เริ่มเหตุเลยนะคะ คือเราไม่รู้ว่าเราผิดหรือยังไง เรามีเพื่อนสนิท อยู่ 3คน นามสมมุติ
คือ เพื่อนคนที่ 1 ชื่อ(A) เพื่อนคนที่2 ชื่อ(B) คนที่3 (D) เราอ่ะคบกันสมัยตอนเป็นเด็กๆจนประถม เรารักกันมาก มีขนม อะไรก็แบ่งกันหมด คือรู้สึกโชคดีที่มีเพื่อนแบบนี้ และช่วงมัธยมต้น เพื่อน(a) เรียนไม่เก่งเลย เราช่วยเขาตลอด เพราะa เป็นเพื่อนที่ใจดี มีเมตตา ส่วนเพื่อน (B'D)ก็ใจดี จริงใจ เมตตา แถมเรียนเก่ง ไปไหนไปกันตลอด มีปัญหาอะไรช่วยแก้ ไม่เคยทิ้งเรา เราก็ไม่เคยทิ้งมัน จวบจนวันหนึ่ง........ร.รนั้นมีแค่ม.3 ตอนนั้น เป็นวันปัจฉิม คือร้องไห้หนักมาก เพราะไม่อยากแยกจากเพื่อนสนิท เรากับพี่(a) เรียนม.4ที่เดียวกัน แต่คนละสาย เราเรียน สายวิทย์
ส่วนa เรียนสายศิลป์ ซึ่งเรามาเรียนต่างจังหวัด กับเพื่อนคนนี้ เราก็ไม่รู้จักใครซักคน มีแต่เพื่อนa ที่เราสนิทมากๆ เรากับa ก็ไปไหนไปกัน จนวันหนึ่ง เพื่อนa มีเพื่อ[youtube][/youtube]นใหม่ ในสายเดียวกัน เราก็ดีใจ เราอ่ะเป็นเด็กหอ เด็กหอ มีแต่คนเรียนสายศิลป์
ยกเว้นเรา เรากินข้าวก็กินกัน3คน มีอยู่มาวันหนึ่ง เรารอเพื่อนaกินข้าว รอจนถึงเขากดอ๊อดเข้าเรียน เราก็ไม่ได้กินข้าว เป็นแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนวันนึง เรารู้สึกว่าเหนื่อยที่ต้องรอ เราก็โกรธa แต่aก็ง้อ แล้วก็กินข้าวตามปกติ ซึ่งโรงอาหารแบ่งกินตามหอ กับเด็กบ้าน กลุ่มใครกลุ่มมัน แล้วทีนี่ เพื่อนaก็ไปกินข้าวกับ เพื่อนใหม่นามสมมุติว่า(na) ทั้งทีเรายืนรอเขา พวกเขา2คน ก็เดินผ่านเราแต่ยิ้มทักทาย ทั้งที่เรารอมันกินข้าว ก็เดินผ่านไปเฉย และก็บอกว่าไปกินข้าวคนเดียวสิ เดี๋ยวกูกับna จะไปซื้อข้าวกิน ไม่ต้องรอ เราก็เสียใจมากบอกตามตรง เราก็เลยไปกินข้าวกับเพื่อนกลุ่มอื่น ที่อยู่เด็กหอ หลังจากนั้น มีอะไรก็เราก็ไม่สนใจ เราเริ่มห่างต่างคนต่างห่าง แต่เราก็เสียใจ อยู่ฝ่ายเดียว
ที่เพื่อสนิทเปลี่ยนไป แบบเวลาทำอะไรก็จะนึกถึงแต่เพื่อนใหม่na เราก็โคตรเฟล
ได้แต่บอกพิมพ์แช่ให้เพื่อนสนิทอีกคนที่ชื่อว่า(D) เธอเป็นเพื่อนที่เราไว้ใจเป็นพิเศษ เรารู้สึกเสียใจที่เพื่อน(a)ทำกับเรา
