ก่อนอื่นเลยนะคะคือเราเป็นนักศึกษามาเรียนต่างจังหวัดคนเดียวมาเจอเพื่อนข้างหน้าเลย เรารู้สึกว่าไม่ค่อยมีความสุขกับชีวิตเหมือนทุกปัญหา
รุมรอบตลอด ไม่ว่าจะเรื่องเรียน เราก็ไม่ชอบแต่ก็พยายามเรียนให้รอดให้ดี เพราะตอนแรกก่อนจะเข้าคณะนี้เราไม่รู้จะเรียนอะไร แค่เรียนตามที่แม่บอกแต่ในใจแบบรู้สึกว่างเปล่ามาก พอมาเรียนก็มาเจอเพื่อนที่แบบเหมือนจะดีแต่ก็แค่เหมือน คือเราอยากจะแบบจริงจังบ้างกับการเรียนเพราะเรากลัวเรียนไม่รอด แต่เพื่อนกลุ่มนี้ที่เราเจอแบบชอบชวนเที่ยวตลอดเลย คือเราเหนื่อยมากในแต่ล่ะวัน แล้วตอนนี้ยังมาเจอปัญหาสุขภาพคือตาบวม มีก้อนในตาเป็นมาจะเดือนหนึ่งแล้วเข้ามา2
คลีนิกแต่ก็ยังไม่หาย เราก็อยากรีบรักษาอยากหายนะเพราะเราสายตาสั้นมาก แบบต้องใส่คอนแทคแลนส์ตลอดเวลาไปเรียน แต่พอมาตาบวมก็มาได้ใส่ แล้วใส่แว่นตาแทนซึ่งมันหงุดหงิดมาก เราเลยใส่ๆถอดๆเวลาเรียนแล้วปกติยิ่งเรียนไม่ค่อยรู้เรื่องยิ่งไม่รู้อะไรเลยทีนี้ ตอนแรกก็ไม่ได้อยากเอาเรื่องความรักเข้ามาคิดด้วยนะคะ แต่มันก็อดไม่ได้เพราะปัญหาทุกอย่างมันเข้าพร้อมกัน คือแบบกำลังอกหักแล้วมันก็เศร้าพอแล้ว แต่มาเจอปัญหาพวกนี้ยิ่งดิ่งลงไปอีก ตอนนี้คือตาเราบวมกำเริบอีกไปเรียนไม่ได้ต้องลาอยู่แต่ห้อง ตอนนี้เราเหมือนซึมเศร้าไปเลยอยากเล่าให้ใครซักคนฟังนะคะ แต่ก็ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังทุกคนต่างใช้ชีวิตปกติดูมีความสุข กลัวเล่าไปก็โดนว่าเรียกร้องความสนใจอีกน้อยคนนักที่จะเข้าใจ ส่วนมากที่เจอมาก็มีแต่เอาเราไปนินทาอย่างนู่นอย่างนี่ เราเป็นคนคิดมากกลัวคำพูดของคน อยากจะเล่าให้แม่ฟังนะคะเพราะเรามีแค่แม่คือพ่อแม่แยกทางตั้งแต่เด็กแล้ว แต่ก็ต้องเข้าใจว่าแม่ทำงานส่งเราเรียนคนเดียวแบบเลิกงานมาแต่ละวันก็ดึกแล้ว เราก็ไม่อยากเอาปัญหาที่เจอไปเล่าให้แม่คิดมากกับเรา ตอนนี้ก็แค่ภาวนาว่าทุกอย่างจะดีขึ้นแค่นั้นค่ะ