เลิกเรียกว่าเราขาดตัวหลักในหลายๆชุด ทั้งชุดใหญ่ ชุดเล็ก ชุดไหนก็แล้วแต่ ผมอาย อายแบบจริงจังเลย

มันบ่งบอกสะท้อนไปถึงรากเง้าบอลไทยเลยว่าขาดแคลนขนาดไหน
ขาดแคลนกว่าเวียดนาม มาเลย์ กัมพูชา อินโดนีเซีย เมียนมาร์
ขาดแคลนขนาดที่ว่าไม่คิดจะสร้างมันขึ้นมาใหม่จริงๆจังๆเลย ดูทิศทางการสร้างทีมของไทย ประเมินดูแล้วว่ามันเหมือนจะชิวเกินไป เรียกง่ายๆว่ากระบวนการสร้างนักเตะเฉพาะบุคคลพังเละไม่เป็นท่าทั้งระบบ  บางจังหวะ หนึ่งต่อหนึ่งและความเร็วเรายังสู้
แคมบูเดีย ลาว อินโด พม่า เวียดนาม ไม่ได้ เบสิคหรอ



ขนาดชุดใหญ่ยังจับบอลกระเด็นกระดอนห่างตัวเป็นวา โอกาสเป็นสิบ ยิงออกนอกกรอบทั้งนั้น เรดาร์ไม่มีหรือไม่คิดจะฝึกยิงแบบเล่นทิศทางเลยกันแน่ ด้วยทรัพยากรและเงินสนับสนุนมันต้องขึ้นไปทัดเทียมหรือต่อกรได้สูสีกับหัวแถวเอเชียได้แบบเวียดนามแล้ว
ด้วยวิธีการของเค้า  ผมว่าเราอาจจะลองเอามาใช้บ้างก็ได้นะ ปรับรูปแบบให้ทีมเราพอใช้ได้ก็ยังดี เมื่อเจอกับทีมที่อันดับสูงกว่า
ให้นำมาได้ซึ่งผลแพ้ชนะ คำว่าแฟร์เพลย์ เดอตี้แท็กติค มันก็มีแค่ล้อกันในสนามโซเชี่ยล
แต่นักฟุตบอลมันก็ยังต้องเตะกันต่อไปเป็นทอดๆ คนเค้าไม่ได้ยกย่องพระเอกละครไปตลอดกาลหรอก



เดี๋ยวพอๆมีจังหวะแบบ แคมป์เดชมิตรมันก็เอามาพูดเป็นขี้ปากกันเหมือนเดิม มันก็จะชี้ตัวว่านี่ไงๆ
ตอนนั้นไอ้นี่มันแอ็คติ้ง ตอนนี้มันกลับเล่นสกปรกซะเอง



ไม่มีใครจดจำความเป็นพระเอกของคุณเมื่อเวลาคุณแพ้หรอก ทำในวิธีการของคุณให้ถูกต้องเพื่อชัยชนะสิ
ตราบใดที่ยังไม่แพ้คุณยังอยู่ในกติกาและเล่นตามแท็กติก หรือทำไม่ได้อย่างนั้น อยู่ในระดับ อินเดีย จีน  นี่ก็พอดีแล้ว 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

 รู้ว่ากดดัน แต่ทำไมหลายๆชาติมันไม่กดดันเหมือนกันเลย คนที่เก่งมันมีเท่านี้จริงหรอ
ทำไมสิ่งที่ผมคิดว่ามันจะไม่เกิดขึ้นมาตลอด
มันเหมือนจะยังเกิดขึ้นจริงอยู่ในยุคนี้ ระบบเด็กเส้นทั้งที่ความสามารถยังไม่ถึง ไม่ใช่สิ ต่อให้ความสามารถไม่ถึง ถามก่อนว่าถ้าทีมชาติมันมีเด็กเส้นจริงๆ พวกคุณอยากติดทีมชาติกันไปเพื่ออะไร ดึงช้า ส่งบอลคืนหลัง ดึงจังหวะ พาฟุตบอลไทยถอยหลังลงคลอง?
ผมรู้พวกคุณก็อยากพาทีมชาติประสบความสำเร็จ เด็กเส้นมันไม่ได้มีจริงหรอก มันมีแต่นักเตะที่ตรงตามสเป๊คโค้ชทั้งนั้น
แต่ทำไมพอเอามาแล้วมันกลับตาลปัตร หลายๆชาติระดับเยาวชนมันไม่โดดเด่นทำไมมันขึ้นมาเก่งตอนเจอกับไทย
เค้าก็ฝึกก็สร้างกันได้หนิ ชาติหลายๆชาติเค้าก็ทำให้เห็นแล้ว