ทั้งทีตอนที่เพื่อน(a)ป่วยชัก เรายอมขาดเรียนเพื่อมาดูแล ค่อยตักอาหารมาให้กิน เพื่อน(a)เรียนด้อย เราก็ช่วยติวให้ ทั้งที่เราไม่เก่ง ก็พอทำได้ ค่อยปลอบตอนมันเศร้า และช่วงที่เพื่อน(a)พ่อแม่แยกทาง เพื่อน(a)ร้องไห้หนักมาก เพราะเขาเสียใจที่ครอบครัวเป็นแบบนี้ เราก็อยู่เป็นเพื่อนเขา เช็ดน้ำตา ค่อยให้กำลังใจ และเราก็ให้พ่อแม่เขาขับไปส่งที่บ้านมัน กลัวมันคิดสั้น แล้วทีนี้ปู เรามีปัญหา เพื่อน(a)บอกว่ามันไม่ใช่เรื่องของ กู นั่นมันเป็นเรื่องของ เราก็จุดในใจ ก็ไม่อยากคิดมาก เลยปล่อยผ่าน แล้วทีนี้เราไม่สบายทั้งป่วยบ่อย พ่อแม่บอกให้กลับมาเรียนที่บ้าน เราก็ลังเล เราเพื่อนสนิท(a)ว่า ว่ากูควรย้ายร.รดีไหมวะ เพื่อนสนิท(a) บอกว่าไปเหอะ ไม่มีเพื่อนอย่างกูก็อยู่ได้ เพราะกูมี(na)เป็นเพื่อน คำนี้เราก็จุกอีก ตอนเรามีเรื่องอะไรสักอย่างนิแหละ จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไร แล้วที่นี่เราก็บอกว่า aกูควรทำไงดี
เพื่อนaบอกว่าก็เรื่องของสิ มันไม่ใช่เรื่องของกู แล้วก็ทำหน้าเฉยๆแล้วก็หันหน้าหนีไปคุยกับเพื่อนใหม่
เราที่นี่เราก็ย้ายร.รเลย ตัดสินใจได้ล่ะ หลักที่ย้ายคือร่างกายไม่แข็งแรง ป่วยง่าย
อยู่ร.รที่ใกล้กับพ่อแม่ แล้วทีนี้ปู เรานอนร้องไห้ เล่าก็เล่าเรื่องให้Dฟัง แบบพิมพ์แชท
เพื่อนD:บอกว่าใจเย็นๆเพื่อนกัน
เรา:ก็ร้องไห้บอก มันไม่สนใจกูเลย ตั้งแต่มานี่มันก็เปลี่ยนไป กูเสียวะ เราก็เล่ามาเกิดอะไรขึ้น
เพื่อน
D) บอกว่าลองให้โอกาสมันสักครั้ง เราก็โอเคร
หลังจากนั้นไม่นาน เพื่อน(a)ก็ย้ายร.รเพราะเพื่อนใหม่ทิ้งไปเล่นกับคนอื่น
เรา.ก็บอกให้(D)ว่า เห็นไหมสุดท้ายก็โดนเหมือนกู กูหวังว่ามันจะได้รับบทเรียน
หลายเดือนผ่านมา
เรา.เห็นมัน เราก็ทักทายเพื่อนa แต่เพื่อนaทำเฉยมาก ตั้งแต่เขามีฐานะที่ดีขึ้น
เขาก็ยิ้มให้เรา แต่ไม่ทักเราเลย ต้องเป็นเราตลอดที่ทักหา ทั้งความเป็นจริง และในเฟส
เพื่อนa.บอกว่าจะมาหาที่บ้าน เราก็รอตั้งหลายครั้ง
เรา.เรามีปัญหาอะไรก็ไม่เคยช่วย ช่วยแต่คนอื่น เราก็น้อยใจเพื่อนa เลยทักหาเพื่อนDว่า เพื่อนaเปลี่ยน ทักไปก็ไม่ตอบ ไม่อ่านด้วย ต่างจากเดิมเลย
อยู่ๆ เพื่อน(D)ก็มาว่าเราว่า ใส่ร้ายa นินมาเรื่องa แต่a ไม่เคยเล่าเรื่องเราให้ ให้Dฟัง
เราก็บอกว่าถ้าไม่เชื่อ ถามมันถามสิaอ่ะ
แล้วที่นี่เพื่อน(D)ก็แคปแชทที่เราเคยพูดเรื่องaว่าเสีย และโกรธแค่ไหน
เพื่อนaก็ลง สตอรี่ด่าว่า เรา
เรา.ทักแชทไปหาaว่า ตั้งแต่กูเป็นเพื่อนกูเคยหักหลัง ทรยศไหม หาว่ากูนินทา คือพูดให้คนอื่นไปทั่ว เราก็พูดออกจากใจเลยว่า ถ้ากูจะนินทา กูคงไม่ให้เพื่อนDทักถามหรอก
โพสสตอรี่ว่า ช่วยกูอย่างนู้นอย่างนี้
กูเองหรือเปล่า คนเดียวที่เปล่า ฝ่ายเดียวที่ช่วยเหลือ เราก็พิมพ์ทุกเหตุที่ช่วยมัน
