ความจริงที่ว่า คนไทยบางส่วนยังขาดจิตสำนึกในการอนุรักษ์ ทรัพยากรแม่น้ำลำคลอง..
ความจริงที่ว่า คนไทยบางส่วนยังขาดจิตสำนึกในการทิ้งขยะมูลฝอยต่างๆ..
ความจริงที่ว่า เราไม่ใช่ประเทศที่เก่งเรื่องเทคโนโลยี่ เพราะรัฐละเลยที่จะผลักดัน..

แต่คลองสวย กับ น้ำในคลองใส หากเราร่วมมือกันพยายามก็สามารถทำฝันให้เป็นจริงได้..
ส่วนเรือไฟฟ้า มันเป็นส่วนที่รัฐต้องพยายามผลักดัน ในการทำให้ต้นทุนการผลิตถูกลงให้มากกว่านี้ จึงจะทำให้ฝันที่จะมีเรือไฟฟ้าวิ่งให้บริการประชาชนได้นั้นเป็นจริงอย่างยั่งยืน   โดยที่ฝ่ายรัฐ(กทม.)ไม่ต้องมาแบกรับภาระค่าใช้จ่ายที่มากมายเหมือนบริการสาธารณะอื่นๆ..   นั่นหมายถึงรัฐต้องทุ่มเทวิจัยเรื่องของแบตเตอรี่ซึ่งควรจะผลิตได้เอง อย่าเอาแต่งอมืองอเท้ารอซื้อแบตเตอรี่จากต่างชาติในราคาถูก...

   เรือไฟฟ้า...  เท่าที่อาแปะค้นข้อมูลมา ดูเหมือนว่ามีแนวคิดจะทำก่อนอดีตผู้ว่าอัศวินจะเข้ามาบริหารกทม.ซะอีก  นั่นหมายความว่าเรือไฟฟ้า เริ่มคิดทำกันมาตั้งแต่คสช.เข้ามาช่วงแรกๆ  (ความอยากล้วนๆ) คืออยากได้ อยากมี แล้วก็สั่งทำโดยไม่คิดให้รอบคอบ  พอทำไปแล้วคนก็ติด จะเลิกให้บริการก็ลำบากใจผู้ว่าฯชัชชาติละ เพราะความที่ได้รับบริการถูกๆไปแล้ว  ...
เรียกว่าความอยากมีเรือไฟฟ้า-ความอยากอยากได้เรือไฟฟ้า-ความอยากให้เรือไฟฟ้า  มันกลับกลายมาเป็นภาระจ่ายที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกทีเดียว   เพราะคนไทยบางกลุ่ม(สลิ่ม)ชินกับการแจก...นั่นเอง..

อมิตพุทธ...

ສະ​ບາຍ​ດີ​ຕອນ​ເຊົ້າ