ไม่ใช่เฉพาะในอาเซียน หรือบอลโลก 2022 ชาติที่เป็นแชมป์โลก กับทีมม้ามืด ล้วนมาจากนักเตะใหม่ๆที่ไม่ได้โดดเด่นมากทั้งนั้น ก็ไม่ได้ดังตั้งแต่ตอนเป็นเยาวชนตัวน้อยๆเลยหนิ อาเจนติน่า นักเตะก็หน้าใหม่แทบจะทั้งชุด
มีบ้างที่จับมือกันมาตั้งแต่เยาวชน แต่ก็ยังไปถึงสองแชมป์ในปีเดียวกัน ทั้งแชมป์ระดับทวีป และแชมป์โลก เค้าแสดงให้เราเห็นแล้วทำไมเราไม่หันมามองตัวเราเองบ้าง ชุด U23 เราที่เล่นกับลาวเล่นกับเมียนมาร์ เราเห็นตัวไหนที่จะขึ้นมาได้จริงๆซักคนไหม
บางคนมันจะมีความสม่ำเสมอในอนาคตไหม จะมีโอกาสได้เห็นนักเตะมันฟอร์มแกว่งไปมาไม่คงเส้นคงวาไหม กองหน้าเล่นแบบน้อยจังหวะไหม มีความเร็วความคล่องตัวไหม เบสิคได้ไหม พักพิงเก็บบอลไหม

เลี้ยงบอลล็อคหลบหนึ่งต่อหนึ่งบอลติดเท้าไหม กองหลังกองกลางทำงานตามจ๊อบตำแหน่งของตัวเองได้จริงไหม ทุกอย่างมันมาจากเราที่ไม่คิดจะสร้างครับ ไม่ใช่ว่าสร้างแล้วมันเกิดขึ้นไม่ได้ โมร็อกโค โครเอเชีย ก็ไม่ได้เลี้ยงเดี่ยวและยิงประตูจบแบบคมๆเก่งมาตั้งแต่ตอนเด็กๆ เกมรับก็ไม่ได้เล่นจนชินมาตั้งแต่สิบปีก่อน และก็ไม่ได้เล่นรับทุกแมตช์ที่มีเกม บางตัวก็อายุเยอะก็พึ่งมาฟอร์มดีสุดๆจนเป็นม้ามืดคว้าท็อปโฟร์บอลโลกได้ บางตัวของไทยที่ฟอร์มเริ่มเด่นมาตั้งแต่อดีตทำไมความเก่งกาจมันหายไปหมด




เจนรบ ปีโป้ ภาโส กันหนู ปรเมศว์ กรวิชญ์ สีห์นาถ ศุภชัย ศุภนัท หรือโดนเตะตัดขาหรือว่าอะไร ทำไมนักเตะบางคนถึงจมหายไป และทำไมนักเตะบางคนถึงยังได้อยู่ในระดับที่สูงอยู่
มันดีขึ้นไม่ได้ จนหาคนที่ขึ้นมาทดแทนเหมือนชาติอื่นไม่ได้หรือว่ายังไง หรือทักษะมันตกลงเมื่อไม่ได้อยู่บุรีรัมย์ยูไนเต็ด หรือดูอย่างมาเลย์ก็ได้ แม้ว่าซาฟาวี่ราชิดจะตกไป แต่ก็ยังมีลุคมานฮาคิมขึ้นมา กองหน้าที่ว่าเค้าขาดแคลน ก็ใช้ ดาร์เรน โลค หรือไม่ก็โอนสัญชาติตัวตามตำแหน่งที่ต้องการ