และเรื่องที่ทำทำกับเรา
a:บอกว่า มันผ่านกี่ปีแล้วอ่ะ(ที่เราเคยช่วยและเรื่องที่ทำไว้กับเรา)
เพื่อนD.ก็ด่าว่าเรา เป็นเพื่อนที่ไม่ดี เราก็บอกว่า น้อยใจเพื่อน เราคิดในใจเราผิดมากเลยหรอคะ
แล้ววันนี้ เราก็ได้ทักถามมันทั้งสอง
ทักหาเพื่อจะเคลียร์ใจ ใจเราทักว่า คิดถึงเราไหม เพื่อนDบอก กูไม่ได้คิดถึงเรื่องเพื่อนเลย แต่เราบอกกับD ว่ากูคิดถึงมากเลย กูแคร์มากนะ แต่พอเราตอบมาแบบนี้ก็รู้สึกเจ็บ
เลยทักหาa ก็ทำเหวี่ยงใส่เรา เราก็พูดกับมันว่ามาเคลียร์ใจ' ถ้าการพูดแบบนี้ถือว่ากูนินทา กูขอโทษด้วยนะ กูน้อยใจจริงนะ อ่ะชอบทำเป็นเฉยใส่กูแล้วเราก็ทักอีกว่า ยังอยากเป็นเพื่อนกันอยู่ไหม aตอบ ยังไงก็ได้ แล้วแต่ เราก็เลยบอกเอาที่สบายใจ ถ้ากูทักหาแล้วทำให้ไม่โอเค กูจะไม่ทักหาแล้วแหละ
เราก็อยากรู้ว่า เราผิดมากใช่ไหมคะ
อยากจะบอกว่า เราก็ยังคุยกับ(B)อยู่
แต่aกับD เลิกติดต่อกันแล้ว ก็มีหลายคนบอกว่า aกับD ทำกับเจ็บแสบยังจะคิดถึงอีกหรอ เราบอกตรงๆนะคะ เราเต็มที่กับเพื่อนมากๆ แต่ทำไมเขาถึงกับเราแบบนี้
เพื่อนD เราคนที่เราไว้ใจมากที่สุด ก็ไม่เคยคิดว่าเขาจะทำแบบนั
#หากย้อนเวลาได้ ขอย้อนเวลาที่ได้อยู่กับเพื่อนกลุ่มนี้ตอนประถม
อยากให้พวกเขาเหมือนเดิม
เราผิดไหม? เพื่อนสนิท ที่ไม่สนิท
คือ เพื่อนคนที่ 1 ชื่อ(A) เพื่อนคนที่2 ชื่อ(B) คนที่3 (D) เราอ่ะคบกันสมัยตอนเป็นเด็กๆจนประถม เรารักกันมาก มีขนม อะไรก็แบ่งกันหมด คือรู้สึกโชคดีที่มีเพื่อนแบบนี้ และช่วงมัธยมต้น เพื่อน(a) เรียนไม่เก่งเลย เราช่วยเขาตลอด เพราะa เป็นเพื่อนที่ใจดี มีเมตตา ส่วนเพื่อน (B'D)ก็ใจดี จริงใจ เมตตา แถมเรียนเก่ง ไปไหนไปกันตลอด มีปัญหาอะไรช่วยแก้ ไม่เคยทิ้งเรา เราก็ไม่เคยทิ้งมัน จวบจนวันหนึ่ง........ร.รนั้นมีแค่ม.3 ตอนนั้น เป็นวันปัจฉิม คือร้องไห้หนักมาก เพราะไม่อยากแยกจากเพื่อนสนิท เรากับพี่(a) เรียนม.4ที่เดียวกัน แต่คนละสาย เราเรียน สายวิทย์
ส่วนa เรียนสายศิลป์ ซึ่งเรามาเรียนต่างจังหวัด กับเพื่อนคนนี้ เราก็ไม่รู้จักใครซักคน มีแต่เพื่อนa ที่เราสนิทมากๆ เรากับa ก็ไปไหนไปกัน จนวันหนึ่ง เพื่อนa มีเพื่อ[youtube][/youtube]นใหม่ ในสายเดียวกัน เราก็ดีใจ เราอ่ะเป็นเด็กหอ เด็กหอ มีแต่คนเรียนสายศิลป์
