอื่นเจอ หนูว่าตั้งแต่หนูเข้าวงมา หนูก็เหมือนคลุกคลีอยู่กับเธียเตอร์แห่งนี้นานมากเลยนะ เพราะว่าซ้อมก็ซ้อมที่นี่ ออดิชั่น(เพลงที่นี่)
-ถ้าเกิดได้ดูใน senpai ก็จะเห็นว่าหนูออดิชั่นอยู่กับเธียเตอร์แห่งนี้ ไม่ใช่ออดิชั่นแบบครั้งแรกนะ แต่ออดิชั่นร้องเพลง หรือว่าเต้น Kiss wa dame yo ตั้งแต่สเตจ PARTY ga Hajimaru yo มันก็นานมากหลายปีแล้ว
-ไม่คิดนะว่าเราจะอยู่จนถึงวันที่แบบจะถูกรีโนเวทสเตจใหม่ให้เป็นที่อื่น ก็รู้สึกขอบคุณสถานที่นี้มาก ที่ทุกคนสร้างมาให้นะคะ แล้วก็ทำให้สเตจนี้มันเกิดขึ้น ทำให้มันมีบรรยากาศความทรงจำดีๆ ด้วยกัน
-ดึงหลอน? ไม่ได้ดึงหลอน คือเราไม่เคยเจอสิ่งไม่ดีเลยค่ะ ก็จะเห็นว่ามีพวงมาลัยหรืออะไรอย่างนี้ไหว้ตลอด ก็คือรู้ว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เขาดูแลปกปักษ์รักษาที่นี่อยู่ อีกใจก็รู้สึกว่าแฮปปี้มากที่ได้มีโอกาสได้เข้ามา
-ครั้งแรกที่ได้เห็นเธียเตอร์แห่งนี้ หนูช็อคมาก ในระบบที่เขาจัด มีห้องแต่งตัวด้วยเหรอ มีห้องแต่งหน้าด้วยเหรออะไรแบบนี้ แล้วก็พอเหมือนได้ใช้ เราก็ชินเนอะ
-จนมาถึงวันนี้เราก็รู้สึกว่าเฮ้ยเวลามันผ่านไปเร็วมากเลย มันผ่านไปเร็วมากจริงๆ จนวันนี้เรามาเป็นรุ่นพี่ ก้าวมาเป็นรุ่น 2 ก้าวมาเป็นพี่ที่โตที่สุดแล้ว
-จากวันนั้นที่เรายังเดินตามพี่เขาอยู่เลย แต่วันนี้เราก็ต้องโตแล้ว มีน้องๆ เดินมาถามว่าพี่สตางค์อันนี้เต้นยังไงคะ อันนี้ทำยังไงคะ ครูบอกว่าพี่สตางค์ดุน้องได้เต็มที่เลยนะ
-จนวันนี้เราต้องก้าวขึ้นมาเป็นรุ่นพี่แล้ว ก้าวขึ้นมาทำอะไรหลายๆ อย่าง ถ้าเป็นสตางค์ในวันนั้น เราคงจะไม่ได้ทำอะไรแบบนี้ เราคงจะยืนงงๆ อยู่ หรือว่าไม่ได้ทำตามที่รุ่นพี่บอก ไม่ได้สงสัยอะไร
-จนวันนี้ที่เราขึ้นมาเป็นตรงนี้ เราก็รู้สึกว่าเออเราก็ต้องโตเนอะ เพราะว่าเราก็ต้องเป็นผู้นำต่อไปให้น้อง อย่างน้องมาถาม อันนี้เต้นยังไง หรือว่าเขามาถามอะไร เราก็ต้องทำให้ได้อะไรแบบนี้ ต้องโตเป็นรุ่นพี่ให้ได้อะไรอย่างนี้ค่ะ
-ก็รู้สึกว่าหลายๆ อย่างมันก็เปลี่ยนไปเนอะ ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ที่มันล่วงเลยมา แต่จะบอกว่าวันนี้เต้นแล้วก็รู้สึกคิดถึงรุ่นพี่รุ่น 1 นะ เอาจริงคือมันเป็นฟีลแบบเราเต้นข้างเขามาโดยตลอด นึกออกป้ะ
-คือเราเป็นคนไม่ดุ หนูเป็นคนไม่ดุนะ แต่ถ้าเป็นเรื่องงาน หนูก็จะจริงจังนิดนึง ในเรื่องของแบบทำให้มันถูกต้องอะไรอย่างนี้ อยากทำให้มันออกมาดี
-ก็ไม่ได้ดุ ไม่เคยดุเลย ไม่เคยดุน้องเลย แต่ละคนก็จะมีวิธีการคนละแบบกันใช่ไหม คือก็ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน
-เพราะด้วยความที่สเตจมันมาถึงอย่างนี้ (รีโนเวท) เราก็ต้องเป็นผู้นำต่อไปให้น้องๆ เราก็ทำอะไรไม่ได้ เราก็ต้องเป็นผู้นำที่ดีต่อไป เพราะว่าพี่ๆ เขาก็พูดไว้ว่า ฝากด้วยนะ ต่อจากนี้ก็ขอให้ดีๆ
▶️ Live Stang 15/01/2023 20:56
จากเพจ ดู BNK48 ทุกวัน
https://www.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid02zyzSwHKc6aA2N2kAhGDhFBCN9DggKS56ZXBHxer4uiQNDkz6yjRgXieVPihyukj8l&id=100063505807438&mibextid=Nif5oz
เมื่อถึงวันที่ "ผู้กล้าจะคอยรับช่วงเดินต่อ" อย่างแท้จริง