ก็คือเราจะมีแม่อยู่2คนแม่แท้ๆกับแม่เลี้ยงเราเกิดมาเราจำความได้เราอยู่กับแม่เลี้ยงตั้งแต่เราอายุได้5เดือนเราอยู่กับแม่เลี้ยงที่คิดว่าเป็นแม่แท้ๆมา12-13ปีแล้วแม่แท้ๆเราต้องการตัวเราไปเรียนเรียนกับท่านตอนแรกเราเสียใจที่ต้องห่างจากแม่เลี้ยงของเราช่วงแรกที่เราอยู่กับแม่แท้ๆเค้าก็ดูแลเราดีมากๆเลยค่ะได้ประมาณ6-7เดือนเราปรึกษาเรามีไรไม่สบายใจเราก็คุยกับเค้าแต่พอมาวันนึงเราขึ้นม.1เราได้รู้ความจิงว่าเค้าได้เอาเรื่องของเราไปบอกคนอื่นเรารุ้สึกเฟวคือท่านไม่ใช่เซิฟโซนของเราอีกต่อไปพอมีไรเราเก็บมาตลอดจนท่านเริ่มถามเรามีไรไม่สบายใจไมเล่าท่านได้เราก็ตอบท่านไปว่าไม่มีอะไร...ท่านเคยทะเราะกับเราไม่ให้เรากินข้าวเกือบ2อาทิตย์เรา ขึ้นม.2เราก็เจอแบบนี้เรื่องเดิมๆซ้ำๆจนตอนนี้เราอยู่ม.3แล้วละค่ะจะขึ้นม.4เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเราหลายๆอย่างมันทำให้เราไม่ใช้ตังของท่านเพราะเราทั้งอดบ้างได้กินบ้างเราเลยคิดที่ว่าอีกแค่2เดือนนี้จะจบเราจะได้เป็นอิสละเรารู้มันไม่ได้ง่ายเลยที่จะไปใช้ชีวิตตัวคนเดียวแต่เรายอมที่จะหาตั้งเองเรียนเองไปอยู่หอทุกวันนี้เราไม่มีความสุขเลยละค่ะ
#ที่ตั้งกระทู้นี้เพื่อมาระบายความรู้สึกตลอด3ปีกว่าๆที่เราไม่ค่อยได้เล่าให้ใครฟังเพื่อปลดปล่อยความรู้สึก