ยกเว้นเรา เรากินข้าวก็กินกัน3คน มีอยู่มาวันหนึ่ง เรารอเพื่อนaกินข้าว รอจนถึงเขากดอ๊อดเข้าเรียน เราก็ไม่ได้กินข้าว เป็นแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนวันนึง เรารู้สึกว่าเหนื่อยที่ต้องรอ เราก็โกรธa แต่aก็ง้อ แล้วก็กินข้าวตามปกติ ซึ่งโรงอาหารแบ่งกินตามหอ กับเด็กบ้าน กลุ่มใครกลุ่มมัน แล้วทีนี่ เพื่อนaก็ไปกินข้าวกับ เพื่อนใหม่นามสมมุติว่า(na) ทั้งทีเรายืนรอเขา พวกเขา2คน ก็เดินผ่านเราแต่ยิ้มทักทาย ทั้งที่เรารอมันกินข้าว ก็เดินผ่านไปเฉย และก็บอกว่าไปกินข้าวคนเดียวสิ เดี๋ยวกูกับna จะไปซื้อข้าวกิน ไม่ต้องรอ เราก็เสียใจมากบอกตามตรง เราก็เลยไปกินข้าวกับเพื่อนกลุ่มอื่น ที่อยู่เด็กหอ หลังจากนั้น มีอะไรก็เราก็ไม่สนใจ เราเริ่มห่างต่างคนต่างห่าง แต่เราก็เสียใจ อยู่ฝ่ายเดียว
ที่เพื่อสนิทเปลี่ยนไป แบบเวลาทำอะไรก็จะนึกถึงแต่เพื่อนใหม่na เราก็โคตรเฟล
ได้แต่บอกพิมพ์แช่ให้เพื่อนสนิทอีกคนที่ชื่อว่า(D) เธอเป็นเพื่อนที่เราไว้ใจเป็นพิเศษ เรารู้สึกเสียใจที่เพื่อน(a)ทำกับเรา
ทั้งทีตอนที่เพื่อน(a)ป่วยชัก เรายอมขาดเรียนเพื่อมาดูแล ค่อยตักอาหารมาให้กิน เพื่อน(a)เรียนด้อย เราก็ช่วยติวให้ ทั้งที่เราไม่เก่ง ก็พอทำได้ ค่อยปลอบตอนมันเศร้า และช่วงที่เพื่อน(a)พ่อแม่แยกทาง เพื่อน(a)ร้องไห้หนักมาก เพราะเขาเสียใจที่ครอบครัวเป็นแบบนี้ เราก็อยู่เป็นเพื่อนเขา เช็ดน้ำตา ค่อยให้กำลังใจ และเราก็ให้พ่อแม่เขาขับไปส่งที่บ้านมัน กลัวมันคิดสั้น แล้วทีนี้ปู เรามีปัญหา เพื่อน(a)บอกว่ามันไม่ใช่เรื่องของ กู นั่นมันเป็นเรื่องของ เราก็จุดในใจ ก็ไม่อยากคิดมาก เลยปล่อยผ่าน แล้วทีนี้เราไม่สบายทั้งป่วยบ่อย พ่อแม่บอกให้กลับมาเรียนที่บ้าน เราก็ลังเล เราเพื่อนสนิท(a)ว่า ว่ากูควรย้ายร.รดีไหมวะ เพื่อนสนิท(a) บอกว่าไปเหอะ ไม่มีเพื่อนอย่างกูก็อยู่ได้ เพราะกูมี(na)เป็นเพื่อน คำนี้เราก็จุกอีก ตอนเรามีเรื่องอะไรสักอย่างนิแหละ จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไร แล้วที่นี่เราก็บอกว่า aกูควรทำไงดี
เพื่อนaบอกว่าก็เรื่องของสิ มันไม่ใช่เรื่องของกู แล้วก็ทำหน้าเฉยๆแล้วก็หันหน้าหนีไปคุยกับเพื่อนใหม่
เราที่นี่เราก็ย้ายร.รเลย ตัดสินใจได้ล่ะ หลักที่ย้ายคือร่างกายไม่แข็งแรง ป่วยง่าย
อยู่ร.รที่ใกล้กับพ่อแม่ แล้วทีนี้ปู เรานอนร้องไห้ เล่าก็เล่าเรื่องให้Dฟัง แบบพิมพ์แชท
เพื่อนD:บอกว่าใจเย็นๆเพื่อนกัน
เรา:ก็ร้องไห้บอก มันไม่สนใจกูเลย ตั้งแต่มานี่มันก็เปลี่ยนไป กูเสียวะ เราก็เล่ามาเกิดอะไรขึ้น
เพื่อน
