คือเรามีแฟนคนนึง คบกันมาปีกว่า แต่ตอนนี้เหมือนเราอิ่มตัว และเราชอบมีปัญหาตรงที่ ไม่ค่อยมีเวลาให้แฟน ละมันเป็นเรื่องเดิมๆ แฟนไม่ได้เรียกร้องอะไรหรอก แค่นานๆครั้ง แต่เป็นเราเองที่ไม่ค่อยให้เวลาเขาได้เต็มที่ สมมติ เราหยุดวันเสาร์ ละเขาก็หยุดวันเสาร์ แต่เราก็จะชอบอ้างว่า มีงานต้องเคลียร์ คืองานเราอะ ถึงมีวันหยุดก็จริง แต่มันมีงานให้ทำเรื่อยๆ (ถ้าหัวหน้าสั่ง ก็ต้องทำ) แต่ในวันหยุดของแฟน คือเขาได้หยุดจริง หยุดที่หมายถึง ไม่ได้เอางานตามมาทำที่บ้านเท่าไหร่ เขาก็จะมีเวลาให้เราเต็มที่ แต่เป็นเรา ที่ให้เขาได้ไม่เต็มที่ แฟนก็เข้าใจแหละ แต่บ่อยครั้งไป เขาก็คงนอยด์ เพราะเหมือนปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวบ่อยๆ ละทีนี้ เราเลยรู้สึกว่า เราไม่ค่อยได้ทำให้มันดีขึ้นเพื่อเขาอะ บางทีงานมันชนจริงๆ แต่บางที ถึงจะมีเวลาว่าง(ที่เราแค่แอบอู้งาน พักงานเพราะเหนื่อย) เราก็ชอบที่จะนอน ดูหนัง อ่านนิยาย มากกว่าไปคุยกับแฟน แต่เราก็ไม่ได้หายไปเลยซะทีเดียวนะ แต่รู้สึกได้ว่า ตัวเองไม่ได้อิน หรือตอบสนองต่อความต้องการของแฟนเท่าไหร่ การตอบกลับเราที่มีต่อแฟน มันเลยช้า ละหลังๆมานี้ เราเลยมีความคิดที่ว่า หรือเราจะพอแค่นี้ดี...
       ...หรือมันแค่จุดอิ่มตัว เรารักแฟนนะ เวลาเขามีปัญหา บางเรื่องเราก็รับฟังได้ทันที บางเรื่องเราก็ช่วยเขาได้บ้างเล็กน้อย เราก็คุยกับแฟนทุกวันแหละ แต่แค่เราจะชอบตอบช้า แต่เราสังเกตได้ว่า ช่วงนี้เราไม่ได้รู้สึกคิดถึงแฟนเลยอะ ไม่ได้บอกคิดถึงแฟนก่อน จะบอกก็ตอนแฟนบอกมาก่อน ถึงแหนหายไม่ตอบ เราก็จะคิดว่า แฟนคงงานยุ่ง ละเราเองก็มีงานให้ทำล้นมือ จนบางทีไม่ว่างที่จะมาคิดเรื่องแฟน แฟนเราให้โอกาสเราแก้ตัวมารอบนี้ แต่เรารู้สึกว่า เราไม่ได้ทำให้มันดีขึ้น ละมันก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม อาจจะพยายามทำให้ดีช่วงแรกๆ แต่พอซักพัก เราก็กลับมาเป็นแบบนี้อีก