มีอยู่ครั้งนึงทวดเราเพ้อหนักแบบเหมือนพูดไปแกก็ไม่ตับรู้ให้ทำแต่ซ้ำๆแกกับเรานอนข้างกันแกก็ให้เรายกแกขึ้นตอนนั้นเราเข้าใจว่าแกไม่รับรู้ เราก็ปล่อยเฉย แกก็เรียกไม่หยุดเสียงดังโวยวาย จนเราเริ่มหงุดหงิด เรายกตัวแกแบบแรงอะ แกบอกเราว่าเจ็บ ตอนนั้นเราร้องไห้เลยแล้วก็ขอโทษแก แต่เข้าใจว่าแกไม่รับรู้คำขอโทษของเรา  
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเราเป็นเด็กอายุ14ปี
ก่อนหน้านี้เรามีทวดที่ดูแลเรามาตั้งแต่เราเด็ก
เราไม่ใช่เด็กดีอะไรหรอก มีเถียง(บ่อย) แต่ในใจคือรักเขามาก แต่มีเรื่องที่ทำให้เรารู้สึกผิด
คือ มีช่วงนึงที่แกป่วยหนักช่วงนั้นแกมีอากการเพ้อ เราไปเฝ้าแกที่โรงพยาบาล(ตอนนั้นคือเป็นหนักจริงเพ้อแบบไม่รู้สึกตัว เรียกหาคนนู้นคนนี้ คืนแรกแกเพ้อแบบเสียงดังแล้วห้องที่นอนเป็นห้องรวมก่อนหน้านี้เราก็บีบมือแกพอให้แกรู้สึกเราอยู่ข้างๆนะ แล้วเหมือนทีเนี้ยแกเรียกหาเราไม่หยุดเสียงดังด้วย(ตอนนั้นคือไม่รับรู้อะไรแล้ว เราบีบมือแกแรงขึ้น ตอนนั้นก็คือร้องไห้ทำไรไม่ถูก โทรหาญาติที่บ้านเขาก็ให้เราปล่อยไว้แบบนั้น เราก็สงสาร คืนนั้นต้องจับมือแกไว้ทั้งคืน(ไม่ได้นอน) รักษาได้อยู่5วันแกก็จากเราไป งานศพก็มีขอขมาศพเราก็ได้บวชให้แกด้วย อยากทราบว่าเราจะบาปมากมั้ยที่เคยทำไม่ดีกับแก ขอบคุณสำหรับคำตอบนะ