ผมมีแฟนคนหนึ่ง ครบกันมาได้ เข้าปีที่ 4 แล้ว
สอง สาม ปี มานี้เราอยู่ด้วยกันมีความสุขมาก
แต่พอเริ่มเข้าปีที่ 4 เริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น แต่เวลาทะเลาะกันผมจะเงียบและก็ไม่เถี้ยง พยายามยอมเธอทุกอย่างเหมือนจนเธอได้ใจ
เวลาพูดอะไรเธอไม่เคยเห็นใจเราเลย ตัวผมไม่เคยคิดจะพูดมุงกูกับแฟนตัวเองด้วยซ้ำ แต่เขาจะเป็นคนพูดมากกว่า ตอนนี้ผมเหนื่อยมากแล้วและก็ท้อมากๆเลยผมอยากจะพัก จิตใจตัวเองมากๆอทำงานเหนื่อยแค่ไหนร่างกายภ้าได้พักมันจะหายเองแต่จิตใจมันอ่อนล้าเหลือเกิน ผมลืมบอกไปตอนนี้ผมอยู่บ้านแฟนเพราะต้องมาทำงานที่จังหวัดแฟน ผมขับแกร็บครับอาชีพผม ผมคิดนะว่าอยากจะเก็บของแล้วออกจากบ้านของเขาไปหาห้องเช่าอยู่คนเดี่ยว แต่ใจผมยังรักเขานะ เป็นพี่ๆน้องๆจะทำยังไงดีครับช่วยผมหน่อยผมคิดจนแอบร้องไห้คนเดี่ยว ผมลืมบอกไปเขาอายุเยอะกว่าผม 5 ปี เขา 40 ลูกสองคน ผมอายุ 35 ไม่มีลูกครับ