หลังจากนั้นไม่นาน เพื่อน(a)ก็ย้ายร.รเพราะเพื่อนใหม่ทิ้งไปเล่นกับคนอื่น
เรา.ก็บอกให้(D)ว่า เห็นไหมสุดท้ายก็โดนเหมือนกู กูหวังว่ามันจะได้รับบทเรียน
หลายเดือนผ่านมา
เรา.เห็นมัน เราก็ทักทายเพื่อนa แต่เพื่อนaทำเฉยมาก ตั้งแต่เขามีฐานะที่ดีขึ้น
เขาก็ยิ้มให้เรา แต่ไม่ทักเราเลย ต้องเป็นเราตลอดที่ทักหา ทั้งความเป็นจริง และในเฟส
เพื่อนa.บอกว่าจะมาหาที่บ้าน เราก็รอตั้งหลายครั้ง
เรา.เรามีปัญหาอะไรก็ไม่เคยช่วย ช่วยแต่คนอื่น เราก็น้อยใจเพื่อนa เลยทักหาเพื่อนDว่า เพื่อนaเปลี่ยน ทักไปก็ไม่ตอบ ไม่อ่านด้วย ต่างจากเดิมเลย
อยู่ๆ เพื่อน(D)ก็มาว่าเราว่า ใส่ร้ายa นินมาเรื่องa แต่a ไม่เคยเล่าเรื่องเราให้ ให้Dฟัง
เราก็บอกว่าถ้าไม่เชื่อ ถามมันถามสิaอ่ะ
แล้วที่นี่เพื่อน(D)ก็แคปแชทที่เราเคยพูดเรื่องaว่าเสีย และโกรธแค่ไหน
เพื่อนaก็ลง สตอรี่ด่าว่า เรา
เรา.ทักแชทไปหาaว่า ตั้งแต่กูเป็นเพื่อนกูเคยหักหลัง ทรยศไหม หาว่ากูนินทา คือพูดให้คนอื่นไปทั่ว เราก็พูดออกจากใจเลยว่า ถ้ากูจะนินทา กูคงไม่ให้เพื่อนDทักถามหรอก
โพสสตอรี่ว่า ช่วยกูอย่างนู้นอย่างนี้
กูเองหรือเปล่า คนเดียวที่เปล่า ฝ่ายเดียวที่ช่วยเหลือ เราก็พิมพ์ทุกเหตุที่ช่วยมัน
และเรื่องที่ทำทำกับเรา
a:บอกว่า มันผ่านกี่ปีแล้วอ่ะ(ที่เราเคยช่วยและเรื่องที่ทำไว้กับเรา)
เพื่อนD.ก็ด่าว่าเรา เป็นเพื่อนที่ไม่ดี เราก็บอกว่า น้อยใจเพื่อน เราคิดในใจเราผิดมากเลยหรอคะ
แล้ววันนี้ เราก็ได้ทักถามมันทั้งสอง
ทักหาเพื่อจะเคลียร์ใจ ใจเราทักว่า คิดถึงเราไหม เพื่อนDบอก กูไม่ได้คิดถึงเรื่องเพื่อนเลย แต่เราบอกกับD ว่ากูคิดถึงมากเลย กูแคร์มากนะ แต่พอเราตอบมาแบบนี้ก็รู้สึกเจ็บ
เลยทักหาa ก็ทำเหวี่ยงใส่เรา เราก็พูดกับมันว่ามาเคลียร์ใจ' ถ้าการพูดแบบนี้ถือว่ากูนินทา กูขอโทษด้วยนะ กูน้อยใจจริงนะ อ่ะชอบทำเป็นเฉยใส่กูแล้วเราก็ทักอีกว่า ยังอยากเป็นเพื่อนกันอยู่ไหม aตอบ ยังไงก็ได้ แล้วแต่ เราก็เลยบอกเอาที่สบายใจ ถ้ากูทักหาแล้วทำให้ไม่โอเค กูจะไม่ทักหาแล้วแหละ
เราก็อยากรู้ว่า เราผิดมากใช่ไหมคะ
อยากจะบอกว่า เราก็ยังคุยกับ(B)อยู่
แต่aกับD เลิกติดต่อกันแล้ว ก็มีหลายคนบอกว่า aกับD ทำกับเจ็บแสบยังจะคิดถึงอีกหรอ เราบอกตรงๆนะคะ เราเต็มที่กับเพื่อนมากๆ แต่ทำไมเขาถึงกับเราแบบนี้
เพื่อนD เราคนที่เราไว้ใจมากที่สุด ก็ไม่เคยคิดว่าเขาจะทำแบบนั
#หากย้อนเวลาได้ ขอย้อนเวลาที่ได้อยู่กับเพื่อนกลุ่มนี้ตอนประถม
อยากให้พวกเขาเหมือนเดิม