จากกระทู้ที่แล้วที่สามีไปคุยกับแฟนเก่า และหนูขอห่างเขา 7 วัน พอห่างกันยอมรับค่ะว่าหนูคิดถึงและรักเขามากค่ะ ระหว่างที่ห่างหนูก็เพิ่งรู้ว่าเขาไม่ได้ไปไหนไกลเลย เขาไปนอนบ้านลุงหนู ลุงบอกว่าช่วงที่มาอยู่บ้านลุงสามีหนูไปทำงาน กลับบ้านตรงเวลาตลอด อยู่แต่บ้าน ข้าวปลาไม่ค่อยกิน และตัดภาพมาที่หนูที่นึกว่าสามีกลับไปอยู่บ้าน และเพื่อนพูดกรอกหูว่าห่างกันแบบนี้ไม่กลัวเขาไปคุยกะบแฟนเก่าอีกหรอ บอกตรงๆ ตอนนั้นกลัวค่ะแต่ก็วัดกันไปเลยว่าควรไปต่อดีมั้ย แต่ค่ะตกม้าตายได้ 3 วันค่ะ โทรไปหาเขา ตอนเที่ยงคืน ว่าหายโกรธคุณนะแต่จะให้อภัย เขาก็เหมือนจะร้องไห้ และหนูก็พูดว่า แต่!!! คุณต้องยอมรับข้อเสนอดังต่อไปนี้ให้ได้คือ! ต้องให้รหัสเฟส ไลน์ รหัสโทรศัพท์ ทำอะไรก็ไม่ว่าถ่ายรูปรายงานด้วย ( เขาเป็นคนหวงโทรศัพท์เขานะคะเพราะงานเขาค่อนข้างสำคัญมาก แต่หนูรู้รหัวเขาอยู่แล้วแกล้งทำเป็นไม่รู้ ช่วงแรกที่แต่งงานเช็คบ่อยมากค่ะ แต่ไม่มีอะไรเลยค่ะ หนูค่อยข้างเก่ง IT เรื่องกู้ข้อมูลถนัดยิ่งนัก กู้แล้วก็ไม่มีอะไรค่ะ เลยเชื่อใจเรื่องนี้ แต่มาพลาด 2 เดือนส่งท้ายปีเก่า 65 นี่แหละค่ะ เพราะความไว้ใจ ) เข้าเรื่องต่อเขาโอเครค่ะ และเขาบอกหนูว่าขอเวลาแปปนึง 5 นาทีถึงบ้านหนูตกใจมาก และรู้ว่าเขาอยู่บ้านลุงก็เลยโล่งใจไปเรื่องที่เขาจะแอบไปหาใครระหว่างที่ห่างกันมั้ย พอสามีรับข้อตกลงนี้ได้แล้ว เขาก็ให้รหัสทุกอย่างหนู แต่บอกตรงๆ เลยค่ะคือตอนนี้ หนูกลับยังระแวงเขาอยู่เลยค่ะ แบบงี่เง่านิดหน่อยด้วย เหมือนคนขาดความรัก แต่สามีเข้าใจนะคะ เขาก็ดูพยายามมากๆ กับหนู แต่หนูไม่อยากระแวงเขา หรืองี่เง่าใส่เขา แต่มันก็ทำไม่ได้เลยค่ะ อยากถามพี่ๆ หน่อยค่ะว่าหนูควรทำยังไงดีคะให้ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นและเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง หนูไม่อยากกลืนน้ำลายตัวเองที่เคยว่าพวกผู้หญิงงี่เง่า ตอนนี้หนูเข้าใจพวกผู้หญิงที่หนูเคยว่าแล้วค่ะ เพราะตอนนี้หนูก็เป็นแบบนั้น 😭😭😭
ทำยังไงให้ไม่ระแวงน้อยลงบ้างคะ