แก้ขัดไปก่อน จะมีกระบวนการทำที่ยากขนาดไหนก็แล้วแต่เถอะ 

กุสตาฟสัน ที่มีอยู่นี่ก็ถึงอายุที่ควรดันได้แล้ว



 ลองๆหันมาวิเคราะห์กันหน่อยว่าเราทำไม่ได้จริงๆหรือชิวเกินไป กองหน้ากองหลังตัวกลางเก่งๆตัวใหญ่ๆตัวสูงๆที่คิดว่าขาดแคลน ผมอยากให้กางรายชื่อออกมาจังเลยครับ ตลอดสิบปีมานี้มีตัวที่ตรงตามนี้ไม่ต่ำกว่าร้อยคน
แต่กาลเวลาผ่านไปบางคนก็หมดสัญญากับสโมสรจนต้องเปลี่ยนอาชีพไปทำอย่างอื่น

ไม่ก็ไปเตะบอลเดินสาย
นอกสนามมันทำตัวโหลยโท่ยจนสโมสรที่จ่ายตังค์มันออกกฏระเบียบบังคับให้กลับมาเข้าฝั่งไม่ได้เลยหรอ
มาคิดดูว่าคนเหล่านี้มันจะตัวใหญ่ขึ้นบึกบึนขึ้นไม่ได้จริงหรอถ้าไม่สร้าง  มันจะยิงไม่ได้จริงหรอถ้าไม่ได้ฝึกให้ถูกวิธีและได้รับโอกาสหนะ
บางตัวนั่งสำรองนี่ก็ฟอร์มตกแล้วตกอีก



คือมันไม่มีทีมสำรองหรือลีคเยาวชนให้ได้ลงไปเรียกฟอร์มเก่งเลยจริงหรอ ยิงบอลเนี่ย ทำไงให้เค้าไม่อ่านทางได้ ยิงไปยังไงก็ติดบล็อค
พอจะเลี้ยงก็โดนขัดขา หาวิธีแก้มันหน่อยไหม มีปัญหาซ้ำๆเดิมๆแบบนี้มาหลายปีแล้ว เป็นแบบนี้ทุกยุค
คนเก่งๆมักจะหายไป เมื่อถูกจำกัดความสามารถด้วยระบบของทีมระบบของโค้ช ให้มันมีจินตราการ
มีอิสระในการเล่นบ้าง บอลเด็กที่ยังไม่ควรใส่ระบบไปหนักๆนี่ก็อย่าไปตะโกนด่านักเตะมันนักเลย
มันไม่รู้จะทำตัวยังไงจนสกิลมันตันหมดแล้ว บางคนจ่ายบอลดีพอจ่ายเสี่ยงแล้วจ่ายผิดจ่ายพลาดจนโดนสวนกลับโดนด่า
บางคนเลี้ยงบอลติดเท้าเป็นตะขอพอเลี้ยงไปติดกองหลังบ้างก็ด่าว่าทำเสียระบบทีม กลับกลายเป็นว่าได้มาแค่ไอ้ประเภทส่งคืนหลังตลอด 90 นาที


มันไม่กล้าเสี่ยงกันจนเสียขบวนหมดแล้ว จะดูเชิงกันไปจนถึงเมื่อไหร่ คนรอดูการวาดลวดลายก็รอดูไปเถอะ นักเตะระวังตัวจะเก็บบอลไว้กับตัวนานๆแล้วถ่ายบอลไปมา

เพราะงั้นผมจะไม่โทษโค้ชหรือโทษใคร ผมจะโทษระบบการสร้างของเราครับ
ทำไมไม่คิดกันบ้างเลยโค้ชกี่คนๆเข้ามาไม่ว่าจะระดับไหนคุณก็ปรับตัวเข้ากับเค้าไม่ได้ ร่างกายผอมแห้งไม่มีแรงเดิน เบียดนิดๆล้ม รู้วิธีฝึกซ้อมแก้ทางบ้างยัง ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ผู้จัดการ มันอยู่ที่ความรู้ความเข้าใจของคนไทยกับฟุตบอลที่มันถูกๆผิดๆกันแบบนี้




