พอดีได้ดูเหงียนเล่นก็เลยย้อนไปดูอดีตที่เค้าเคยเจอทีมใหญ่ เจอหลี-ยุ่น ระดับเอเชียเค้าตายยาก เราควรลองทำบ้างดีมั้ย

ผมว่าเราทำได้ทุกอย่างที่เค้าทำ ไม่ใช่เกมที่เล่นสกปรกด้วย เป็นผมจะยอมทิ้งอีโก้เพื่อให้เรากระเถิบขึ้นไป ไม่ใช่อะไรหรอก ก้าวแรกที่เราจะต่อยอดฟอร์มการเล่นมันต้องเป็นเราที่ผลงานทีมดีขึ้น 
เห็นจากที่เราชนะเค้าแบบเหนือชั้น 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

 ผมว่ามันคือสไตล์ใหม่ของเรา วิธีการหลากหลาย สูตรหลากหลาย ไม่ตายตัว ทำให้จับทางได้ยาก

โดยรวมที่ผมเห็นตั้งแต่เกมแรกที่(เกือบชนะ)มาจนถึงเกมสอง 

เราชนะเค้าด้วยจินตนาการของนักเตะ ความสามารถส่วนบุคคลของนักเตะ +  ทักษะ + วิธีการที่ต่างออกไปจากเดิม และมาโน่ที่ก็มาท็อปฟอร์มเอาวันนี้

ผมไม่กล้าพูดชมมาโน่เก่งที่ยืดหยุ่นเกมได้  และกล้าที่จะเปลี่ยนแปลงสไตล์ เพราะผมกำลังทึ่งและแปลกใจอยู่

นักเตะกล้าที่จะเปลี่ยนแปลงรูปแบบการเล่นการวิ่งการยืนกดดัน บุกเป็นกลุ่มที่ต่างออกไปตลอด ต้องมาเล่นรับแบบเหนียวแน่นปั๊ก เร็วมากกกก

แต่จากเกมนั้นก็ตกผลึกอะไรหลายอย่าง พอให้เราเล่นรับแล้วโต้คมๆ เลี้ยงกินตัว หาช่องยิงไกล เลี้ยงจี้สวยๆสร้างความกดดัน เราก็ทำได้หนิ เหลือแค่เซตเพลย์แต่นั้น

อนาคตข้างหน้าผมถึงอยากเห็นไทยใช้กลยุทธ์ วิธีการ แบบที่เวียดนามใช้ปราบและเสมอกับยอดทีมเอเชียหลายทีมลองดูจัง มีเสมอด้วย

บางเกมผมว่าเค้าไม่ค่อยตุกติกเค้าก็ผ่านมาได้ เค้าตายยากจริง หรือเราควรพัฒนาจิตใจก่อนเป็นอันดับแรก
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่