เรากับสามีผูกข้อมือมาอยู่ด้วยกันจะปีนึงแล้ว สามีมีลูกติด2คนเป็นผู้ชายคะแต่ลูกเขาอยู่กับเขา1คนซึ่งเป็นคนเล็กอายุประมาน7-8ขวบ เรียนอยู่ชั้นป.1 ซึ่งเราก็ทำหน้าที่แม่เลี้งมาสักระยะนึงนะคะ ไปรับเขาที่ ร.ร ตอนเย็นวันหยุดก็ทำกับข้าวให้เขากินพาไปซื้อขนม   แต่ลูกเขาก็ยังไปเล่นกับพี่ชายเขาอีกคนที่อยู่กับแม่เขา แล้วบางทีพี่ชายเขาก็มาเล่นที่บ้านสามีเรา ( นิสัยของลูกติดสามีคนที่อยู่กับสามีนี่  เอาแต่ใจตัวเอง ดื้อ พูดหยาบคาย ชอบพูดทะลึ้ง ซึ่งเราก็คอยบอกคอยสอนเขานะคะแต่เขาไม่เอาที่เราสอนเลย)   แล้วพออยุ่ด้วยกันกับสามีมาสักพักเรา  ตั้งใจมีลูกกับสามี  พอเราท้อง เหมือนว่า เรากลับแย่ลงๆ สามีเขาเหมือนรักลูกติดเขามากกว่า ดูเขาสนใจลูกเขามากกว่า ทุกคนอาจจะมองว่าทำไมเราตั้งใจปล่อยมีลูกเร็วจัง  คือถ้าจะให้พูดเห็นแก่ตัว ไม่มีใครอยากเลี้ยงลูกคนอื่นจนวันตายหรอกใช้ไหมคะ แล้วอีกอย่างนึง เด็กถ้าเขาโตมายังใงเขาก็ต้องโหยหาถึงแม่แท้ๆเขาแน่นอน เพราะสังคมโรงเรียนหรือสังคมรอบตัวเขาสอนให้เด้กรักแม่กตัญญู  เราเข้าใจนะว่า ถ้ารับไม่ได้จะมาเอาคนมีลูกติดทำไม แต่ตอนแรกๆที่ฉันมาอยู่กับสามีคือ พ่อแม่สามีรวมถึงสามีเขาพูดว่า ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวไม่ได้ติดต่อกับฝั่งแม่ของเด็กแล้ว แต่ความเป็นจริง ยังไปส่งลูกไปมาหาสู่ อยู่เลย  ทุกคนอาจจะบอกว่า รักเขาก็ต้องรักลูกเขาด้วย  ต้องรับให้ได้ จากใจเลยนะคะ   คนที่พูดแบบนี้ถ้าอยุ่นานๆไปก็รับไม่ได้คะ เหนื่อยคะ ตั้งท้องระยะแรกๆแพ้ท้องทั้งวันทั้งคือ ต้องเลี้ยงลูกเขาด้วยงานบ้านก็ต้องทำคำ
(ขอบคุณทุกๆคนที่ได้เข้ามาอ่านข้อความเรานะคะ )