ผมคนที่ไม่มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับฟุตบอลไทยเลย ผมยังรู้ในสิ่งที่ต่างออกไปของนักเตะไทยกับชาติอื่นๆทุกชาติเลยครับ
ว่ามันคือเรื่องของชุดข้อมูลกับทัศนคติของคนไทยกับฟุตบอลล้วนๆ ไม่ใช่แค่การมีโค้ชหรือมีผู้จัดการทีม มีเด็กเส้น มันขาดตัวหลักที่เล่นได้ ก็ต้องมีเบอร์รอง เบอร์สองเบอร์สามที่รูปร่างใกล้เคียงกัน หรือไม่ใกล้เคียงกันแต่มีข้อดีอย่างอื่นที่สามารถเติมเต็มได้ ที่ไม่ใช่แค่การทดแทน

กองหน้ารู้จ๊อบดีว่าเป็นกองหน้า แต่เราจะรู้หรือไม่ว่ากองหน้าไม่ได้มีหน้าที่แค่หาช่องยืนตำแหน่งชี้นิ้วเรียกบอลรอยิงตอนกองหลังหลบให้ยิงผ่านตัวอย่างเดียว รู้ว่ามันไม่ง่าย แต่ทุกชาติที่แรงค์กิ้งไม่ได้สูงกว่าเราเค้ายังทำได้เลย รู้จ๊อบกว่าเราเยอะ

อย่าคิดแค่ว่ายิงบอลแบบนั้นแบบนี้มีแต่ต่างชาติที่ทำได้ เพราะมันก็สองแขนสองขาหัวเดียวเหมือนกับเรา
ทุกๆชาติที่แรงค์กิ้งต่ำกว่าเราเค้ารู้แทบทุกทีมว่ากองหน้าไม่ได้แค่รอยิงอย่างเดียว
มันต้องเก็บบอลได้ โหม่งบอลได้ เลี้ยงบอลจากหลังมาถึงหน้าได้
กองหลังตัวกลางไม่ได้แค่รอสกัดบอลอย่างเดียว ทุกวันนี้เราใช้ประสบการณ์ ความเก๋าเกมอ่านเกมในการชนะคู่ต่อสู้แบบต้องการจะใช้แรงใช้ทักษะให้น้อยที่สุด









https://today.line.me/th/v2/article/Dwn8JW 5หัวหอกฉายา”นิว ธีรศิลป์”ตอนนี้ไปอยู่ไหนกันบ้าง

แต่เราคงลืมไปว่าสิ่งที่ได้จากฟุตบอลมันคือจินตนาการ เรี่ยวแรงพละกำลัง และความสนุก  ต่อบอลลำเลียงบอลหลายจังหวะถ่ายบอลไปมาได้ แต่เราลืมคำนึงถึงผลบอลไง
ถ้ายังเล่นบอลรอบุกอยู่แบบนี้เมื่อไหร่จะได้บุกถ้าไม่โดนสวนจนเค้าเสียตำแหน่ง แล้วพอไปเจอทีมเล่นรับขยับตำแหน่งดีก็ทำไรไม่ได้ ครอสบอลไม่ได้
จะสู้พวกแบบนี้ได้ก็ต้องไม่ช้าและเล่นด้วยความเร็ว น้อยจังหวะ คล่องตัว จ่ายบอลยิงบอลต้องคมต้องแม่น กระชากลากเลื้อยให้เป็นธรรมชาติ

เจอชาติไหนเราก็จะมีจังหวะเป็นรองบ่อยๆ ทุกวันนี้เหมือนจะเล่นเหนือกว่าชาติที่ไม่เข้าใจทักษะฟุตบอลด้วยกันเองทั้งนั้น
จะเล่นคลองบอลก็ไม่ควรเสียง่ายสิ คุณเคยเห็นสเปน(ยุคก่อน)แมนซิตี้ ลิเวอร์พู เสียบอลง่ายยิงประตูคู่ต่อสู้ไม่ได้ทั้งที่เล่นแบบนี้บ่อยๆหรือไง

ไอ้ประเภทคลองบอลบุกหรือคลองบอลรอจังหวะสวนนี่ผมก็ไม่เคยเห็นไอ้ประเภทแบบจ่ายไม่ตรงเลย จนมาเห็นนักเตะไทย ตอนนี้ทุกแผนทุกตำรา ศาสตร์ของฟุตบอลผมว่ามันเริ่มจะไม่เหมาะกับนักเตะไทย
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่