ผมมีพี่น้อง 3 คน ผมเป็นลูกชายคนโต มีน้อง2 คน ผมอายุ 30 ปี น้องคนกลางอายุ 18 ปี เรียนมหาลัย ปี 1 น้องคนเล็ก 16 ปี เรียน ม.5 ครอบครัวผมมีฐานนะปานกลางครอบมีอาชีพค้าขาย ผมเรียนจบแล้ว ตอนนี้ผมทำงานประจำแล้ว ยังไม่มีครอบครัว ฐานเงินผมจะอยู่ที่ 60,000 บาท ผมเช่าห้องพักเล็กๆอยู่ในกรุงเทพคนเดียว ภาระที่ต้องจ่ายคือ ส่งน้อง 2 คนเรียนประมาณะ 15,000 บาท ไม่รวมค่าเทอม ค่างวดรถแม่ 15,000(รถอยู่ที่บ้านแม่) ให้แม่ 5,000 ค่าห้องค่าใช้จ่ายตัวเอง 10,000 บาท เหลือใช้กินเหลือเก็บเดือนละ หมื่นกว่าบาท ผมรู้สึกว่าผมโดนเอาเปรียบ จากครอบครัว ผมอายุ 28 แล้ว ยังไม่มีอะไรเป็นของตัวเอง เพราะต้องคอยส่งเงินซัพพอตครอบครัว ผมคิดว่าหน้าที่ส่งน้องเรียน ต้องเป็นของพ่อแม่ แต่พ่อกับแม่กับปัดภาระมาให้ผม เพราะถ้าผมไม่ส่ง พ่อกับแม่ก็ไม่ส่ง พ่อกับแม่ก็มีรายได้แต่ทำไมต้องโยนภาระมาให้ผม ผมคิดแบบนี้ถูกไหม หรือผมเห็นแก่ตัวเกินไป ผมคิดว่ากว่าน้องคนเล็กผมจะเรียนจบ ผมก็อายุ 37 ถึงตอนนั้น ผมคงได้ใช้ชีวิตของผมจริงๆ เริ่มคิดจะมีแฟนมีลูก ถ้าผมมีแฟนมีลูกตอนนี้ คงไม่มีใครส่งน้องเรียน ผมควรจัดการความคิดตัวเองยังไงดีครับ